Uit elkaar gaan?!

Geen ervaring, maar wil je veel sterkte wensen 💓

Heb er vaak ook aan gedacht. Nu niet meer. Merkte dat er bij ons gewoon heel veel gebrek was aan communicatie en elkaar niet begrepen. Probeer desnoods met ouders te praten zodat zij hun kijk erop kunnen geven. Soms is een scheiding echt onnodig... Heel veel sterkte!! 💖

Ik las eens ergens het advies om niet uit elkaar te gaan als kids onder de 4 zijn. Vermoeidheid en de intensiteit van de switch naar een jong gezin zijn vaak een van de onderliggende oorzaken van veel problemen binnen de relatie.

Misschien is het fijn om hulp te gaan zoeken. Even alles op orde maken in je hoofd want nu ben je met emoties aan het handelen. Ik weet natuurlijk niet wat er is voorgevallen maar soms heb je gewoon van die periodes dat het wat minder gaat. Bespreek het met elkaar zodat het ook uit de wereld gebracht kan worden. Ik geloof niet dat je dit zo snel kan bepalen dat je uit elkaar wil. Kijk als hij echt iets ernstigs heeft gedaan, kan ik er niks op zeggen maar als er echt geen goede reden is moet je echt de stap zetten om samen dit op te lossen. ❤️ uiteindelijk komen jullie hier veel sterker uit samen. Communicatie is het belangrijkste wat er is in zulke situaties

Hebben jullie er alles aan gedaan? Relatietherapie etc? Ik denk dat als het antwoord "nee" is, je je altijd schuldig gaat voelen. Als het antwoord "ja" is, dan is scheiden soms beter. Mijn ouders zijn gescheiden en ik weet nog dat ik als 6 jarig meisje zo blij was hiermee. De ruzies en de spanning kreeg ik idd echt wel mee

Hoi Rosalie, Ik bevind mij in een soortgelijke situatie, ook een zoontje van net 1. Het gaat al heel lang niet goed tussen mijn vriend en mij, zwangerschap was dan ook niet gepland. Zou hier graag met je verder over praten, gedachten uitwisselen. Ik heb je een vriendschapsverzoek gestuurd. Liefs

Allereerst wens ik jullie het beste toe! Ik ben destijds gescheiden van de papa van mijn ondertussen 17jarige zoon, heel heftig en zwaar en voor de meest onnozelste reden..voor een andere man. Nu heb ik een dochtertje van 1jaar met een andere partner. Onze relatie is echt top maar eenmaal wanneer ons poppetje is gekomen is het anders geworden, de ruzies stapelden op, net zoals de vermoeidheid en de stress van ieder zijn nieuwe rol vinden. De ergste nachtmerrie voor mij is om opnieuw mijn kindje alleen op te voeden of de helft van de tijd moeten missen. We zijn in relatietherapie gestapt, de eerste therapeut paste niet bij ons maar met de 2de lukt het goed . We hebben weer wat meer begrip voor elkaar, zijn ook minder vermoeid, steunen elkaar en vinden ons plekje in deze nieuwe dynamiek. Een kindje verwelkomen is 1 van de meest stressvolle momenten in het leven van een mens, als jullie beiden nog steeds liefde voelen voor elkaar is niets verloren, zoek naar iemand dat jullie kan begeleiden om elkaar terug te vinden, om elkaar gezien en geliefd te voelen, mijn zoon is een prachtige jongeman geworden maar de scheiding heeft het hem wel moeilijk gemaakt

Heel veel sterkte en wat een vervelendd situatie. Mijn advies is ga met iemand praten ( maatschappelijk werk) Zelf ben ik ook maatschappelijk werker, vaak kunnen zij handvatten bieden in deze situatie

Dit inderdaad. Er zijn zoveel stellen die in tropenjaren willen scheiden. Maar het heet niet voor niets tropenjaren, het is ook zwaar voor je huwelijk door zware nachten, elkaar weinig zien enz. Ik zou er echt alles aan doen om weer tot elkaar te komen, relatie therapie oid.