Vergelijken ontwikkeling

Eigenlijk herken ik dit niet.. zoals ze geniet van het leven en ik toch ontwikkeling zie vind ik het eigenlijk wel best… dan maar iets trager als anderen. Het komt echt wel denk ik dan.

Herkenbaar! Ik neem het mijzelf ook echt kwalijk, maar onbewust gebeurt het toch

Ja! Ik ben ook juist van het gaat zoals het gaat en vooral op haar eigen tempo. Sneller is niet per se beter, maar toch doe ik het af en toe wel. Ik merk dat het vooral is wanneer andere mensen vragen stellen: “loopt ze al?”, “wat kan ze allemaal zeggen?”. En dan denk ik hou toch je kop 😂

Oepsie, ging even fout met mijn reactie haha

ik denk dat ieder gezin anders is en dat reflecteert ook op de ontwikkeling van een kind. zelf merk ik ook wat traagheid in mijn zoontje. Maar ik merk soms zelf als ik buiten loop hoe andere met hun kind zijn. bijv sommige praten de hele dag als volwassenen met ene kind van 1 en dat kan helpen ik persoonlijk kan me niet toe zetten om constant regen me kind te praten.

Moet zeggen dat ik het grootste gedeelte van de dag met haar praat en ook veelal met haar samen speel, maar vooralsnog heeft dat in ieder geval qua spraak niet geholpen

Weet je wat het is, bepaalde kindjes kunnen andere dingen omdat hun ouders dat hen actief aanleren of omdat het gewoonweg deel uitmaakt van hun huishouden/gezin. Bij een bepaalde mijlpaal moet bv het kindje kunnen klappen, maar thuis klappen we eigenlijk nooit om iets. Dus hierdoor kende mijn kind dat niet en klapte hij niet. Nadien gewoon aangeleerd en hij klapt nu zelfstandig wanneer hij wilt. Probeer niet teveel naar andere kinderen of ouders te kijken, iedereen ontwikkelt anders. 🤍

Herkenbaar 🙋‍♀️ Ik vergelijk veel te veel en daarom heb ik continu het gevoel dat ik iets mis doe als ouder. Het was al langer duidelijk dat ze op (grof) motorisch vlak geen snelle ging worden. Net voor haar verjaardag is ze pas beginnen kruipen en ze kan nu op 14 maanden nog niet zelfstandig gaan staan. Ze zeggen vaak dat ze dan qua spraak sneller ontwikkelen, maar dat is ook niet echt het geval. Mama en papa lijkt ze al een tijdje bewust te zeggen, vooral als ze moe of verdrietig is. Andere woorden nog niet. En ik heb ook niet het gevoel dat ze ons zo goed verstaat. Of ze weigert in ieder geval om iets aan te wijzen als we vragen waar is x of y 😅 of ze gaat niet naar de tafel toe als we zeggen dat we gaan eten, dat soort dingen. Ik vraag me wel eens af of ze te weinig stimulatie krijgt omdat we beiden voltijds werken. Langs de andere kant moet ze in de opvang toch ook iets mee krijgen en bij de grootouders zijn ze ook veel met haar bezig.

Ik herken het gevoel wat mis te doen als ouder. Zie ook dat de kindjes om mij heen meer reageren. 'Gaan we naar bed?' en dan naar de deur gaan ofzo. Dat gebeurt hier ook nog niet. Helemaal prima, maar door dat vergelijken ga je twijfelen...

Als je er last van hebt kan je er voor kiezen om op sociaal media niet alles te volgen. Eigenlijk is kost het negatieve energie en het helpt je niet. Vroeger was het er ook niet. Kunst is je kind te nemen zoals het is en te geloven in dat je het goed genoeg doet. Als je veel vergelijkt komt dat eigenlijk door je eigen onzekerheid. En wees gerust elke ouder is in meer of mindere mate wel eens onzeker, maar het moet geen last worden of dat je er over gaat piekeren, in zitten. Jouw kind is goed zoals hij/zij is!

Lieve mama’s, go with the flow. Alles komt goed, wij kunnen allemaal lopen en praten. Elk kind op z’n eigen tempo 😘

Ik maak mij nergens druk om en ik ben niet bezig met vergelijken in de zin die jij bedoelt. Onze zoon begint net met staan, zegt al wel wat woordjes, maar kust en knuffelt bijvoorbeeld (nog) niet. Ieder kindje doet het toch in zijn of haar eigen tempo tempo. Je hebt er maar bizar weinig invloed op. Let it go!

Ik herken wel wat je zegt. Onbewust doe ik het ook veel, maar dat heeft er wel toe geleid dat we nu een kinderfysiotherapeut in hebben geschakeld om toch even mee te kijken. Blij dat we dat hebben gedaan, want al loopt ons meisje motorisch niet achter, ze blijkt wel lichamelijke 'problemen' te hebben waar we haar juist nu mee kunnen helpen. Volg vooral je eigen gevoel en als je twijfelt vraag dan om hulp, al is het maar om bevestiging te krijgen dat het wel allemaal prima binnen de kaders verloopt.

Fijn dat je het herkent! Uit nieuwsgierigheid, als je dochtertje motorisch niet achter loopt wat is de reden van het inschakelen van een fysiotherapeut?

Ze is wel traag, maar binnen de acceptabele kaders. Het viel ons op dat ze vooral 1 zijde inzet en de andere zijde veel minder. Dat samen met het tragere ontwikkelen hebben we bij de fysio neergelegd. Puur voor tips hoe we haar kunnen stimuleren en ondersteunen. Nu blijkt dat ze aan 1 zijde sterke spieren heeft ontwikkeld en de andere zijde niet, dat verklaart het verschil dus

Ik herken dit wel. Ik heb een vriendin (fulltime thuisblijfmama) die een kindje van een halfjaar ouder heeft. Zij is ook wel echt heel erg bezig met liedjes zingen, dingen leren, constant oefenen en heel veel ‘goedzo’ zeggen. Wij (ik werk 3 dagen), doen dit iets minder. Ik zing wel met haar, maar niet de hele dag door. En ben ook niet zo heel erg aan het oefenen en belonen. Wij proberen gewoon leuke dingen te doen en beetje plezier te maken. Maarja op slechte dagen ben ik daar ook onzeker over. Dan voel ik me schuldig dat ik te weinig tegen haar praat of zing. Maar ik kan het gewoon niet. Ik ben niet zo’n type moeder. En net als wat hierboven iemand al zegt: zou ze echt meer kunnen, wanneer ik wel de hele dag non stop tegen haar zou praten en vollebak dingen zou oefenen?