Verlatingsangst slapengaan

Dit is de 18 maanden regressie denk ik.. Wij ervaren ook veel meer intense emoties bij naar bed gaan haha. Krijsen, boos, overstrekken. Kwam uit het niets. Heb het opgezocht en kwam direct bij de 18mnd regressie uit haha

Wat doen jullie dan of hoe gaan jullie ermee om? (Wij hebben het nog niet. Maar vast voor als t wel zover is.)

Nou ik ben vanwege andere redenen met onze zoon naar NEI therapie geweest en daar bleek dat hij er baat bij heeft om emoties te benoemen en uit te leggen. Dus ik praat veel tegen hem over dat ik snap dat hij verdrietig en boos is, omdat het ook niet leuk is om naar bed te gaan als je eigenlijk nog graag wilt spelen. En dat hij morgen weer mag spelen, dat papa en mama beneden zijn en straks ook lekker gaan slapen. Dat ik hem morgenvroeg weer uit bedje kom halen voor een leuke dag bij oma. Het klinkt gek, hij is 1,5 haha.. maar ze snappen meer dan je denkt. Zeker als je een gevoelig kindje hebt wat veel emoties ervaart en aanvoelt. Eerste avond deed ik dit nog niet zo bewust en lag hij een half uur te stieren en huilen in bed. Tweede avond nam ik hier wel de tijd voor en legde hij zich er sneller bij neer. Vanavond ging ‘t ook stuk soepeler ook al overstrekt en huilt hij meteen zodra hij in bed moet.. geen idee of ‘t toeval is maar proberen waard.

Yeps. Zit in hetzelfde schuitje haha. Mijn zoontje slaapt niet meer zelf in in de avond. Heel veel huilen en ik mag absoluut de kamer niet verlaten of hij begint super hysterisch te doen. Het is nu al een weekje bezig.. ik ga nu bij zijn bedje zitten tot hij slaapt. Hij wordt in de nacht ook een paar keer huilend wakker en roept mama, maar ben vaak zo moe dan dat ik hem bij ons in bed neem. Hij heeft ineens heel veel verlatingsangst dus ik heb er aan toegegeven en ik probeer hem zoveel mogelijk die nabijheid te bieden die hij nu nodig heeft. Hoe vermoeiend het ook is 🥱

Topper! ❤️