Lieve mama’s.
Mijn man ligt op de intensive care. Het leek er voor 10 dagen op dat ie het niet ging halen. Nu na 17 dagen met pieken en dalen. Gaat het eindelijk stabiel met hem en hij is bij. Maar zo zwak 😞 zo te begrijpen natuurlijk.
Maar nu voel ik mij na dit alles zo vermoeid, nergens zin in en de kleinste dingen als boodschappen moet ik van bijkomen. Ik dacht dat het me energie zou geven dat ie godzijdank het haalt. Maar het besef van de lange weg nog voor ons en de constante zorgen, het lijkt me nog zwaarder te vallen…
Ik ben gezegend met fijn zoontje. Lief en vrolijk en doet alles goed. Maar ik merk dat hij de enige reden is dat ik uit bed wil komen. Ook voel ik me een moeder die te kort schiet 😢 waar we leuke dingen deden, ben ik veel aan de telefoon of snel te vermoeid. Hij speelt geweldig zelf heeft lieve oma’s en opa.
Maar voelt zo een burn out? En iemand tips wellicht dat ik weer wat meer energie kan krijgen/voelen? Ik wil zo weer z’n mama zijn die lacht, speelt en energie heeft.