Wat doen we verkeerd?

Nog vergeten te zeggen, ik heb veel collega's met kindjes rond dezelfde leeftijd en niemand herkent dit. Daar gaat het allemaal vlekkeloos zoals ze het vertellen , dit maakt mij nog onzekerder

Daarnet ook gezet onder topic sprong 9.... hier ook 's avonds een ramp..

Misschien nog niet moe genoeg? Laatste dutje eerder doen of korter doen? Ik merkte bij de mijnr dat ik hem niet meer moet laten slapen na 3 uur en max tot 3 iig. Soms heeft hij dat nog steeds en heb eindelijk door dat hij dan last heeft van doorkomende tandjes, dus als ik dat merk, geef ik hem gewoon een zetpil en slaapt hij vrijwel meteen. Hij wilt voor de avond wel dat we bij hem blijven tot we in slaap vallen. Ik keer dan mijn rug naar hem toe. Zijn knuffel gooit hij regelmatig uit bed. Dit geef ik hem dan niet meteen. Ik merk dat hij er dan van baalt en dan geef ik hem terug. En misschien wilt hij gewoon veel knuffelen?

Moe is hij wel want hij heeft vandaag de ochtend slaap overgeslagen omdat hij niet wou slapen en vanmiddag van 12-14 geslapen 😥

Maak jr geen zorgen om wat andere zeggen. Bij niemand kan het vlekkenloos vaan. Niet iedereen verteld alles.. jullie doen je best!!

Je doet echt je best. Meer dan dat kan je niet. Gewoon lekker veel knuffelen en checken voor doorkomende tandjes. Dat kan ineens plots allemaal bammmm achter elkaar komen

Zeker herkenbaar (wel wat korter, nu een ruime week bezig indd ongeveer een uur lang elke avond). Je doet het goed!! Het stelt inderdaad je geduld op proef.. je kan het schema op kleine dingetjes aanpassen of het werkt, of methode wat aanpassen, maar soms is het ook gewoon uitzitten, het is niet perse dat je iets verkeerd doet.

Wij hebben onze dochter nog nooit 's avonds wakker in bed kunnen leggen en gewoon uit de kamer lopen 😅 we proberen haar in slaap weg te leggen in bed, als ze wakker wordt bij het overleggen en we lopen toch weg, huilt ze. En wij zijn niet zo van het lang laten huilen dus na max 5 min gaan we terug. We merken wel dat er periodes zijn waarin ze relatief snel in slaap valt in onze armen en we haar gewoon slapend kunnen wegleggen zonder probleem en periodes waarin ze meerdere keren terug wakker schiet en we dus ook heel lang bezig zijn. Overdag kan ze meestal wel zelfstandig in slaap vallen 🤷‍♀️

Wat betreft opstaan en rommelen na het in bed leggen, herken ik wel. Zowel bij mijn oudste als nu ook bij mijn dochter van 14 maanden. Zolang ze hier niet huilen, dan laten we ze lekker rommelen in bed. We vermoeden dat onze kids dat gewoon nodig hebben. De ene keer is dat 10 min en de andere keer 3 kwartier. Dan hebben we inderdaad dat haar speentje of knuffeltje een paar uit bed word gegooid. We geven het gewoon vrolijk weer terug, opgegeven gaat ze slapen. We vinden het zelf niet zo heel erg. Meestal rommel ik nog wat in de kamer ernaast, dan hoef ik niet iedere keer de trap op en dan heb ik boven ook even de was opgeruimd. Weet niet natuurlijk niet of jou zoontje ook enorm verdrietig word en gaat huilen, dan gewoon lekker knuffelen. Doe vooral echt wat goed voelt voor jullie. Ieder kindje is echt anders en dus ook wat ze nodig hebben. Het blijft een zoektocht. Gaat hier ook niet altijd vlekkeloos, wat gisteren werkte, werkt vandaag in eens niet meer.

Ten eerste.. je doet niks fout. Niet alle kinderen zijn hetzelfde. Doe wat goed voelt. Hier slaapt de eerste nu 2.5 jaar bijna elke nacht bij ons in bed. Hij heeft erge nachtangsten en na heel lang volhouden dat hij op zijn kamer moest slapen hen ik dit opgegeven. De tweede is door ziekte 'verwend' en valt niet in slaap als ze niet in mijn armen ligt.. doe ik iets fout in andermans ogen? Vast wel. Doe ik wat ik kan en gun ik nu mijzelf ook rust.. ja en dan heb ik maar scheit aan de mening van andere:)