Weer ongepland zwanger

😧😮😮 ik weet het niet wat ik moet zeggen!

Je bent nu al zwanger zou het niet weg halen je zou niet zwanger worden als je het echt niet aan kunt God geeft je alleen wat je aan kunt tuurlijk is het even schrikken maar denk als het er eenmaal is dat je wel blij zou zijn en de volgende x iets eerder met anticonceptie beginnen

Ik ben net 18 en werd ongepland van mijn eerste zwanger. Ik wou hem dolgraag houden. Wou altijd jong moeder worden, maar ook weer niet 18🤣. Ik heb tegen mezelf gezegd ik wil het er graag bij 1 houden. Ben aan de pil begonnen, maar deze pakt niet goed uit en daarom stop ik ermee. Ja het is toch lastig om keuzes te maken als je weer zwanger wordt.

Ik stond niet voor zo’n beslissing maar ik zou zeggen, neem je tijd om er rustig over na te denken wat je echt wilt! Probeer bijv een dag aan te nemen dat je het hebt weg gehaald en een dag dat je het houdt, en misschien merk je dat je je bij eentje fijner voelt? Dit werkte bij mij bij vorige zwangerschap! Succes en sterkte 💋

Maar ik zou zeker geen abortus doen ! Absoluut niet, en ik denk dat je wel aankan samen met je partner! Wij vrouwen zijn sterk dan we denken! Dus ik zeg kop op en face deze situatie alsof je al eerder mee gemaakt hebt! You can do this girl 💪🏾💪🏾💪🏾

Ik zou geen abortus doen, het is idd pittig en zwaar maar mischien krijg je er dan spijt van en dan ga je je nog rotter voelen. Samen met je partner er proberen voor te gaan. En her zal idd pittig worden maar je kan het!

Jij bent helaas de enige die deze beslissing kan maken. Als ik zelf voor deze keuze stond had ik geen abortus gedaan, maar ik kan niet spreken voor jou en jouw situatie/jouw lichaam. Kan je misschien een afspraak met een verloskundige maken om te kijken hoe zij denken over het herstellen van je lichaam in combinatie met opnieuw zwanger zijn? Misschien maakt dat je keuze iets makkelijker. Heel veel sterkte met het maken van de keuze. 😘

Ik snap helemaal wat de anderen zeggen, alleen hou ook rekening met jezelf en wat je lichamelijk en geestelijk moet gaan doorstaan als je doorgaat met deze zwangerschap. En wat voor impact het gaat hebben op je andere 2 kinderen om hun moeder zo te zien en je er wellicht niet kunt zijn voor hun behoeften als je zulke zware zwangerschappen achter de rug hebt. Ik sta neutraal tegenover abortus en ben over het algemeen pro leven, maar het houden van dit kindje heeft veel invloed op de kindjes die er al zijn. Zware keuze, dat zeker. Ik wens je veel wijsheid toe ❤️

Wat moet dit een ontzettend lastige keuze voor je zijn. Wij hebben ook eentje rondlopen van 2 en nu een baby van 11 weken. Hier ook geen wens voor een derde, maar kan me je dilemma nu je zwanger bent erg goed voorstellen. Een abortus voelt ook zo heftig en oneerlijk. Je moet hier goed over nadenken. Ook voor je eigen lichaam en gemoedstoestand want ik begrijp uit je verhaal dat je vorige zwangerschappen en bevallingen niet probleemloos zijn gelopen. Jij bent de enige die deze beslissing kan nemen, maar ik zou het sowieso wel ook goed met je partner overleggen. Staat hij er hetzelfde in of misschien hebben jullie wel totaal verschillende ideeën en kan je zo alsnog met elkaar sparren tot een beslissing komen Ik wens je echt heel veel sterkte toe bij het nemen bij deze beslissing en tegelijkertijd heel geluk in de toekomst met je gezinnetje van 4 of van 5. Wat je ook beslist, jullie en vooral jij kunt dit aan!

Ik denk dat je er goed over na moet denken. Een zwangerschap heeft niet alleen geestelijke en lichamelijke impact, maar ook op financieel en op het gezin. 1 op de 5 vrouwen wordt ongepland en ongewenst zwanger. Daarvan kiest 80% voor een abortus. Gelukkig leven we in een deel van de wereld waar vrouwen de keuze kunnen en mogen maken. Enkel jouw keuze is de beste keuze. Sterkte!

Nou, dat is dan wel weer heel aardig van God! Zeg je dit ook altijd tegen mensen die op sterven liggen, of die omkomen van honger en oorlog? Dat zal ze vast goed doen!

Oh wow wat heftig! Volg je gevoel, bespreek dit met je partner en kijk wat fysiek en mentaal de juiste keuze is voor jullie beide, ik sta neutraal voor abortie hoe heftig het ook kan zijn. Bespreek dit wellicht ook met een huisarts. Doe vooral wat het meest verstandig is.

Wat een pittige beslissing om te moeten nemen, er hangen zoveel risico’s aan de zwangerschap doorzetten die ook per situatie weer verschillen. Ik zou als ik jou was advies vragen bij je verloskundige of huisarts, die jou fysieke/mentale/sociale situatie kunnen inschatten en je kunnen helpen bij de afweging. Er is geen goed of fout in, het is echt aan jou, maar zo kun je wel een geïnformeerde beslissing nemen. Sterkte in ieder geval!

Ik snap je volkomen! Het is een zegen dat je kindjes mag krijgen. Je krijgt in het leven niets wat je niet aan kunt, ook al lijkt het soms zwaar. Ik snap zeker dat je moet lichamelijk moet herstellen, maar weet ook dat als de kleine er is dat je kindjes alweer net iets groter zijn. Natuurlijk kan ik geen keuze voor maken 🤍

Heel moeilijk, en wat hietonder al wordt gezegd, het is en kan alleen maar een keuze zijn, die jij en je partner samen maken. Abortus lijkt me heel moeilijk, maar als ik kijk naar mijn eigen situatie, dan zou ik daar misschien wel voor gaan. Ook een peuter hier van 2, en een tweede kindje van 11 weken, en geen wens meer voor een derde. De peuter is (altijd al) pittig en ik vind 2 kindjes ook best zwaar. In ons geval denk ik niet dat het onze relatie met elkaar of met de kinderen goed zal doen als er nog eentje bijkomt. Hoewel je nooit weet wat de toekomst is, zou ik dat wat we nu hebben willen beschermen en daar geen risico's in willen nemen. Hiermee bedoel ik dus niet dat dit voor jullie dezelfde situatie is. Dat is mijn gevoel als het ons zou gebeuren. We zijn daarom ook erg voorzichtig met sex, om dit te voorkomen. Kijk daar ook eerlijk naar, is er misschien ergens heel heel diep van binnen een kleine wens, dat je daarom nog niet was begonnen met anticonceptie? Wat er verder ook wordt gezegd, als het derde kindje er komt, dan vind je ook weer je weg, wordt ook weer pittig maar uiteindelijk ga je net zoveel van dat kindje houden en is je gezin gewoon iets groter geworden. Er is geen verkeerde keuze, alleen een verkeerde keuze voor jullie als gezin. Overleg, huil, praat tot je een ons weegt, huil en praat nog meer. Tot jullie zeker weten dat jullie samen achter de keuze staan die jullie dan gaan maken.

Hi meid, wat moet dit zwaar voor je zijn.. de keuze moet je samen maken met je partner. Ik kan alleen mijn ervaring delen die ik heb gehad met abortus ondergaan.. ik werd in 2016 ook ongewenst zwanger en heb na veel nadenken en gesprekken de keuze gemaakt voor abortus. Voor mij was het daarna een hele opluchting dat dit kon.. ik had het kindje niks kunnen bieden toen en zou er alleen voor staan. Er is geen goed of fout hierin. Mensen kunnen wel zeggen wat je wel of niet moet doen maar niemand kan dit voor jullie bepalen! Heel veel sterkte en als je vragen hebt of wil praten mag je me een berichtje sturen. X

Wat een moeilijke beslissing... Ik kan me zo goed voorstellen dat dat eigenlijk niet te doen is... Maar helaas moet je wel, samen met je partner. Persoonlijk zou ik geen abortus kunnen ondergaan, puur omdat het 'mijn eigen verantwoordelijkheid is' dat ik zwanger ben geraakt (gezien jou situatie). Maar als je het kindje en daarnaast je andere kids, je man en jezelf, niet kunt bieden wat iedereen nodig heeft... Wordt het wellicht een andere keuze... Heel veel sterkte!

Neem de tijd. Praat erover met je partner, je huisarts, verloskundige of een ander vertrouwenspersoon. Jouw mentale en lichamelijke gezondheid zijn ook enorm belangrijk om in je overweging mee te nemen. Heel veel sterkte gewenst met je besluit ❤️. Doe wat voor jou goed voelt.

Heel eerlijk, als ik naar je topics kijk is dit de 2e keer dat je snel ongepland zwanger bent. Het lijkt me dat je dit keer misschien meteen met anticonceptie had moeten starten als je dit niet wou. Je lichaam moet inderdaad herstellen. Enorm jammer dat jij, en je partner, want dit ligt niet alleen bij jou hier niet beter over nagedacht hebben. Ik wens je veel sterkte toe met welke keuze je ook zou maken, want die keuze kan alleen jij maken, maar ik hoop dat je wel wat wakker geworden bent over de gevolgen van gemeenschap hebben. Hopelijk kan je ook een goed gesprek hebben met je huisarts hierover en kan je steun vinden bij vrienden. Veel succes!

Wat een lastige keuze om te maken. Persoonlijk zou ik het kindje houden, maar dat komt omdat we dit qua financien, stabiliteit in de het gezin, sociaal vangnet en woonruimte etc. allemaal goed kunnen dragen. Ook zou ik het absoluut echt niet over mijn hart kunnen krijgen om een kindje dat door mijn eigen 'schuld' is ontstaan het leven te ontzeggen. Dat zou ik mezelf niet kunnen vergeven. Maar ik kan natuurlijk niet in jouw leven kijken, dus dit zullen jij en je partner voor jullie zelf moeten beslissen. Ik zou hierbij vooral ook kijken voor de tijd na de zwangerschap, want dat is immers 'maar' 9 maanden.