Zoontje huilt als ik hem niet optil

Hier was dat ook heel erg. We zijn heel consequent geworden, ook in andere dingen. Duidelijke regels en dat hielp hier echt al na een dag. Als ze niet meer huilt en ze tikt op mn been pak ik haar op, maar als ze gaat zeuren leg ik uit waarom ik haar niet oppak. Maar: we doen dit dus echt met alles. Op de bank mag ze alleen zitten, niet spelen. Onze telefoons mag ze niet mee spelen. Nee is nee zeg maar. Sinds dat we bij alles heel consequent blijven is ze een stuk rustiger in haar temperament. Ik denk echt dat dat geholpen heeft, ze hebben enorm behoefte aan grenzen en duidelijkheid. Suuupermoeilijk hoor dus ik typ t misschien heel makkelijk maar dat is het echt niet. Geen idee of dit bij jullie het geval is maar dit is in ieder geval wat bij ons lijkt te helpen. Ze heeft nog steeds wel boze aanvallen maar we leiden haar dan gewoon af met iets anders en dan is het zo voorbij, eerder bleef ze er in hangen.

Ik denk dat hij veel samen met je wil doen. Is hij tevreden als je met hem samen op de grond speelt? Mijn zoontje begint ook te huilen als ik in de keuken bezig ben en wil er dan bij. Wij hebben nu een leertoren. Dan kan hij er zelf opklimmen en naast me staan terwijl ik in de keuken aan het rommelen ben. Ik laat hem dan wat spelen met water in de wasbak of een kommetje en een garde. Dan hoort hij er helemaal bij. Dit gaat op gepaard met dingen op de grond gooien etc. dus het is niet rustig 😂 maar hij stopt dan wel met aan m’n been hangen

Hier ook sinds paar weken. Maar dochter is ook soms ziek, kiezen komen door enz. Dus denk ook dat t daar aan ligt. Gaat vanzelf weer over hoop ik, maar is wel vermoeiend soms. Hier vind ze loopstoel soms wel leuk.

Een leertoren voor in de keuken? Dan is hij erbij zonder dat ik hoef te tillen. Hier heb ik er ook een die heel graag bij me is. De sfeer is vaak goed totdat ik in beeld kom. Dat is volgens mij het lot van de moeder 🤣. Verder ga ik vaak op de grond zitten als hij speelt, dan gaat hij eerst bij me knuffelen maar gaat dan na een poosje wel.zelf spelen. Deze fase gaat vanzelf voorbij en dan mis je het geknuffel weer 🤣. Hoewel onze oudste ook nog graag samen speelt trouwens, maar die kan ook steeds beter zelf of met/naast andere kindjes spelen. Ik hoop dat ze straks daarij veel aan elkaar gaan krijgen als speelmaatjes.

Wat is dat toch? Met dat de sfeer goed is tot jij als moeder in beeld komt, waarom is dat?

Bij ons voelen ze zich gewoon helemaal thuis 😁. Ik zie het gezemel altijd maar als een soort compliment 🙈

Bedankt voor je reactie! Heel fijn! Hoe doe je het dan nu bijvoorbeeld? Je wilt een broodje maken en vertel je dan echt van: (naam), mama is even bezig of negeer je dit gedrag totaal? Ben benieuwd naar je tips :)