18 maanden slaapregressie

Lieve mama, helaas is dit inderdaad herkenbaar.. mijn dochter heeft geen enkele slaapregressie gehad, maar in de 18 maanden slaapregressie heeft ze 1,5 maand gezeten. We zijn er nu een weekje vanaf.. ik heb verschillende keren mee gehuild met haar en ook geroepen dat er echt geen 2e komt. Het is zo lastig, maar is inderdaad een fase waar je echt doorheen moet en waar je niets aan kunt doen.. wat bij ons in het begin hielp was de deur open laten, maar daarna ook niet meer. Nu moet ook nog steeds de deur open blijven, maar is meer automatisme omdat we dit 1,5 maand gedaan hebben. Ook heb ik een geurwolkje op haar kamer met een rustgevend de geur die ik een half uur voor ze naar bed gaat aan zet. Sinds ik dat doe slaapt ze ook weer goed, dus ik durf er niet mee te stoppen haha! Al zal het gewoon toevallig geweest zijn. 😅

Onze dochter is altijd een hele makkelijke slaper geweest en kon ook makkelijk zelf in slaap vallen tot ongeveer 2/3 weken terug. Nadat we haar in bed leggen, is het drama. Huilen, opstaan. Als we haar oppakken of bij haar zitten, dan is het goed. Al valt ze dan niet in slaap. Dit duurt dan even… avondeten is ook een no go. In haar eigen stoel eten al helemaal. Dus i feel you helemaal op dit moment… Warm avondeten is even weer verleden tijd 😅

Hier ook wij zitten er nu 9 weken in😅 ik kan me niet meer de laatste nacht herinneren dat ik heb doorgeslapen het enige wat hij wil is bij ons in bed. Gefeliciteerd! Dat maakt het ook zwaarder natuurlijk ( zelf ben ik nu bijna 14 weken zwanger van de 2e )

Hier exact hetzelfde!

Hier ook lang leve de slaapregressie 🫠🫠🫠

Hier precies hetzelfde verhaal. Vandaag exact 18 maanden oud ook 😅 ieder dutje is een drama… uiteindelijk gaat ze wel slapen maar ligt echt boos en trappend in haar bed te vergaan van de slaap, maar er zooo tegen te vechten. Ik verlies altijd gelijk de moed dat t weer goed komt, is dat herkenbaar voor jullie? 🥹

Absoluut @

Zeker herkenbaar. Met dit soort periodes huil ik echt om alles. En vraag me zo vaak af of het goed komt. En zoals nu zie ik als een berg op tegen de nacht en ga daarom direct naar bed als de kleine op bed ligt 😩.

Ik snap echt helemaal wat je bedoelt… ik word er echt moedeloos van. Vind het zielig voor haar, maar zo’n aanslag op je rust… dat klinkt misschien egoïstisch maar dat gestoei met slapen terwijl ze hartstikke moe zijn vind ik echt heel ingewikkeld

Is er bij jullie al verbetering? Mijn dochter zit er nu ook 2 maanden is ze is nu 18,5 maand..heel veel huilen ook in de nacht terwijl er niets is🙈

Nu ik het hier zo lees denk ik dat dat hier ook beetje aan de hand is. Waarvan ik merk dat het heel goed helpt is: Tijdens de avondroutine al veel uitleggen, zoals dat ze zo gaat slapen en wie er allemaal nog meer gaan slapen. Ook leg ik uit dat het al heel laat is en het goed voor haar is wanneer ze lekker gaat slapen. Ook vertel ik haar dat ze lekker kan gaan liggen en dat ik het muziekje aanzet.(ook al begrijpt ze de helft misschien niet, het helpt haar wel echt om minder overvallen te worden dan wanneer ze opeens alleen in het donker ligt) Heel veel sterkte!❤️

Hier ook hetzelfde! Hij sliep zo goed en nu drama. Ik merk dat ik meteen in de modus schiet: hoe komt dit ooit weer goed. Het is elke regressie goed gekomen hoor! Alleen als je erin zit is het zo uitzichtloos

Helemaal mee eens! Dat gevoel is zo zo shit 😩

Ja, precies dat wat je zegt! Voor nu toch even rot, zowel de situatie als het gevoel erbij! Nog even volhouden!

Hee dames. Ben ik weer.. Ons zoontje is 19 maand en het slapen ‘s nachts (en inslapen ‘s avonds) is rommeliger. Nu al 4 weken. Het is op de opvang nu paar weken al zo dat hij daar niet wil slapen. Hij heeft daar altijd zo goed geslapen. Hoort dit ook bij slaapregressie? Herkennen mama’s dit?

Phoe 9 weken ! Hier nu 4 weken en hoopte dat het einde bijna in zicht is.. maar ben er bang voor. Hier gaat onze kleine meid bij ons op de kamer in een camping bedje als ik haar niet meer in slaap krijg. Bij ons in bed wil ze niet. (Hekel aan de deken).. ik wilde haar echt niet van haar kamer hebben maar heb er nu aan toegegeven en hoop dat het ooit voorbij gaat.

Oh wordt er echt moedeloos van. Nu 19 maanden. Sinds een aantal weken is het af en toe echt paniek bij het inslapen. We kunnen haar normaal wegleggen en dan blijft het een half uurtje stil voor de herrie begint. Compleet over de rooie niets is goed. Soms helpt enkel over haar hoofdje aaien ruim een half uur tot we kunnen wegsluipen. En soms ook s nachts mekkeren (waar overginds het niet heengaan en laten jammeren beter werkt dan er naar toe gaan). Ik ben ook zwanger van mijn tweede en krijg soms echt oprecht paniek als ik me bedenkt dat dit gaande kan zijn samen met een newborn ritme. Ik denk dat ik mezelf dan uit het raam gooi bij wijze van. Het is haast claustrofobisch want je kan niet anders dan het doorstaan, weglopen is geen optie je moet troosten en ondersteunen. Het leed van ouderschap haha, en als ik het om mij heen hoor hebben wij het nog lang niet slecht ook...

Hier hetzelfde, ze wil soms gewoon random om half 4 ofzo de dag beginnen ook. Ze slaapt nu echt max tot 5 uur.

Hier sinds een kleine week ook één groot drama. Wil niet meer in zijn eigen bed slapen, bij het naar bed gaan is hij ontroostbaar. Valt nu maar in slaap in onze armen. En 's nachts ook opeens weer wakker. We hebben echt amper geslapen afgelopen nachten 😫

Merkte jullie dat de middag dutjes ook korter werden in de regressie? Zijn nu al blij met 1.5/1 uur en 3 kwartier.. voorheen was het toch wel 2-2.5 uur. Ze wordt dan ook huilend wakker.