Afvallen na keizersnede

Hee lieve dame! Wat een treffende woorden. Ik had het kunnen schrijven. Ik ben 11 weken onderweg na mijn keizersnede en na ongeveer 8 weken weer begonnen met sporten. Er mogen nog wel 10 kilo’s af.. Hier ook veel last van hormonen in combinatie met tekenen van een postpartum depressie (heel licht), dus ook met vlagen veel spanning in mijn lijf. Ik heb het idee dat het samenhangt met de hormonen. Deze week voor het eerst ongesteld geworden en weer de anticonceptiepil gaan gebruiken. Hopelijk brengt dat de hormonen weer wat meer in balans… Wat eten betreft.. gisteren zijn mijn vriend en ik weer begonnen aan “project gezond”, dat wilde hij. Ik niet perse want ik merk dat ik nog niet zo veel kan eten.. En met name dat mentale stukje vind ik heel heel pittig en hoop ik dat dat snel stabiliseert!

Hoi, Ooohhh, ik herken mijzelf zo erg in wat jullie schrijven. Ook hier nog erg last van de hormonen, ene dag is het top andere dag niet vooruit te branden plus het mentale wat ik ook best spannend vind. Tijdens m'n zwangerschap al bij de counseling geweest van mijn verloskundige praktijk omdat ik verhoogde kans heb op ppd. Het gaat redelijk nu, ik voel mij nog niet echt depressief maar vraag mij soms af of het niet al verstandig is om er toch weer eens langs te gaan.. En daarnaast het lichaam wat nog niet helemaal mee werkt, ik zou ook graag willen sporten maar moest nog rustig aan doen van de fysio vanwege klachten in m'n rug en bekken. En dan is gezond blijven eten of telkens gezonde keuzes maken niet altijd even makkelijk. En het is niet dat het heel slecht gaat of dat ik mijzelf naar beneden wil praten maar soms is het allemaal niet echt heel makkelijk..

Zo herkenbaar! Ik heb ook geen ppd, maar wel verschijnselen ervan. Echt wel dipjes en voel me gewoon nog niet mezelf. Wat zouden we het graag anders zien hè? Dit stuk vind ik veel belangrijker dan het afvallen. Dat komt wel weer (denk ik dan)..

Ook hier alsof ik het heb geschreven. Ik ben 11 weken geleden bevallen dmv een keizersnede en was wel direct bijna 10kg kwijt. Maar ik wil alsnog graag veel afvallen om weer lekker in mijn vel te zitten Ik probeer wat mijn calorieën inname in de gaten te houden via de Food app Maar er zijn ook genoeg dagen waarop ik denk, laat maar zitten. Dan wil ik ook gewoon snaaien en raak ik geïrriteerd door de hormonen. Dat helpt niet mee in de verzorging van m'n zoontje, die merkt het direct en wordt ook onrustig. Ik probeer daarom vooral de tussendoortjes niet meer in huis te halen... lees chocola, koekjes, chips etc Nu maar snoeptomaatjes of een appel oid. Heb 1 reep chocola in huis en daar moet ik van mezelf minimaal 2 weken mee doen

Haa andere lieve dame, Ik herken wat je schrijft. Ik heb tot voor kort ook gedacht dat ik licht depressief werd/wordt. Zag en zie soms/te vaak nog alles zo negatief en ben hoe belachelijk het ook klinkt, met momenten jaloers op anderen.. Terwijl ik ergens ook heeel goed weet en zie wat ik wel heb! Lieve man, een prachtige en lieve zoon en dochter nu, zijn allemaal gezond, hebben een huis, werk, sociaal netwerk, familie. Waar zeur je over, hoor ik mensen al denken. Ik hoop dat ik mag gaan sporten, even wat momenten voor mezelf. Ik wil mijn lichaam de kans geven om te onthormonen dus ben vol aan het ontzwangeren, maar ik heb naar mijn idee nog nooit zoveel last gehad van mijn hormonen. Wie die dingen ooit bedacht heeft 🙄. Ik hoop dat je snel rust krijgt en vind in alles lieve mama, neem de tijd voor alles. Je bent in ieder geval niet alleen!

Weet dat je niet alleen bent. Rustig aan mama!

Wat lief! Maar jij kunt het ook. En zodra je weer mag sporten, zeker doen. Of nu alvast blokje wandelen of rondje fietsen. Me-time is heel belangrijk!

Fijn om deze topic tegen te zijn gekomen want ik heb soms ook echt van die dipmomenten😟 Ik zat in een pregnancy groep met 11 andere zwangeren en we spreken elkaar nog via de groepsapp, alleen overal gaat het perfect en is het vollop genieten terwijl ik het al weken lang zó pittig heb met een babytje die al super veel kwalen en klachten heeft gehad. Nu ook zwaar aan het struggelen met slapen overdag😐 En dan van die andere meiden horen dat hun baby's doorslapen en overdag dutjes doen in eigen bed. Maakt me soms zo onzeker en verdrietig. 'Gelukkig ' lees ik dan via deze app dat ik toch niet de enige ben..🥺

Je bent echt niet de enige lieve mama! Ik struggle met je mee en niet zo’n klein beetje ook. Ik heb al hulp en krijg dinsdag intake bij een psycholoog. Geloof me dat het heeeel veel voorkomt dat er geen roze wolk is. Jouw onzekerheid snap ik heel goed, want daar zit ik ook mee. Lucht vooral hier je hart. Dat doet mij ook goed