Angst? Op zoek naar herkenning 🫶🏼

Zo extreem als jij durf ik het niet te zeggen. Maar ik vond na de geboorte van onze eerste de zwanger/bevalling/newborn periode zooo heftig. Dat toen onze kleine 10 weken was en m’n schoonzusje vertelde dat ze zwanger was, dat ik haar serieus gecondoleerd heb met het einde van haar leven. Ik meende dat uit de grond van mijn hart. Ook in mijn kraamperiode van de tweede veel tranen gelaten omdat ik enorm bang was dat de newbornfase weer zo zou lopen als bij nr 1, maar dat was niet zo gelukkig

Ja zo'n klein mensje zet je wereld op zijn kop en je moet er een hoop voor over hebben vooral wij als moeder. Ik twijfel ook of ik nog een keer zwanger wil worden. Natuurlijk vind ik het allemaal waard als ik mijn kleine engeltje zie. Maar ben eerlijk gezegd ook wel blij dat ik gewacht heb tot mijn 33ste.