Hi allemaal,
Ik zal vast niet de enige zijn met een newborn en een peuter. Sommige dagen gaat het me goed af en denk ik ‘i got this!’ en vaak denk ik “wat is dit hard werken zeg” en ben ik blij als ik eindelijk naar bed kan. Het leek me leuk om (succes)ervaringen, tips te delen zowel voor herkenning en om van elkaar te leren. Maar ook gewoon om even te klagen want dat moet ook kunnen zo nu en dan 🤣
Ik trap af:
Struggles: als ik alleen ben met 2 kids en ik probeer de baby in slaap te wiegen en ik wil haar net neerleggen en mijn zoontje stormt de slaapkamer en roept “mamaaaaaa”. Baby schrikt wakker en ik mag opnieuw beginnen.
En dit dan 3x 🤯
Struggle van teveel schermtijd: zeker op de dagen dat baby weinig dutjes doet en ik mn handen vol heb aan haar. Ik baal er van en tegelijkertijd voelt het als geen andere keus hebben omdat het alternatief is dat ik dan prikkelbaar wordt door 2 kids die aan me hangen. Liever wat langer voor de tv dan dat geprikkeld op mijn zoon reageer. Het is kiezen tussen 2 kwaden en beiden voelt niet ok.
Geluksmomentjes:
Als hij vraagt om haar vast te houden en dat liefkozend doet.
Tijdens tummytime samen op de knieen zitten en kiekeboe met de baby spelen of gekke bekken trekken. Hij is dan zoo leuk met haar 😍
Als baby een goed dutje doet van 2 uur en ik echt de rust/tijd heb voor 1 op 1 tijd met mn zoontje. Pannekoeken bakken, knutselen, verven. Hij geniet dan zichtbaar van de activiteit en ik word dan ook altijd heel blij dat we dit soort momentjes samen kunnen delen en geniet dan oprecht ondanks de vermoeidheid, korte nachten etc