Baby vasthouden

Heb dat precies hetzelfde 🙈 bij m’n eigen ouders en broer geen probleem. Maar bij m’n schoonfamilie waak ik dan ook echt als een leeuw ofzo 😅 geef dr liever helemaal niet af en ander verlies ik de wagen of maxi Cosi echt niet uit het oog

Mijn schoonvader claimt onze baby ook heel erg, altijd moet hij hem vast houden en elke keer moeten er ook foto’s gemaakt worden… ik lees mee of iemand met een goede tip heeft want het gaat me inmiddels ook echt tegen staan

Aangeven dat het voor je baby niet prettig is om van arm naar arm te gaan en dat er maximaal 1 of 2 mensen per keer hem mogen vasthouden!

Ik ben bij familie wel wat makkelijker , als ik het niet wil kan ik dat gewoon zeggen ( ook tegen schoonouders) maar we waren vanavond in de Mac en daar wou een vreemde de baby vasthouden... Ik zei niet aanraken, die was boos dat het niet mocht...

Ik herken het wel. Vind het soms ook lastig los te laten (letterlijk en figuurlijk :p). Ik ben blij dat iedereen zo enthousiast is en het leuk vind on haar vast te houden. Maar dat hoeft van mij niet altijd zo nodig..inderdaad vermelden dat hij onrustig wordt als hij door veel mensen wordt vastgehouden en dat jullie het bij 1 of 2 per keer willen houden. Vind het zelf soms ook irritant dat mensen maar boven de baby gaan hangen en met man en macht een lachje eruit proberen te krijgen. Ook al heeft ze net dr ogen open en heeft ze daar helemaal geen zin in. Vind het ook lastig daar dan wat van te zeggen want dan voel je je zo'n zeikerd. Stom eigenlijk want het is gewoon je eigen kind 😅.

Onze meid is nu 10 weken en alleen onze ouders hebben haar pas vast gehouden. Baby’s hebben er helemaal niks aan. Ze worden er inderdaad vaak alleen maar onrustig van. Ik zeg altijd gewoon daar wachten we nog even mee. Daar doen ze het maar mee 🫣 Toen onze zoon geboren werd was het midden corona. Dat was wel een makkelijk argument 😂

Grut ja dat is ook nog zo'n ding! Dat heb ik hier ook. Of na de voeding dat ie eigenlijk moet slapen en dat ze dan nog heel actief met m gaan doen en praten en doen om een lachje! Terwijl ik weet dat je m dan nooit meer in slaap krijgt. Ook zo moeilijk om er dan wat van te zeggen. Voel me dan ook zo'n zeikerd indd

Oh super herkenbaar, m'n moeder is ook zo. Eerst vond ik het nog wel lief, want kijk hoe blij ze is dat ze oma is. Maar nu is onze dochter 2 maar het is alleen maar erger geworden. Ze toont zelfs amper interesse in andere familieleden en het begint echt een probleem te worden. Nu met m'n zoontje begint het weer opnieuw. Ze heeft schijnbaar hysterisch lopen huilen omdat ze hem niet mocht vasthouden toen we op visite waren (bedenk je, hij was toen niet eens 3 weken en lag gewoon bij mij aan de borst te slapen en te drinken). Het aangeven hebben we meerdere keren gedaan maar er verandert niks... Ik weet ook niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken, dus lees graag mee voor degene die tips heeft.

Irritant hè, en zeker omdat je er vaak op het moment zelf niks van zegt omdat je jezelf dan zo’n zeikerd vindt. Ik heb hier een mega opdringerige vriendin van schoonvader. Ken haar net een jaar en doet net of ze al 20 jaar de oma van de kinderen is en alles maar kan doen. Ze staat ook continu in m’n aura als ik onze dochter vast heb en zegt dan: ik wil haar wel even hoor! Heb het lekker nog geen 1 keer gedaan de groeten met je! En vanochtend zat m’n dochter in de draagzak, hangt ze er helemaal boven en gaat haar aaien. Hallo, ze slaapt?! Laat haar! En hou ook een beetje afstand a.u.b. Kan me er ook zo aan irriteren!

Ik doe baby in de draagzak en dan valt hij in slaap. Hij slaapt goed op gesprekken dus vaak wordt hij pas wakker als mensen weggaan. Zeker dat ik hem niet uit de draagzak haal zodat iemand hem vast kan houden als hij slaapt en dat begrijpen mensen wel. In mn schoonfamilie is bij onze neef behoorlijke ruzie geweest vanwege vasthouden door (schoon)ouders en daar heeft iedereen van geleerd. Het is nu weer goed tussen hen maar ik profiteer dat iedereen heel voorzichtig is met de wensen van moeder haha

Heeeeel herkenbaar. Dit gebeurde toen mijn schoonfamilie kwam direct na de geboorte in het ziekenhuis. Ik bood een iemand aan of ze de baby wilde vasthouden en vervolgens werd ze als een estafette stokje doorgeven. Tot de dag van vandaag voel ik me ontzettend rot erover dat ik haar niet heb beschermd. Op dat moment was ik overrompeld, moe en stond mijn man er ook niet bij stil (onze dochter sliep overigens gewoon). Sindsdien heb ik met m’n man afgesproken dat hij ervoor zorgt dat dit niet meer gebeurt. Ik heb wel veel meer moeite met het uit handen geven van onze baby naar m’n schoonfamilie dan naar m’n eigen familie 😅 misschien kan je toch je grenzen aangeven (hoe moeilijk ook!), jij bent mama en bepaalt of en wie jouw baby vasthoudt. Ik hou vaak genoeg met bezoek de baby zelf vast.

Lieve mama's, Hier een mama van 3. Vanaf dag 1 naar iedereen die langs kwam laten weten bij binnenkomst dat het alleen kijken is maar niet aanraken!!.. Bij familie vroegen wij of ze hem wouden vasthouden..maar ook laten weten als hij slaapt dat we hem laten liggen waar hij ligt. Tot nu toe alleen maar begrip.. Het is jullie kindje. Die er voor altijd is...er komen genoeg momenten dat ze kunnen knuffelen. Enige wat ik als tip kan geven, is dat je bij binnenkomst aangeeft, hij/zij heeft net gegeten en gaat nu eerst slapen..of hij heeft een slechte nacht gehad dus vandaag kan niemand hem even vasthouden. En eerlijk, je bent geen zeikerd!! Gewoon durven zeggen wat je denkt en voeld en daar is echt geen uitleg voor nodig. Bedenk gewoon van te voren als je als ergens heen gaat (familie) of als er visite komt want je kan gaan zeggen als ze dwingen vast te willen houden of als ze de lachjes willen afdwingen.

Heel herkenbaar. Vandaag familie van mijn man op kraamvisite, onze dochter is 3 weken oud. Toen ik mijn dochter na het voeden in de box wilde leggen zei de man “ik neem dr wel” terwijl hij mijn dochter uit mijn handen nam, toen ik aangaf dat hij wel kon gaan zitten zei die nee ik heb zelf ook 2 babies gehad ik kan wel blijven staan. Toen ze begon te zoeken en ik aangaf dat ik dr wel wilde voeden zei hij “ze is nog rustig ik hou d’r wel vast” en hij heeft haar meermaals kusjes gegeven in haar gezicht. Ik voelde me zo machteloos dat ik heb gezegd dat ik moe ben en naar bed ging waarna ik mijn man heb geappt om mijn dochter naar mij toe te brengen om te voeden. Ik heb een half uur huilend op mijn bed gezeten omdat ik mij zo slecht voelde. Lang verhaal kort; ik heb inmiddels afgesproken met mijn man dat bezoek de baby niet vasthoud. Hij voelt niet wat ik voel, en hij vind het heel leuk als mensen haar vasthouden. Maar aan het einde van de rit is het onze dochter, en hij staat wel achter mij als ik aangeef dat ik dit niet wil, misschien kun je ook zoiets met je man afspreken? Daarnaast heb ik ook met mijn man afgesproken dat als er kraamvisite is hij mij na een tijdje vraagt of ik me goed voel of dat ik wil gaan rusten zodat als het allemaal te veel word ik zonder mij opgelaten te voelen de kamer uit kan. Hopelijk heb je hier wat aan! Sterkte in ieder geval, ik snap hoe overweldigend het gevoel kan zijn om iemand anders met je kind te zien als dat niet goed voelt voor jou.