Ik zit met een dilemma.
Mijn schoonouders zijn erg opdringerig in het vast houden van onze baby.
Ze eigenen hem gewoon toe.
Als hij eenmaal bij iemand op de arm zit, wordt er niet gevraagd of hij doorgeven mag worden maar wordt het gewoon gedaan.
Ik heb er behoorlijk moeite mee.
In mijn kant van de familie heb ik tenminste het gevoel dat ik de regie heb over mijn eigen kind.
Bij mijn man zijn kant heb ik dat dus niet.
Ik zie er elke keer weer tegenop om naar zijn kant te gaan omdat ik van te voren elke keer weer stuggel met dat ze hem allemaal vast houden, eerst schoonouders en daarna alle broers en zussen. Zonder overleg, ik zit er bij en kijk er ongelukkig naar.
Hij is nu 8 weken maar ik heb echt moeite ook met los laten
Hij is daarna vaak ook vaak wat van de leg af.
Mijn man vind het niet zo, hij is juist trots dat zijn ouders met ons kind lopen (wat ik ook wel weer snap)
Maar ik vind het opdringen ook al zo irritant dat het mij in verkeerde keelgat schiet
Nu ben ik benieuwd, ben ik overbezorgd of...
Is het herkenbaar?
En hoe ga jij hiermee om, wat kun je zeggen tegen schoonouders?