Babyblues

Hoi allemaal, mijn zoontje is nu 5 weken en ik merk dat ik deze week ineens weer last krijg van de babyblues... dacht de kraamtranen gehad te hebben maar ik kan nu om van alles weer huilen. Aan de ene kant van geluk omdat ik zoveel liefde voel voor dat kleine mannetje 💙 Maar daarnaast ook om de tijd die zo snel gaat. Ik mis het zwanger zijn en de kraamweek, vind het ergens jammer om het normale leven weer op te pakken ook al is dat aan de andere kant ook fijn. Maar dan kom ik met opruimen m'n zwangerschapdossier tegen, of die eerste kleine kleertjes die al bijna niet meer passen... kan zelfs weemoedig worden dat ik nu al luiers maat 2 moet kopen ipv maatje 1, pfff die hormonen.. en dan helpt het niet dat m'n oudste vandaag afscheid heeft genomen van de basisschool, kom maar door met die tranen 😥 En m'n zoontje slaapt eigenlijk best goed, overdag ook gerust 2 uur in z'n bedje of in de wagen. Heel fijn natuurlijk, maar ergens mis ik hem dan en zou ik hem het liefst de hele dag bij me (op me) houden. Maar als hij dan zo'n dagje heeft ben ik ook blij als ik m'n handen weer even vrij heb. Nou ja, lekker hormonaal allemaal.. Hebben anderen dit ook? Dat je om van alles emotioneel kan worden? Ik weet dat het erbij hoort, maar het is wel wat onhandig af en toe om steeds in tranen te zijn 😊 benieuwd of dit herkend wordt!