Ben ik de enige die...? Mom edition!

Ben ik de enige die nog steeds niet onder geplast is?

Now you jinxed it! 😂

...die zich iedere week beetje verdrietig/weemoedig voelt als je je beseft dat je baby weer een weekje ouder is? Mijn dochter wordt morgen al 10 weken. Ik geniet enorm van de babytijd (nog veel bewuster dan met mn eerste) en de tijd gaat zo snel..

Ja dit! 😩

Vooral als ik m'n zoontje nu zie, dan kan ik zijn babytijd echt ontzettend missen. Nooit meer m'n kleine jongen op schoot, lekker bij mij slapen, nooit meer uren samen liggen en knuffelen. En dat terwijl hij een echte huilbaby was. Toen kon ik niet wachten tot de babytijd voorbij was, nu heb ik spijt dat ik tussen het huilen door niet meer heb genoten.

Ik heb dat sinds mijn tweede geboren is als ik naar mijn oudste kijk. Jeetje, wat is zij groot en wijs geworden, waarom gaat dat zo hard🥹

Nog steeds zo bloedverziekend heet heeft 🥵 Mijn hele zwangerschap, man kon zonder deken slapen. Maar nu ook: baby aankleden en ik kan weer onder de douche. Vooral mijn haar wat geen hitte kan verdragen of ik zweet me alweer een ongeluk. En ik heb dus echt geen hoofd voor ‘vast’ haar, los is het beste. 😂

Ben ik de enige die last heeft van… intrusies 🥲. Verschrikkelijke gedachtes waar je van schrikt en misselijk van wordt en de tranen in je ogen springen….

Je bent zeker niet de enige! Denk dat er juist een enorm taboe heerst over dit onderwerp. Juist omdat er nu zoveel te verliezen valt ben je bang dat kwijt te raken..

Yes, is hartstikke normaal. Het is een manier voor je hersens om gevaren te herkennen voor je baby en ze te voorkomen. Je hoeft je geen zorgen te maken dat jij dat gaat doen. Ik heb al vanalles in mijn hoofd gehaald. Wat als ik haar nu van de trap afgooi. Wat als ik haar nu gewoon op het aankleedkussen laat en wegloop. Wat als ik haar nu gewoon loslaat in het badje. De eerste vier weken had ik dit extreem en nu nog maar zelden (11 weken). Heel normaal, helaas!

Ben ik de enige die een halve bus deo onder dr oksels spuit en aan het einde van de dag nog steeds ontzettend meurt naar zweet? Nooit last van, tot ik bezig ben met ontzwangeren 🤢

Ben ik de enige die vanmiddag heeft gehuild omdat ze een avondje weg ging met vriendinnen en haar kleine voor het eerst uren achterliet in de goede handen van papa…

Ben ik de enige die er enorm naar uitkijkt om te stoppen met borstvoeding, om zich er direct ook schuldig om te voelen dat je zou willen stoppen. Enerzijds vind ik het zo mooi dat het lukt en goed gaat, anderzijds wil ik zo graag mijn lijf terug.. (overigens is er absoluut niks mis met flesvoeding natuurlijk. Het gaat meer om de innerlijke strijd haha)

Heel heel heel herkenbaar!

Me too. En mijn borstvoeding gaat ook nog eens al 3,5 maand niet vlekkeloos 🥲

Heeel heel heel erg herkenbaar 😥

Misschien staat hij er al tussen🙈 Je kindje opeens veel langer slaapt en nu zelf wakker ligt. En twijfelt of je gaat kijken of het goed gaat met de kans dat ze wakker word.

Jaaaa dit!!

Jaaa hier ook! Zelfs tijdens zijn ochtendslaapje wat vaak lang is (middag vaak hazenslaapjes) zit ik lekker even buiten, maar toch met gehaast gevoel. Ervaren moeders tips om van dat gevoel af te komen? Denk dat het voor mij goed is als ik straks weer aan het werk ben en ook m’n eigen ding weer heb!

Ben ik de enige die zich op dagen eenzaam voelt? Mijn partner is voor enkele dagen voor het werk weg en ik voel me met vlagen zo eenzaam 😢