Hi ladies,
Ik vraag me af of er meerdere zijn die dit herkennen of dat ik apart ben voor dit gevoel😫.
Wij hebben 14 mei een prachtig jongetje gehad waar wij meer dan gek op zijn! Hij was geheel gepland, we hebben bewust gekozen voor jong ouderschap ( we zijn 20 en 21). Ik heb altijd gezegd dat ik niet een 2 onder 2 moeder wil zijn omdat het me 1 heel zwaar lijkt en 2 ik gewoon wilde genieten van alleen hem voor we nog een kindje zouden krijgen. Mijn vriend had altijd zoiets van ‘ we kunnen ook in een keer door gaan dan zijn we in een keer klaar’ waar ook iets voor te zeggen is maar hij stond geheel achter wat ik wilde aangezien ik degene bent die het draag en moet krijgen uiteindelijk.
Nu is ons ventje bijna 10 weken en zijn we ook al een tijd weer seksueel actief.
We gebruiken momenteel geen voorbehoedmiddelen ( ik ga binnenkort een Implanon plaatsen). Na onze laatste keer 3 dagen terug hadden we het erover dat we het dus doen zonder bescherming en er dus een kans is dat ik weer zwanger kan worden. Hij stond er heel vrij in. Wat gebeurt gebeurt en mocht het zo zijn is het zeker welkom. Ik sta er een beetje twijfelachtig in.
Een kindje is altijd welkom en is ook altijd een geschenk. Abortus is iets wat tegen m’n principes in gaat en iets wat ik nooit zou doen. Toch had ik na ons gesprek zo iets van ‘ oké maar wat nou als ik echt weer zwanger ben’. Ik zou er aan de ene kant wel blij mee zijn maar aan de andere kant ook zoiets hebben van ‘oké en nu? Dit is niet perse wat ik wilde’.
En voordat jullie gaan zeggen ‘ dan moet je het veilig doen’ we know. We weten allemaal wat er kan komen van onbeschermd sex hebben. Wij weten dat ook en besloten om een poging te wagen en te zien wat er gebeurt.
Nu ben ik vannacht ongesteld geworden en was ik zo blij maar had ik ergens ook zoiets van ‘ oh toch niet zwanger’ heel dubbelzijdig. Ergens was ik gaan wennen aan het idee maar toch wel blij dat het niet zo is
Ik merk dat ik het raar vind dat ik zo denk en me een beetje down voel vandaag. Iemand die dit herkent?