Er op uit, alleen en met baby

Ik merk steeds meer dat ik behoefte heb om erop uit te gaan, zowel alleen als met de kleine, maar ik vind het allemaal best een onderneming. Ik geef borstvoeding op verzoek en er zit nog echt geen regelmaat in. De ene keer komt hij om de 3-4 uur en de andere keer alweer na 1,5 uur. Soms ga ik even wandelen en heb ik na een kwartier-halfuur een huilende baby in de kinderwagen omdat hij honger heeft. Of sta ik in de winkel en gebeurt hetzelfde.. Soms zie ik berichten van kindjes die zo 2 uren in de kinderwagen slapen, de mijne is klaarwakker zodra we hem erin leggen (ook al was hij in diepe slaap) en valt niet uit zichzelf in slaap in de wagen wat dan resulteert in een huilende baby als het hem begint te vervelen. Ook even alleen eruit vind ik een soort van spannend. Ik zit nonstop op de klok te kijken en houd mijn telefoon steeds maar in de gaten om te checken of mijn partner belt dat ik weer naar huis moet komen omdat de kleine weer honger heeft. Even boodschappen doen voelt soms al bijna als een uitje, maar maakt het wereldje wel klein. Gaan jullie al op pad met jullie kindjes? Wat doen jullie zoal? En terwijl ze slapen of juist wakker zijn?