Even van me afschrijven, schoonfamilie

Echt heel erg herkenbaar! Je overdrijft niet, stelt je ook niet aan. Als je iemand niet mag wil je liever niet dat je kind bij haar in de buurt is. Ik maak precies dezelfde dingen mee met mijn schoonfamilie. Schoonbrowr moet ongevraagd mijn kind uit zijn maxi cosi pakken zonder een gesprek of iets met mij aan te gaan. Nichtje van mijn man MOET minn zoontje iedere x vasthouden zonder te vragen. Het ergste is dat ik er niks van kan zeggen maar ik helemaal kook van binnen.

Ja ook herkenbaar! Altijd een goede band met schoonmoeder/familie gehad, maar sinds de komst van onze zoon lijkt het wel of ik er niet meer toe doe. Ook een traumatische bevalling gehad. Vragen nooit hoe het met mij gaat. Onze zoon is inmiddels 15 weken. Mijn man is er nooit in de nacht uitgeweest. Maar wordt letterlijk gezegd dat mijn man het zo zwaar heeft. Er zijn familie leden die elkaar jaloers maken als de andere onze zoon niet wakker gezien hebben of hij wel aan het lachen is. Ongevraagd pakken ze hem op en geven ze hem aan de andere over. Mijn man vind alles wel best. Ik durf er dan niks van te zeggen..

O wat rot en ingewikkeld he ❤️ ik herken het want heb zelf echt hele vreselijke schoonouders en mijn vriend heeft ook zeer moeilijk en stroef contact. Een baby lijkt ineens alles te veranderen. Maar ik ben het met je eens dat dat niet eerlijk is, en nep voelt . Omdat ze tante is betekent het niet automatisch dat ze zomaar weer helemaal met jullie overweg kan, dat de eerdere problemen en ruzies vergeten zijn, en dat je het überhaupt wil dat ze in jullie leven is. Ik vind het nog steeds niet fijn om mijn zoon door de schoonouders vast gehouden te laten worden(is dat een zin?😂) en hij is bijna 15 weken nu haha. Het is heel lastig want het voelt een beetje achter jouw rug om. Het is niet zo alsof de tante bij jullie op de thee komt, maar ze gaat als jullie er niet bij zijn… ik heb niet zozeer tips, want elke familie is zo anders, ik weet niet precies waar jouw grenzen liggen en wat je zou willen. Maar weet dat al je gevoelens helemaal oke zijn. Voel je alsjeblieft niet schuldig of lullig. Een baby is niet zomaar iets om toe te eigenen omdat het toevallig familie is. En het is jóuw dochter❤️

Die laatste zin voelt tegenstrijdig met het ‘niet toe eigenen’ maar daar doel ik vooral op mensen buiten de ouders om. Jullie mogen wel bepalen wat goed voelt voor jullie gezin en dus ook baby

Wat ontzettend ingewikkeld. Ik herken het niet (mijn schoonfamilie wilt niet oppassen maar wel elke week hier op de bank zitten). Vooral zo moeilijk omdat je schoonzus dus best een achtergrond heeft.. wat vindt je vriend ervan? Lijkt mij ook zo moeilijk om steeds die foto’s te ontvangen

Verschrikkelijk.. pas op je eigen grenzen want dat kost erg veel Energie als je hier steeds overheen gaat. Ik herken het zelf ook. Achteraf spijt dat ik haar als newborn zoveel heb laten rond gaan. Ga ik bij een 2e echt anders doen

Oei, ik zou hier ook zeker veel moeite mee hebben. Wat zegt jouw partner hierover?

Is er geen optie voor andere oppas/opvang. Als ik 1 ding heb geleerd bij mijn 1e is wel dat je voor jezelf en je kindje op moet komen als iets niet goed voelt en dat is gegrond. Ik lees dat er echt meerdere issues zijn met schoonzus die gegrond zijn, dus luister naar je gevoel. Je krijgt er alleen maar spijt van als je dat niet doet

Mijn partner snapt me gelukkig. Tuurlijk heeft hij niet de zelfde verdrietige gevoelens of wat dan ook net als ik heb, maar hij vind het wel allemaal een nep gedoe en snapt wel dat ik me er zo boos om maak. Hij zegt wel vaak: ach, dan hoeven wij haar in ieder geval niet te zien. En dat klopt, want ik hoef dat ook absoluut niet. Maar dat mijn dochtertje haar om zich heen heeft terwijl ik er niet ben dat vind ik ook weer echt niks..

Ze gaat 1 x per week naar de opvang, 1 x per week naar m’n schoonouders en 1 x per week heeft mijn man papa dag (ouderschapsverlof). Strakjes na 1 jaar heeft mijn man dat niet meer en dan zal ze al 2 x per week naar de opvang moeten wat ik echt de max vind. Ondanks ja dat ik zelf op een kdv werk (of misschien juist daarom wel) vind ik het niet fijn als m’n kindje vaker dan 2 x per week naar de opvang gaat. Mijn schoonouders zijn echt lief voor mijn dochtertje, dat is het probleem niet. Het probleem is alleen m’n schoonzus die daar nu ineens iedere donderdag is, terwijl wij eigenlijk weinig contact hebben. Het liefst breng ik haar inderdaad niet meer, maar ik kan m’n schoonouders hun kleindochter niet ontnemen. + ik werk 3 dagen dus ik heb ook echt 3 dagen oppas nodig. Mijn eigen moeder woont helaas totaal aan de andere kant van waar ik langs kom als ik naar mijn werk ga, zelfde geldt voor de rest van de familie haha

Mijn vriend snapt me heel goed gelukkig, dus dat is fijn. Ik kan bij hem dus volledig mijn frustratie kwijt. Dat doe ik dan ook meteen via whatsapp wanneer we weer een appje krijgen van die zus / moeder dat die zus haar vast heeft of daar überhaupt is.. haha

Je hebt dit echt zo ontzettend goed verwoord. Dit is exact wat ik bedoel en waar mijn frustraties liggen inderdaad.. ik vind het heel rot en denk steeds dat ik echt overdrijf. Maar toch maakt het me keer op keer weer echt zo boos / verdrietig. Ik weet het dan oprecht nog liever niet dan dat ik steeds appjes en foto’s moet ontvangen. Gelukkig snapt mijn vriend mij hier wel volledig in, dat is echt heel erg fijn. Ik kan dus tegen hem lekker ‘zeuren’ haha

Dat is wel heel fijn! Dan sta je er tenminste samen hetzelfde in.