Even van mij afschrijven/ tips

Hoi allemaal, Lang getwijfeld of ik het zou delen. Ik ben er helemaal niet van om zo te ‘ klagen ‘. Maar ik moest toch even van mijn afschrijven. En misschien heeft iemand nog tips. Het loopt niet zo lekker tussen mijn man en mij. Wat ik ook zeg er verandert gewoon niks bij hem. Voorbeelden waar het mis gaat. Hij doet geen avond of nacht voeding ( ook niet voor uitzondering een keer) Oké daar kan nog mee leven ( deed hij ook niet bij onze eerste dochter) mocht de oudste ‘s nachts wakker worden gaat hij ook niet. Nu hij werkt snap ik het ook en ga ik. Nu zal ik het wel heel fijn vinden om dan een keer in het weekend in ochtend even iets langer te blijven liggen. Hoeft echt niet elk weekend maar een keertje. Maar ook dan ben ik aan de beurt en komt hij zijn bed niet uit. Als ik druk ben in de keuken, huishouden of met de oudste en de jongste huilt in de box. Hij ligt dan op de bank of zit op zijn telefoon en reageert dan niet op haar gehuil. ‘s avonds de krampen uurtjes loop ik altijd rond of met haar buiten. Hij neemt het nooit van mij over. Hij heeft nog geen flesje aan haar geven. Nu net ook sta ik ZIJN lunch te maken voor het werk ( doe ik altijd )en huilt de jongste. Gaat hij snel bij zijn motor kijken etc. Hij had 4 weken vrij genomen van zijn werk na de bevalling vraag ik of die wat dingen wil doen. Zegt hij… hoe had je het nou gedaan dan als ik er niet was geweest dan. Als hij toch een keer iets heeft gedaan en ik zeg daarna nog iets waar ik tegen aan loop zegt hij het is ook nooit goed hè! Nou zo kan ik nog wel door gaan met voorbeelden. Ben ik nou zo zeikerd? Wat moet ik er mee? Aangeven heb ik vaak genoeg gedaan. Zaterdag heb ik afspraak staan bij de schoonheidsspecialiste maar ik vind zo lastig om haar achter te laten bij hem. Omdat ik gevoel hebt dat hij haar heel lang laat huilen( ook al aangeven aan hem) maar is toch gek dat ik onze dochter geen eens achter durf te laten bij mij man. Sorry voor mijn lange zeik verhaal. Maar ik moest het even kwijt.