In dubio over bv; stoppen of doorgaan?

Hi dames, Laat ik allereerst voorop stellen dat mijn visie is dat iedere moeder zelf moet weten hoe zij haar kind voed. Ik ben van de slogen; "Fed is best". Ik ben mama van 2 kids, een peuter en een baby van 5 mnd. Bij m'n oudste liep m'n productie vrij snel terug en had ik een heeeele trage tsr. Niets hielp helaas. Na een maand of 3 fulltime bv en stapte ik geleidelijk over op kv. Ik vond dat heel jammer, want ik wilde graag 6 mnd voeden, maar mentaal ging ik er aan onderdoor. Vanaf het moment dat we kv gingen geven voor de nacht sliep ze door. Bij m'n jongste loopt de bv heel goed. Geen grote dips, weinig gedoe, geen problemen met tsr. Makkelijk vol te houden zou je zeggen. Zo vind ik dat ik moet denken eerlijk gezegd... ondanks m'n slogan. Ik geniet zó van het haar nog kunnen voeden met mijn melk. Het is zo bijzonder dat het kan, lukt en dat zij zich er ook nog fijn bij voelt. Maar waar ligt mijn eigen grens? Wat is het mij waard? Ik merk dat ik sinds ik ben gaan werken (nieuwe baan) zo ongelofelijk moe ben. De nachten zijn nog minstens 1x voeden en dat icm werk en overige dagen 2 kids is slopend. Eergisteren kreeg ze savonds 1x kunstvoeding en sliep ze Vanaf 19u door. Om 4.30 had ik zo'n stuwing dat ik d'r zelf aan heb gelegd om te laten drinken. Zo'n nacht helpt niet (of juist wel) in mijn overweging... want stel ze gaat inderdaad doorslapen als ik stop? Ik vind het zo lastig.. hoe maak ik zo'n keuze?! Ik hoor graag ervaringen van moeders die ook zo'n overweging hebben gemaakt. Waarom ging je wel door en hoe hield je het vol? Of ben je wel overgestapt en hoe voel je je daar nu bij?