Kan niet zonder baby weg..

Wat vervelend! Misschien een knuffeltje of een doekje geven met jou geur er aan als je weg gaat. Misschien dat je er mee kan slapen dat het daarna lekker naar jou ruikt. Succes 😊

Misschien bij papa in de draagzak? Huilt hij ook als hij met papa is maar jij bent wel in de ruimte?

Nee als ik er ben is er niets aan de hand, hij is echt gek op papa. Die twee liggen altijd helemaal in een deuk. En ook als ik in een andere kamer ben is er niets aan de hand. Maar als ik de deur uit ben dan begint het. Dat is overigens hetzelfde als zijn ouders of mijn ouders een uurtje oppassen

Ja dat doen we wel maar dat wil ook niet lukken helaas🥹. Dank je!

Mijn dochter heeft hetzelfde, maar dan alleen in de avonden. Mijn man kan doen wat hij wil, maar hij krijgt haar niet in slaap. Ik ben dus alle avonden thuis sinds haar geboorte. Laatst hadden we een bruiloft dus moesten we wel weg. Mijn moeder heeft haar toen (met zweet op haar rug) in de kinderwagen stil gekregen. Rondjes gelopen buiten en zachtjes binnen gezet. Geen duurzame oplossing voor jou natuurlijk, maar misschien iets waarmee je man uit de voeten kan tot je zoon er overheen groeit. Mijn man gaat bijvoorbeeld met onze dochter in de draagzak wandelen als ik onze zoon op bed leg. Alles is een fase, maar deze is wel heel pittig voor jullie 💔

Jeetje wat moet dit voor jullie ook heftig zijn zeg! Je probeert van alles natuurlijk inderdaad en het is zeker te vergelijken. Hier is het 's avonds ook erger dan overdag. Wat fijn dat het tijdens de bruiloft goed ging. Hij kan de draagzak inderdaad wel proberen nog. En rondjes rijden helpt heel soms wat.

Misschien kan je een filmpje van jou of jouw stem opnemen? Waarin je iets tegen hem zegt of een liedje zingt? Dan kan jouw partner of de opa’s en oma’s dat afspelen als jij weg bent. Hopelijk werkt dat!

Heel herkenbaar dit, helaas geen oplossing. Hier krijste hij eergisteren zo hard dat meerdere buren kwamen vragen wat er aan de hand was. Toen ik terug was is mijn man even in zijn eentje gaan wandelen, tranen liepen over z’n wangen 🥲

Awhhh goss water erg voor jullie 🥺 Voor de vader is dit ook verschrikkelijk! Mijn man moest ook meteen een moment voor zichzelf inderdaad

Oehhhh zeker proberen waard!!

Ach, zo herkenbaar. Zo sneu voor je vriend. Mijne is dan ook echt radeloos, boos op zichzelf, zo'n groot gevoel van machteloosheid. Fijn om te horen dat wij niet de enigen zijn hiermee

Ja dit is echt heel erg zwaar. Bij de oudste lichamelijke ongemakken gehad de eerste weken/maanden, het slapen was met hem echt drama! Dus ik was de eerste maanden echt blij met mijn tevreden baby (ben ik nog steeds hoor) maar hier gaat mijn man bijna aan onderdoor en ik ben nu toch echt wel toe aan wat ademruimte! Even een activiteit zonder baby, en thuiskomen zonder gekrijs te horen. Dit doet ook wat met een mens…. Mijn oudste duikt ook weg in een hoekje als de kleine aan het krijsen is. Echt geen ideale situatie zo….

Hier ook gehad! Bij papa krijsen en zodra ik thuis kwam en haar overpakte, gelijk stil. Heeft een paar weken geduurd. Het consultatiebureau zei dat dit te maken kan hebben met soort eenkennigheid, omdat ik borstvoeding gaf, haar het meest verzorg etc. Ze is nu bijna 5 maanden en het gaat nu goed!

Ja precies! We zijn gisteren bij het consultatiebureau geweest en ze zeiden hetzelfde maar er wordt contact opgenomen met ons om te kijken wat we kunnen doen. Wat goed dat het nu beter gaat bij jullie! Hebben jullie iets veranderd in de tussentijd?:)

Mijn eerste werd net voor de eerste corona lockdowns geboren en mijn man is ic verpleegkundige. In die tijd is mijn man mega veel aan het werk geweest en ben ik alleen thuis gebleven met de baby. Dat leverde ook een vreselijke eenkennigheid/verlatingsangst rond 4 maanden op. Voor mijn man was dit ook ondraaglijk omdat de baby alleen maar aan het krijsen was bij hem. Ze zeggen veel kiekeboe spelletjes spelen en oefenen met veel 'terugkomen'. Kamer uit en weer terug, kamer uit liedje zingen (zodat jouw stem te horen is) en weer terug. En probeer je man inderdaad zoveel mogelijk te laten doen, verschonen, badje etc. Opvang was toen ook lastig. Uiteindelijk is het zeker beter geworden, waar dat precies aan lag> geen idee. Blijft lastig dit. Mijn tweede kon ook vreselijk hard gillen en was dan alleen met de borst te troosten. Mijn dochter heeft uiteindelijk flink wat mensen op de kast gekregen daarmee, inclusief de opvang🙈. Mijn derde is nu godzijdank super makkelijk. Sterkte en onthoud: over gaat het sowieso ❤️

Wat moet dat zwaar geweest zijn ook voor jullie! Toch fijn om alle verhalen te lezen en vooral ook dat het weer goed komt🥰 maar veel dingen met pap doen dus. En kiekeboe ook een goeie!

Ik geef inmiddels geen borstvoeding meer ivm weer gaan werken, dus kon papa regelmatig flesjes geven. Verder ging het echt vanzelf over!