Laatste kindje?

Ik typ dit nu met een baby bovenop me waardoor ik me niet verder kan bewegen omdat ze eindelijk slaapt. Incl. een enorm slaaptekort bij mezelf. Dus misschien denk ik echt niet helemaal helder 😂. Onze jongste is nu bijna 4 weken en de oudste 11 maand. Enorme drukte van jewelste, zelf werken we beide 40+ uur en hebben echt een enorm druk leven. We hebben altijd gezegd we willen maar 2 kindjes maar ik merk steeds vaker dat ik het extreem jammer vind dat dit m’n laatste kindje is. Vooraf wist ik echt niet dat ik zo van het moederschap zou genieten. Om heel eerlijk te zijn hebben we de tijd, de plek en het geld niet voor een 3e, heb ik enorme high risk zwangerschappen met als ik pech het hele lange ziekenhuis opnames. Nu komen we binnenkort op het punt dat ik stop met vloeien en “het” weer mag, ik kan zelf niet tegen de pil of andere hormoon anticonceptie dus we moeten met condooms werken tot manlief z’n vasectomie in plan (deze blijft hij ook steeds uitstellen). Zijn er meerdere mama’s hier die na hun bevalling nog niet echt het idee hadden dat hun gezinnetje compleet was en dit uiteindelijk wel weg trok? Mede vanwege die high risk zwangerschappen heb ik zoiets van we hebben 2 gezonde kindjes en waarom voelt dat nog niet genoeg, waarom zou je alles evt op het spel zetten voor nog een 3e?