Lief en leed; de speen

Hoi mama's! Ik ben even benieuwd naar andere moeders die hun baby een speentje geven. Hier een kleine van 7 weken (tweede kindje). We geven een speen en ze vindt het heel fijn. Voor krampjes, rustig worden bij huilen, inslapen. Eerste oog.. alleen maar liefde. Maar aan de andere kant; bij dutjes wil ze hem inhouden. Wanneer ze nog niet diep genoeg slaapt en hij valt uit wordt ze standaard weer wakker en ook boos. Dan wil ze dat speentje maar is ze soms zo gefrustreerd dat ze enorm wakker wordt en niet meer in slaap komt. Of dat feest dat je middenin de nacht 5x een speen moet geven; been there, done that. Bij m'n oudste hadden we dit ook en waren we het na 6mnd beu en zijn we cold turkey gestopt. Resultaat nu; een peuter die duimt maar wel alleen met d'r favoriete knuffelkonijn. Moeilijker af te bouwen natuurlijk, maar voor nu vind ik het ideaal. Ze is die duim nooit kwijt en zolang ze d'r knuffel niet heeft heeft ze ook de duim niet in d'r mond. Oftewel, ze duimt alleen in bed en eigenlijk alleen met inslapen of verder slapen. Eigenlijk zoek ik gewoon even herkenning... Hebben andere moeders dit ook met zo'n speen? Dat je het enerzijds een topuitvinding vind en hem anderzijds vervloekt? En hebben jullie tips hoe ik rust kan vinden in de onrust die de speen bij mij veroorzaakt 😅 Ik heb het nodig haha.