Hee dames,
Mijn zoontje is nu 8 weken oud en Sinds 2,5 dagen na de geboorte (helaas doordat het aanleggen niet goed lukte en kraamverzorgende niet optijd ons de tip gaf om via medipoint meteen de Medela Kolf te huren en we na een andere kraamverzorgende deze pas 2,5 dag later hadden en het kolven dus toen pas startte) Kolf ik fulltime. Ik heb in de eerste paar weken een voorraadje kunnen opbouwen waardoor mijn zoontje volledig moedermelk krijgt tot op heden. Mu mijn zoontje meer voeding krijgt (120 ML per keer) merk ik dat ik langzaam door de voorraad heen ga en merk ik dat ik dit niet goed meer met mijn productie kan bijbenen. In de nacht en ochtend kolf ik per Kolf beurt ongeveer rond de 120 a 150 ML maar verder op de dag rond de 80 a 100 ML. Ik Kolf zo'n 7 a 8 keer op een dag (lange sessies van zo'n 20 a 25 minuten) om de 3 uur en ook in de nacht een keer, slik boezemvriendjes, powerkolven, eet en drink genoeg etc. Ik merk dat ik er mentaal een beetje mee in de knel zit dat ons zoontje een dezer weken waarschijnlijk bijgevoed moet worden met kunstvoeding. Ik weet niet goed waar dit gevoel zo in zit omdat ik ergens in mijn achterhoofd ook weet dat er kindjes gezond en groot worden met kunstvoeding maar toch voelt het een beetje als falen van mijn lichaam en als zonde(?). Ergens ga je ook vergelijken met andere verhalen van dames die veel productie hebben (al weet ik dat overproductie ook geen pretje kan zijn). Meer dames die in hetzelfde schuitje zitten en hoe voelt dit voor jullie en hoe gaan jullie hier mee om?