Moederschap taboe??

Hoi hoi, Even m'n frustratie eruit hoor! Ik merk om me heen dat er heel erg een taboe ligt op kwetsbaarheid in moederschap tonen. En ik begrijp niet waarom Ik vertel ook rustig (naast de mooie dingen) wat ik lastig/pittig vind in het moederschap Maar de ander (lees, vriendin van mij en nicht van mijn man, ook allebei net moeder geworden, op paar maand verschil) verteld alleen de mooie en goede dingen En als ik dingen vertel waar ik tegen aan loop Komt er een onzichtbare strijd op de boven toon is dan voelbaar Van, de ander pocht over hoe goed hij/zij het doet En daardoor ga ik denken dat ik/ mijn kindje het niet goed doet wat belachelijk is natuurlijk want wij doen het ook super goed! Ik snap niet waarom er niet openlijk gepraat kan worden over het moederschap wat soms gewoon ongelofelijk pittig is. Maar waarom de ander (in mijn omgeving dan dus!) Altijd het masker zo hoog moet houden van oh dat is bij mij niet of dat heb ik niet of mijn kindje doet dat niet.. Wat ik me ook niet kan indenken want een baby kan je niet sturen. Maar ze hebben zulke voorbeeldige kinderen en hun hebben als moeders het nooit zwaar, alles valt mee, gaat ze goed af zijn niet moe en baby slaapt door en hebben geen last gehad van kraamtranen of whatever. Is dit herkenbaar voor sommige??? Ik hoop het Want ben echt even gewoon lekker ongenuanceerd herkenning over moederschap nodig hahaha 🤭 Groetjes!!