Zoontje weigert al een tijdje de borst overdag. Sinds gisteren ook de nachten en ik merk dat ik veel moeite heb om dit te accepteren… eerst kon ik mezelf nog troosten door te genieten van de nachten maar die zijn er niet meerr…
Voel me gefaald in dit borstvoedingsverhaal💔
Zo jaloers op de mama’s die tot het 2e jaar van hun kindje borstvoeding kunnen geven.
Zit je dan met tranen in je ogen, naar je baby te staren van ‘ waaromm?’ Ben ik niet goed genoeg voor je?’
Moest dit even van me afschrijven, in mijn omgeving snapt niemand het en vinden ze dat ik maar overdrijf☹️
Ik hoop dat een ander mij dan wel begrijpt. En misschien herkent iemand anders zich ook in dit verhaal.