Opzoek naar herkenning: stress en prikkelbaar

Wat vervelend dat je je zo voelt! Ik herken zeker dat ik me sinds de bevalling erg gespannen kan voelen. Hoge ademhaling en hartkloppingen. Ik sta constant ‘aan’. Denk dat dat biologisch heel normaal is, dat je je omgeving scant of er gevaar is omdat je nu zorg draagt voor je baby.

Ik herken dit wel hoor, ik ben ook meer bezig met de eindigheid van het leven en je soms wat gespannen voelen. Het is ook niet niets wat er allemaal gebeurt! Een knuffel van m'n dochter, m'n vriend en een fijne serie (mrt chocola) helpen dan wel vaak.

Zelfde hier. Ook gespannen en prikkelbaar. Laat anders even je bloed prikken! Ik blijk een verhoogd schildklier te hebben die bij al mn klachten passen. Ook hier extreme haaruitval. Ik fohn mijn haar niet meer en geen hitteproducten gebruiken. En ik was mijn haar ook iets minder. En over je depressie gevoelens zou ik met een praktijk ondersteuner ( laagdrempelig) praten.

Ik hetzelfde met een te snelle schildklier ineens!

Ik heb geen trillend ooglid maar wel een trillend been. Doet geen zeer maar wel een heel vervelend gevoel. Ik denk dat er echt nog veel hormonen aan het werk zijn nog. Ik merk dat ik emotioneel ook echt nog all over the place ben. Ook net een maandje weer aan het werk en valt me toch best wel zwaar. Sterkte ermee in ieder geval. Ik denk dat het tijd nodig heeft.

Heel herkenbaar, helaas. Ben nu ruim 5 maanden pp. Bij mij begon het vooral na een maand of 3 pp, het leek met werk te maken te hebben maar nu ben ik daar niet zo zeker meer van. Ik slaap slecht (altijd al een issue geweest), soms nachtmerries, van die angststeken door mijn lijf, sombere gedachten, onrustig hoofd, prikkelbaarheid en huilbuien en sinds dit weekend weer iets nieuws: extreme misselijkheid zonder te kunnen overgeven. De klachtenlijst is eindeloos maar ik stop hier maar even. Huisarts kan niks vinden, maar heeft m’n schildklier niet getest dus dat ga ik morgen nog vragen. Ik wijd het allemaal maar aan het ontzwangeren, maar ik vind het een enorm pittige periode. Ik ben zelf nog zoekende naar oplossingen en heb die nog niet gevonden, behalve werk terugschroeven en heel veel hulp vragen zodat ik kan rusten. Oja en toen ik besefte dat ik thuis geen rust meer kon vinden ben ik zelfs een nachtje in een hotel gaan slapen maar daar begon de misselijkheid dus geen oog dichtgedaan… 🥴. Kortom zeker herkenning en ergens wel fijn om dit even van me af te schrijven, dus dank dat je dit topic hebt opgegooid. Ik hoop dat het jou ook helpt. Veel sterkte.