Peuter van slag

Probeer hem nog steeds te zien als de liefste en de leukste! Hij voelt het aan als je hem vervelend vindt en zal zich ook sneller hiernaar gedragen. Self fulfilling prophecy. En: hij mag het even zwaar hebben met de situatie. En jij ook! Er is veel veranderd, dat heeft tijd nodig. Het is positief dat hij zijn gevoelens uit naar je! En op deze leeftijd uit hij dat in gedrag. Geef het tijd ❤️

Hier is het hetzelfde maar dan met mijn mannetje van 4. Hij is vaak boos en ik herken hem ook vaak niet meer. Ik doe ook mijn best om tijd voor hem te maken en hem veel te betrekken. Maar toch... Ik heb er wel vertrouwen in dat het weer goed komt en hij gewend raakt als we ons best blijven doen om hem ook nog steeds positief te benaderen en hij zich gezien voelt.

Ja herkenbaar! Mijn dochter (net 3) is echt gek op haar zusje (8 weken), maar toch is het ook ontzettend wennen. Van beiden kanten (mijn en haar dus) is er frustratie. Ik betrap me er op dat ik soms lelijker tegen haar doe dan mijn bedoeling is en zij is op haar beurt ontzettend grenzen aan het opzoeken. Het is zoeken naar een nieuwe balans en dat gaat niet zonder slag of stoot. Ik probeer ook echt tijd voor haar vrij te maken en haar ook te betrekken bij de zorg voor haar zusje. Het is voor iedereen pittig, maar het komt vast goed.

Heel herkenbaar! Ik ben ook als hij zo doet minder geduldig en leuk. Gelukkig is ook hij wel gek op z’n broertje. Maar de balans tussen mama en hem is anders geworden. Ik hoop echt dat dit snel beter wordt voor iedereen 🙏🏼

Ik zie dit heel veel in mijn werk op de opvang/bso en ja, het gaat zeker over ❤️

Heel herkenbaar, alleen dan met een kindje dat nog 2 jaar moet worden. Maakt me erg verdrietig. Wat mij helpt, is de gedachte dat dit een overgangsfase is en dat we allemaal aan het wennen zijn aan de nieuwe situatie.

Mijn situatie past bij deze! Hier ga ik in mee. Soms weet ik ook niet of de oudste deze fase ook gehad zou hebben zonder dat er een 2e was gekomen. Dus is het "normale fase" of voelen wij ons schuldig omdat er een broertje zusje bij is? Ik hoop dan dat het een normale ontwikkeling is.

Ook heel herkenbaar! Onze zoon is echt enorm de grenzen aan het opzoeken en daardoor soms heel lastig. Ik vind het ook een moeilijke periode, veel moeilijker dan ik had verwacht. Hij is gelukkig heel lief voor onze dochter en dat vind ik wel belangrijk. Wij kunnen het wel hebben, maar ik hoop ook echt dat heel snel over gaat.

Ook hier herkenbaar, dik 2,5 jaar en flink grenzen aan opzoeken. Heel lief voor zusje maar ook 99% van de dag aandacht aan vragen en moeilijk alleen spelen. Heel vroeg wakker in ochtend. Ik vind het ook heel pittig allemaal 😓 hoop echt dat dat snel anders wordt. Dochter nu 5 week

Heel herkenbaar, hier een net iets oudere peuter die toen de baby 4 weken was, 3 is geworden. Sinds zijn verjaardag waarop hij een dag in het middelpunt van de belangstelling heeft gestaan gaat het weer beter. Blijft af en toe het bloed onder je nagels vandaan halen maar niet meer de hele dag. Zijn vriendinnetje die niet net een broertje heeft gekregen doet het trouwens ook dus is ook wel normaal peuter gedrag maar eerste 4 weken na de bevalling was het wel heftig. Zeker in combinatie met slaap gebrek en emoties van jezelf over aandacht verdelen. Nu is de baby 7,5 week oud en gaat het dus echt beter.

Hier ook herkenbaar! De oudste is bijna 2,5 jr en zijn broertje is nu 8 weken. Peuter zoekt heel erg de grenzen en de (negatieve) aandacht op. Mijn man is 5 dagen weg en nu was het helemaal erg, echt pittige dagen met de kinders gehad. Als ik met de baby bezig ben dan gaat de peuter allerlei capriolen uithalen. En laat slapen, vroeg weer wakker. Er zijn ook hele leuke en lieve momenten, dus ik probeer bij het slaapritueel altijd even te benoemen welke leuke dingen hij die dag heeft meegemaakt en zeg dat we hem lief vinden. Ik heb het idee dat dat helpt. Het zal vanzelf weer makkelijker worden, hoop ik... 🙉

Hier exact hetzelfde met een 2 jarige, zo enorm herkenbaar!

Hier hetzelfde hoor! Af en toe word ik echt gek van m maar ondertussen ‘rouw’ ik ook een beetje omdat ik de speciale tijd samen zo mis. Ik las vd week iets en toen dacht ik wel, oja het is gewoon echt heel heftig voor zo’n kleintje. Iets in de trant van: stel je eens voor je man komt thuis en zegt schat ik ben zo dol op jou dat ik heb besloten om er nog een leuke vrouw bij te nemen, wat zou je reactie zijn….