Seks na bevalling

Ooh phoe i feel you! Hier ook een kereltje van 12 weken. Zodra ik het bed raak wil ik gewoon slapen en niks anders 🤭

Oké ben blij dit te horen want ik dacht echt van wat moet ik hier nou mee en is dit wel “normaal”

Hier ook baby van die leeftijd. Het is inderdaad moeilijk om spontaan snel een nummertje te doen maar ik vind het wel belangrijk om er moeite voor te doen. Ik zie hoe hard mijn partner moeite doet om er te zijn voor mij dus wil ik op mijn beurt ook moeite doen naar hem. Lichamelijk voel ik ook dat het wat meer moeite kost en ik niet spontaan zin krijg maar mentaal heb ik wel de nood om dicht bij hem te zijn en die lichamelijke nabijheid te ervaren ondanks het dan een beetje moeite kost en ja, er een uurtje slaap verloren gaat... maar ik geloof dat dit mentaal helpt als koppel. Lang verhaal kort... 😆: nee, je bent niets verplicht en dat het minder gebeurt is ook logisch maar niet onbelangrijk in je relatie om er ook tijd voor te maken... 😉. Maar nee, niet abnormaal dat de zin er niet of minder is... lang leve de hormonen en slaapgebrek 😅.

Hier hetzelfde verhaal. Baby 11 weken. Totaal geen zin/behoefte. Ook de angst van hoe zal het zijn ivm met inscheuren & hechtingen. Gister dus voor het eerst geprobeerd, en het viel tegen. Het was nog erg pijnlijk waar het gehecht is.. denk littekenweefsel. Zal nog wat tijd nodig hebben. Dan heb je eindelijk de moed bij elkaar geraapt en gebeurt dit 😔. Iemand anders ook zo een ervaring?

Hier ook 12 weekjes en geen behoefte, hebben het een keer geprobeerd maar merkte dat t niet fijn aanvoelde.. ook last van de hechtingen. vriend heeft hier alle begrip voor. Samen tegen elkaar aanliggen op de bank of een dikke knuffel als hij thuiskomt voelt als een fijnere vorm op dit moment.

Jep, herkenbaar helaas. 2,5j geleden een totaalruptuur 3c opgelopen. Enorm veel littekenweefsel er aan over gehouden. Zie tegen ieder moment op omdat ik weet dat het pijn doet (vermoedelijk ook veel onbewuste spanning op mijn bekken, dus loop nu bij de bekkenfysio). Mijn partner is heel lief voor me, maar wil wel een fijne partner voor hem blijven en ja het is een belangrijk onderdeel in een relatie. Dus voel me soms ook echt wel schuldig.. Ik heb de hoop dat dit ooit beter wordt en dat het littekenweefsel soepeler gaat worden/aanvoelen, want ik kan er momenteel niet meer van genieten helaas. Dus voor ons is het vooral andere handelingen, knuffelen.

Wat ben ik "blij" om te horen dat het toch meer voorkomt. Ik heb geen ruptuur en hechtingen, maar juist een keizersnede gehad. En toch lukt het me niet om in de stemming te komen. Ondanks proberen, tijd voor elkaar maken zodra de kinderen in bed liggen (want die slapen allebei na 20u de hele nacht!!) En andere dingen om de romance aan te wakkeren lukt het me niet zo goed. Het helpt niet dat penetratie nog erg gevoelig en soms pijnlijk is, dat maakt me wat onzeker. Maar laatst was ik bij de verloskundige voor een spiraaltje en die stelde me wat gerust. Het kost gewoon wat tijd, kan aan hormonen liggen, kan uiteindelijk ook tussen de oren zitten. Luister goed naar je eigen lichaam en mocht het over een paar maandjes nog gevoelig en moeilijk gaan dan adviseerde ze om naar een bekken fysio te gaan. Die kunnen nog tips en oefeningen geven om je bekkenbodem juist ook meer te ontspannen. Wees een beetje lief voor jullie zelf en gun het wat tijd. Voor nu vind ik de herkenning van jullie wel heel fijn!

Ik ben bij de bekkenfysio geweest & daar kwam het ter sprake. Zij gaf aan dat het vaak “tussen je oren zit”, maar vaak tot 10x kan duren voor je er weer meer comfortabel kan zijn.

Bij mij was de eerste keer 10 weken pp en dat was gevoelig op de plek van de hechtingen maar wel oke. De tweede keer was 12 weken pp en het was weer even spannend maar wel echt fijn. Ik merk dat ik me veel minder aantrekkelijk voel en daardoor ook minder zin heb, dat is zo rot. En die extra kilootjes zijn er natuurlijk ook niet binnen 1 maand vanaf

Ik wilde hier dus een topic over openen en toen vond ik de jouwe! Dochter is 16 weken en we hebben echt maar 3 of 4 keer seks gehad. Oprecht was het wel fijn! Maar het staat (volgens mij bij ons allebei) gewoon niet op prioriteit 1. We hebben een peuter en een baby die savonds plots wel veel huilt en drinkt. En ook snachts nog komt indd. Ik ben sws savonds altijd al veel te moe/overprikkeld voor seks. Dus de enige kansen vanuit mijzelf is overdag wanneer beide kinderen slapen. Manlief probeerde laatst ook oppas te regelen voor een date maar ik gaf aan te moe te zijn. Ik wil dan liever slapen dan de deur uit. Pfff hoe vinden mensen hun libido terug? Niet dat die van mij zo hoog was...

Baby 13 weken. Ben altijd zo moe, niet lekker in mn vel ( klein babybuikje over) En verslons mezelf beetje. Mijn partner heeft er behoefte aan en ik kan mezelf er niet aan toe zetten. Laatste keer ook pijn/beurs gevoel gehad beneden. Iemand tips hoe ik hieruit kom en mijn libido kan verhogen?

Kun je aan je partner aangeven dat je de eerste paar keren seks hebt zonder penetratie tot dat het wel fijn en vertrouwd voelt voor je? Evt dan eerst beginnen met zelf bovenop zodat je zelf de diepte en het tempo kunt bepalen. Je partner heeft hier vast alle begrip voor als je aangeeft dat het nog gevoelig is. Als het nog beurs en gevoelig voelt, is de lol er snel af en zal je libido niet ten goede doen!

Kun je iets in de taakverdeling doen zodat jij minder moe bent en meer energie overhoudt?

Hoi! Vrij weinig denk ik, ik mag niet klagen hij doet al super veel vooral met onze peuter. Evt dat omdraaien, hij meer huishouden en ik meer peuter...

Je kunt ook in andere dingen denken; robotstofzuiger aanschaffen, schoonmaakster inhuren, boodschappen laten bezorgen, voor 2 dagen koken, oppas voor een paar uurtjes.

Volgens mij volkomen normaal dat het libido & je gevoel bij seks even anders is na een zwangerschap, bevalling en alle zorg nu voor een kleintje. Ik heb ook ergens gelezen dat door borstvoeding en de hormonen die daarbij komen kijken je libido helemaal naar 0 punt kan dalen & de boel droger is daarzo 🤣. Doordat het dus fysiek echt iets wat erbij hoort , voelde ik me al iets beter over mijn ontbrekende libido haha🤭. De eerste keer heb ik ook als redelijk pijnlijk ervaren en nu de 2e keer ging gelukkig al beter. Ik heb ook nog moeite met mijn lichaam die er momenteel zo anders uit ziet.. voel me alles behalve sexy met lekkende borsten (die ook niet aangeraakt mogen worden, alleen door baby a.u.b.🤣) en mijn mummy tummy. Ik denk dat het belangrijk is om er samen over te blijven praten en wanneer de zin in seks er nu niet is, je wel intiem kunt zijn op andere manieren! En hopelijk komen die sexy gevoelens dan uiteindelijk weer terug 😊.

Ik moet zeggen, daar heb je gelijk in!

Onze eerste keer moet nog komen! ‘Echte’ seks dan, met 14 weken pp…. Ik merk dat ik degene ben die dan zoiets heeft van ‘zullen we?’ Maar helaas altijd wel een onhandig moment, toch niet, beetje spannend, zullen we anders morgen? Ik weet niet…. Libido niet mega hoog maar ik vind het wel heel belangrijk om te onderhouden

Ik vind het dus mentaal een drempel dat ik het zou beginnen omdat "het moet van mezelf" maar als het dan gebeurd dan vind ik het wel fijn en dan denk ik van waarom is mijn libido dan zo laag? En voor die weinige keren dat we het gedaan hebben ging dat steeds zo. Mijn man initieert ook eigenlijk niks uit zichzelf ook, die is zelf ook gesloopt haha. Succes met de drempel, wat er ook gebeurd of het vroeg of laat is, het is oke!

Lief jouw bericht :) Ja ik voel ook echt die drempel.. Voelt dan zo uit ons systeem ofzo, en ook wel spannend na al die hechtingen.