Moet echt even mijn ei kwijt...
Ik merk de laatste tijd dat er steeds meer spanningen/ruzies ontstaan tussen mij en mijn man. Kan over kleine dingen gaan, maar ook zeker over grote dingen. Maar ik merk vooral dat ik zelf heel slecht in mijn vel zit.
Af en toe voel ik me een wandelende melkfabriek. Mijn dag bestaat uit voeden, verschonen, kolven, spelen en onze zoon in slaap helpen. Hoewel mijn partner heel veel voor de kleine doet, voel ik me soms gewoon zo alleen. Ik heb nog regelmatig flashbacks van de bevalling, de angsten voel ik nog alsof ik daar lig en nog steeds napijn van mijn hechtingen. Ik ben al gevoelig voor depressies en heb het gevoel dat het die kant op gaat. Af en toe weet ik gewoon niet wat ik met mezelf aan moet. Ik bezit het mooiste wat ik kan wensen en nog voel ik me zo ellendig. Ik herken mezelf gewoon niet meer terug.
Herkennen jullie dit? Of zijn dit gewoon keiharde hormonen?