Veranderende prioriteiten

Hi! Ik loop ergens tegen aan en ik ben benieuwd hoe dat bij anderen is. Mijn man is tijdens mijn studie van de andere kant van het land naar Den Haag verhuisd om bij mij te wonen. Al zijn vrienden en familie wonen ver weg, dus de verhuizing was echt alleen “voor mij”. Na mijn studie wilde hij graag terug, maar aangezien de banen kansen en mogelijkheden hier veel groter zijn en ik hard gestudeerd heb om carrière te maken hebben we besloten in Den Haag te blijven: kon ik mijn droombaan najagen. Ik vond een baan, en werd zwanger, en nu is eigenlijk alles anders. Ik ben naast mijn werk nog met een master bezig, maar eigenlijk ben ik helemaal niet meer bezig met een carrière. Mijn werk kabbelt, is zeker niet mijn droombaan maar ik heb veel vrijheid en kan dus veel tijd doorbrengen met mijn kindje, en daar zit ook het knelpunt. We wonen hier voor mijn carrière en ik gooi er met de pet naar. Mijn salaris is prima, maar ik kan wel beter verdienen (maar dan moet ik ook wel echt harder werken). Ter illustratie: ik heb een contract van 32u, en werk per week (minus 5u ouderschapsverlof) in de praktijk zo’n 12-15u. Hoe doen andere moeders dit? Ooit zal die droom voor een carrière toch wel weer komen? Maar ik voel me wel schuldig dat we ver verwijderd van zijn sociale contacten hier nu zitten en ik alleen maar aan de baby denk. Hij heeft ook wel eens uitgesproken dat hij het ingewikkeld vind dat ik m’n hele leven nu probeer in te richten rond om niet werken ipv andersom, hij snapt het en wil ook niet dat ik iets verander, maar het is wel ingewikkeld. Wat zijn jullie ervaringen?