Vertrouw mijn partner niet

Wat een vreselijke verhaal, ik sluit me aan bij andere reacties. Nog een vraag, je schrijft dat je partner is afgekeurd. Is zorgen voor jullie zoon dan niet te belastend voor hem? En ook nog huishoudelijke taken erbij? Zou dat onderliggend aan zijn gedrag kunnen liggen? Niet om het goed te praten natuurlijk!

Oh wat erg om te lezen, wat zul jij je opgejaagd en alleen voelen hierin😕 juist in deze periode is het SAMEN overleven! Samen de dingen doen, maar ook samen voor elkaar zorgen. Logisch dat je even naar de nagels gaat, moet toch ook kunnen? Ik heb voorheen binnen de jeugdzorg gewerkt en er gaan allerlei alarmen bij me af.. een baby zo lang laten wachten op eten en laten huilen klinkt gewoon als verwaarlozing (kun jij niks aan doen, jouw partner doet dit echt heel verkeerd) Hierin heb ik enkele adviezen: - hou zelf zicht op je baby en jezelf. Bespreek dit intern met je manager/bedrijfsarts. Misschien is er een mogelijkheid waarop je meer thuis kunt zijn. Snap dat dat niet prettig is maar ik zou hem niet hele dagen alleen vertrouwen met die kleine, hij is nog zo klein en heeft alle zorg nodig! - overweeg van je partner te scheiden. Misschien niet wat je wil horen, maar mensen die dit gedrag vertonen kunnen zelden, of eigenlijk niet veranderen. Gun jezelf en je kindje alle rust en een veilig opvoedklimaat, en kies hierin voor jullie eigen geluk en veiligheid! - schakel je eigen netwerk in om je te helpen en ondersteunen. Misschien kun je wat mensen in vertrouwen nemen die jou kunnen helpen. Ik heb veel ervaring op het gebied van scheidingen/ouders die uit elkaar zijn of willen gaan. Als je zou willen sparren of advies wil (bijvoorbeeld juridisch advies) kun je me toevoegen en een bericht sturen hoor! Heel veel succes in deze situatie lieve mama, het moederschap is al een uitdaging maar deze situatie helpt daar helemaal niet bij. Let er op: je bent nog veel te jong om jarenlang in de ellende te zitten

Wauw lieve vrouw, zorg dat jij en je kleine je koffers pakken

Dit inderdaad

Je krijgt al veel adviezen, daarom wil ik je vooral even veel liefde sturen ❤️ Ga alsjeblieft niet aan jezelf twijfelen! Want wat je partner doet is echt niet ok (en wat meerderen al schrijven een vorm van mishandeling/verwaarlozing). Hij heeft hulp nodig om te achterhalen waarom hij dit doet en zijn gedrag te veranderen. Aan jou de keuze of je daarop gaat wachten of andere stappen zet… Je huisarts kan je bij welk pad je ook kiest ondersteunen!

weg bij deze engerd meid!

Hij noemt haar een ‘egoïstische kankerhoer die geen kinderen verdient’. Rennen vrouw ❤️ dit komt niet meer goed

Lieve schat, REN. Je kind is nog veiliger op een kinderopvang dan bij die harteloze 'vent'. Jij werkt 32 uur kei hard voor je gezin en dan denkt hij een kind 2 uur te kunnen laten huilen, omdat hij er geen zin in heeft? Een kind, ik bedoel zijn kind! Ik ga iets grofs zeggen, maar de toekomst ligt nu letterlijk in jouw handen. Jij hebt nu ingezien dat hij niet te vertrouwen is. Die k* h03r was al heel erg, maar je kind laten huilen van de honger is nog erger. Jij bent in dit verhaal de persoon met gezond verstand, dus haal je kind daar aub weg! Als hij dan aan zichzelf wil werken, prima. Maar niet zolang het kindje bij hem alleen is.

👏👏👏👏👏👏

@topicstarter, hoe is het nu met je? Ik merk dat ik dit verhaal niet zo goed kan loslaten

Iedereen bedankt voor de lieve reacties. Ik doe even een update op deze manier want er zijn er zoveel. De reacties met adviezen en steun hebben mij enorm geholpen. Ik heb ook heel veel reacties gezien dat ik moet wegrennen en moet scheiden en geloof me ik heb op dat punt gestaan. Toch heb ik overwogen om iets anders te doen. Ik ga eerst relatie terapie inschakelen. Ik wil kijken of wij door middel van proffecionele hulp hier uit kunnen komen. Er komen spannende tijden aan in onze prive onstandigheden (heeft mede met de afkeuring te maken) en we zijn allebij behoorlijk gestressd. En natuurlijk praat dat dit allemaal niet goed maar ik wil in iedergeval nog even proberen hier een positieve lijn in te trekken. Werkt dat allemaal niet zijn er natuurlijk nog andere uitwegen. En ik geloof echt wel dat sommige van jullie het daar misschien niet mee eens zullen zijn maar ik wil dit alles nog 1 kans geven zodat onzr kleine kan opgroeien met beide ouders. Ik wil ook even laten weten dat het al wat beter gaat. Ik was gisteren zo ontzettend kwaad, gekwetst en verdrietig dat ik gewoon weg niet meer wist wat ik moest doen. Bedankt dat ik hier mijn hart kon luchten.

Je verhaal raakt me heel erg. Ik vind het zo zielig voor je baby die hier helemaal niets aan kan doen. Heel eerlijk gezegd, als dit bij mij aan de hand zou zijn, zou ik al vertrokken zijn. Sterkte

Fijn dat het nu beter gaat. Wel zal ik altijd kiezen voor de veiligheid van je kind. Wel goed dat je hulp gaat zoeken, maar tot die tijd kies voor jezelf en je kindje.. je babytje kan er niks aan doen😢

Mijn kind gaat voor alles!!!

Lieverd, wat fijn om te horen dat het nu beter gaat! Je boosheid was ook heel begrijpelijk na wat je hebt meegemaakt. Ik snap helemaal dat het makkelijker gezegd dan gedaan is om een relatie te verbreken, zeker als de emoties hoog oplopen. Zoals ik eerder al zei, in sommige relaties kunnen er tijdens ruzies vreselijke dingen worden gezegd, maar dat is iets waar jullie samen aan moeten werken als jullie verder willen. Maar alsjeblieft, denk ook aan je kindje. Je kunt aan jullie relatie werken, maar het kan echt niet dat je kleintje 2 uur moet huilen van de honger. Ik zeg niet dat je moet opgeven, want ik snap dat je je kind beide ouders samen gunt. Maar als je vriend nu niet in staat is goed voor hem te zorgen, zou het misschien een optie zijn om opvang te overwegen, totdat jullie deze issues hebben opgelost?

Hier sluit ik me bij aan! Wat een heftige situatie voor jullie zeg. Goed dat je de stap naar relatietherapie zet, maar het klinkt alsof je man ook zelf hulp nodig heeft. Is er iemand uit jullie omgeving die eens met hem kan praten? En heb jij mensen waarbij je terecht kunt? En waar je je kindje heen kan brengen als de spanning oploopt? Je hoeft het niet alleen te doen! Veel sterkte meid!

Als iemand met gescheiden ouders kan ik je zeggen dat het een verademing kan zijn als je ouders scheiden. :) tuurlijk wil iedereen een bloemetjesgezin, maar als dat er niet inzit zie ik ze 100x liever nu samen met hun nieuwe partner en allebei blijer. Leuke bonus is dat mijn zoontjes nu 3 hele lieve opa/oma gezinnen hebben ipv 2. Als ze samen waren gebleven waren ze beide doodongelukkig geweest.

Niet altijd. Als de vader een gevaar is voor het kindje, zal de kans groot zijn dat hij geen recht van omgang krijgt. Als jij je kind 2 uur laat huilen van de honger, dan ben je een gevaar voor je kind.

Dat moet wel kunnen worden aangetoond. Zonder iets zwart op wit te hebben kan iedereen vanalles roepen. Het zal dan haar woord tegen het die van hem zijn. Helaas werkt het systeem niet zo makkelijk. Dat wanneer je zegt: de vader doet "zus en zo" dat je ook in je gelijk staat. Dit moet aangetoond worden.

Wat een vervelende situatie voor jullie. Mijn hart breekt als ik lees dat je partner jullie kindje rustig 2 uur laat huilen, kan me niet voorstellen hoe hartverscheurend dat voor jou moet zijn! Je zegt dat je partner is afgekeurd. Het klinkt alsof hij het verzorgen van jullie kindje niet trekt. Lukt hem dat wel qua energie? Het verzorgen is immers ook een 'voltijdsbaan'. Hoe was hij voordat jullie een kindje kregen? Is hij erg veranderd? Kan het zijn dat hij een postpartum depressie heeft? Dat kan ook bij mannen voorkomen. Als hij hiervoor ook al zo was, denk ik dat je je besluit al hebt genomen. Maar als hij opeens heel anders is en je het nog een kans wil geven, zou ik samen op zoek gaan naar hulp (en bij de huisarts navraag doen welke hulp in jullie situatie wordt geadviseerd). Voor nu is de situatie in ieder geval niet veilig voor jullie kindje, dus daar is gelijk actie voor nodig. Misschien dat opa en oma een dag kunnen oppassen zodat je partner ook even kan bijtanken? Veel sterkte ❤️