7 Reacties
3 maanden geleden
Onze eerste liet heel slecht vermoeidheid signalen zien. Dat was ook echt een slechte slaper overdag. Bij de opvang sliep hij als het kon ook in de armen van een leidster of hij sliep bijna niet. Na een paar weken lukte het hem wel om zelfstandig in slaap te vallen.
Onze baby op dit moment kan soms wel zelfstandig in slaap vallen en soms ook niet. Dit verschilt per dag maar ook gaat het per dutje soms wisselend. Ik denk dat hij het vanzelf ook wel gaat leren en anders misschien na de volgende slaapregressie. We denken dat onze oudste daardoor beter in dutjes is geworden. De nachten gingen toen helaas wel veel slechter, maar de dutjes gingen vanzelf en werden langer
3 maanden geleden
Onze oudste konden wij thuis ook niet wakker weg leggen tot hij bijna een jaar was. Op de opvang kon hij het wel en sliep hij vaak zelfs beter dan thuis.
Ik denk niet dat je een kindje kan leren slapen, dat doen ze vanzelf als ze er klaar voor zijn.
Wij proberen het bij onze dochter nu dagelijks een keer, regelmatig lukt het haar wel. Als het niet lukt, is het niet erg, dan helpen we haar met alle liefde in slaap. Wij doen trouwens niks anders dan bij onze zoon, het is dus echt afhankelijk van je kindje en niet iets wat je als ouder 'verkeerd' doet.
Als je onzeker bent over slaap bij je kindje, is het boek Zachte nachten trouwens echt een aanrader.
3 maanden geleden
Ik probeer het in ieder geval het eerste slaapje in de ochtend. Dan lukt het vaak nog wel, dan hebben ze ook het minst prikkels gehad. Ik probeer ook elke dag hetzelfde ritueeltje te doen en de ene keer lukt het wel, de andere keer niet. Ik doe samen met hem de gordijnen dicht, verschoond soms nog keer extra zijn luier als die nat is, dan leg ik hem in zijn puckababy, speen in, aai over de Bol, camera aan en dan ga ik weg. Soms als zijn ogen wakker blijven en hij gaat gelijk extreem huilen begin ik er al niet meer aan, dan weet ik dat het niet gaat lukken. Als hij een beetje moppert, dan probeer ik het wel.
3 maanden geleden
Wij leggen haar wakker weg als ze echt moe is. Dit zien we aan bepaalde signalen als gapen, niet meer gefocust naar iets kunnen kijken (je ziet haar dan echt een beetje op stand-by gaan zegmaar). Dan trekken we de puck a baby aan, gordijnen dicht, kusje, slaaplekker zeggen en de deur dicht. Soms gaat ze dan gelijk slapen en andere keren eerst 10 a 15 minuten woelen en geluidjes maken (niet huilen) en valt ze daarna in slaap. Als ze wel gaat huilen gaan we naar haar toe, troosten we haar en leggen we haar weer neer als ze rustig is. Soms wil ze dan toch nog een klein beetje drinken en valt ze aan de fles in slaap.
Ik merkte op den duur dat ze klaar was voor zelfstandig in slaap vallen doordat ze o.a. geen speen meer wilde (waarmee ze eerst vaak in slaap viel) en ook niet meer in slaap gewiegd wilde worden. Toen heb ik haar gewoon moe in de wieg gelegd en ben ik de was in de wasmachine gaan doen. Toen ik terug kwam sliep ze, dus zo ontdekte ik dat ze er zelf klaar voor was.
3 maanden geleden
Vooral geen strijd van maken, is niet leuk voor jezelf en ook niet voor de baby. Ik denk dat baby's zelf wel aangeven wanneer ze er klaar voor zijn. Af en toe eens proberen en als het lukt lukt het en anders niet. Bij de kinderopvang hebben ze hier veel ervaring mee en komt het vast en zeker vanzelf goed. Zou me daar geen zorgen over proberen te maken 😘