Zwanger van de tweede — kletsgroepje! ✨

Ja 😭🥰

Heb dit ook mega erg... kan echt al huilen als ik haar foto's bekijk. En ze is ook zooo knuffelig te laatste tijd, dan heb ik ook de tranen in mn ogen staan.

Ik ook :( en ik merk dat ze er ook niet klaar voor is. Sinds gister is ze moelijk met naar bed gaan en ik was vandaag zo moe. Toen kwam mijn partner bij bedtijd haar uitleggen dat ik niet meer zo veel kan en ze schreeuwde meteen “GEEN BABY BIJ MAMA” 🤣 Misschien moet ik nog maar snel wat voorbereidende boekjes met haar lezen…

Herkenbaar voor meerdere? Ben nu 34 weken en mentaal nog niet echt klaar voor de 2e baby. Heb gewoon door de drukte van al een kindje rond hebben lopen eigenlijk zo weinig tijd gehad om echt er even bij stil te staan, of te 'connecten' met de baby in mijn buik. Voel me daar dan weer schuldig over. Want wij zijn mega blij met nog een kindje wat komt. Heb nu verlof en hoop dat dat wat meer zorgt dat ik de rust kan vinden en me mentaal ook voor kan bereiden op wat komen gaat. Bij mijn zoontje was ik echt meer bezig met het kindje in mijn buik.. Het is misschien een wat onsamenhangend verhaal. Maar ben benieuwd of anderen ook dit ervaren.b

Ja hoor! Is ook wel logisch denk ik. Ben nu 38 weken en 2 weken met verlof en op de dagen de mijn peuter naar de opvang is heb ik nu wat meer ruimte om me bezig te houden met de baby. Hopelijk lukt het jou ook om Tijdens je verlof wat mee rust te vinden ❤️. En alsnog ben je toch meer bezig met ‘hoe gaat de oudste reageren’ dan hoe het met de baby gaat zijn. Tenminste, ik wel. Maar dat komt vast goed na de geboorte ❤️

Heel herkenbaar! Wij zijn de laatste maanden nogal geleefd (veel verdrietige gebeurtenissen op meerdere vlakken, een gebroken pols bij partner en slecht in energie bij mijzelf) en alle puf die er was ging naar onze zoon van 3,5. Me ook schuldig gevoeld tegenover het kleintje in mijn buik. Ik heb dagelijks wel een bewust moment ingepland, waarbij ik al buik insmerend een liedje voor haar zong. Week 36 dacht ik: o heerlijk, deze week draaide eindelijk meer om ons, maar toen de weeën startten met 37weken riep ik ook naar mijn man: Ik ben hier nog niet klaar voor! Maar ze ligt as we speak op mij, tevreden napufgend van een geslaagde voeding... De kastjes en plankjes waren er nog niet klaar voor, maar ik bleek het toch al weer wel. Alle liefde voor haar ❣️ Jij gaat dat kunnen 🫶🍀

Gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Wat een mooi verhaal dank je wel voor het delen. ❤️

Gefeliciteerd! Lekker genieten met zijn vieren🥰 Ik heb niet echt een schuldgevoel, niet naar mijn dochter en niet naar de baby, maar ik ben denk ik een van de weinigen? Nu is het hier wel zo dat mijn dochter echt naar de baby uitkijkt en deze baby zó veel beweegt dat ik me heel bewust van haar ben. En ze reageert ook erg op mijn aanrakingen, dus het gaat vanzelf hier. Ik voel me op de een of andere manier ontzettend in balans en gelukkig ondanks dat het soms wel pittig is, zwanger zijn en al een kindje hebben. Dus ik heb ook zeker wel mijn slechte dagen hoor, het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn hier😉 Maar ik denk ook dat ik persoonlijk erg goed ga op die zwangerschapshormonen, dat is mijn geluk. En man man ondersteunt me ook heel goed, hij heeft vandaag vrij genomen om ook nog even zijn 1 op 1 momentje met dochter te hebben, dus die zijn gezellig samen op pad. Kan ik op mijn gemakje doen wat rommelen. Boodschappen zijn gedaan en zo lekker even op pad met de honden, daar ben ik nog fit genoeg voor en daar geniet ik ook nog erg van. Ik heb wel het idee dat mijn lichaam zich langzaamaan aan het voorbereiden is op de bevallen. Slapen gaat even wat beter, ik heb ontzettende trek de hele dag (heel de zwangerschap niet gehad) en ik voel een toenemende druk van onder. Ik denk dat ze wat verder in begint te dalen. En ik voel me ook kalmer, relaxter. Ben heel onrustig geweest de eerste weken van mijn verlof met alle klusjes die nog moesten en nu voel ik me meer zen. Dus ja, ik denk dat ik er wel klaar voor ben al mag ze ook nog rustig een aantal weekjes blijven zitten hoor. Vandaag 38 weken, dus lang duurt het niet meer❤️ Ik gun iedereen hier een stukje van de rust die ik nu ervaar, jullie kunnen dit mama's❤️❤️❤️ Op naar het moment dat we onze kleintjes in onze armen kunnen sluiten.

Haha, vandaag zoiets typisch van "een tweede". Ik ben precies 37 weken vandaag en we bedachten dat het handig zou zijn om de maxi-cosi vast in de auto te zetten. Blijkbaar nadat m'n dochter eruit was gegroeid die hoes niet gewassen, dus compleet zuur van de babyspuug van zolder afgehaald. Dus net even in de wasmachine gegooid in de hoop dat hij niet meer stinkt straks 🤣🫢 Ze moet nog even blijven zitten tot de hoes droog is 🥲

Haha hier kwam hij ook met vlekken van zolder. Maar zonder stank dus ik heb er alleen een doekje overheen gehaald🙈 Sorry kind😂 Hier kwam vanmorgen een flinke miscommunicatie naar boven tussen mijn man en mij. Mijn man heeft schijnbaar gedacht dat ik in het ziekenhuis wil bevallen terwijl ik dat echt serieus waar nog nooit gezegd heb en altijd heb geroepen dat ik de volgende keer thuis wil blijven en ik er op mijn beurt van overtuigd was dat hij dat ook wist. We hebben in onze overtuiging dus ook nooit echt samen gesproken over de aankomende bevalling. We hebben nu dus wel gepraat, ik heb hem mijn beweegredenen uitgelegd maar hij vind het gewoon doodeng en haalt zich allemaal doemscenario's in zijn hoofd. Hij denkt dat ik gek geworden ben en onze verloskundige zorg al helemaal. Ik blijf bij mijn standpunt, als er geen bijzonderheden zijn ga ik er vanuit de bevalling wel eens heel vlot kan gaan verlopen en ik zie het daarom echt niet zitten om in alle hectiek naar het ziekenhuis te moeten. Hij begrijpt dit ook wel en lijkt nu geaccepteerd te hebben dat ik thuis wil blijven, maar ik voel me zo rot nu. En ik vind het ook zo stom van mezelf dat ik dacht dat mijn wens wel duidelijk bij hem over was gekomen. Ik ga het ook nog wel even aankaarten bij de verloskundige, ik denk dat een gesprek met man erbij wel een goeie is. Ik wil dat hij zich ook fijn voelt bij een thuisbevalling, ik heb hem toch nodig voor ondersteuning. Ik snap ook wel dat het voor hem eng is, maar ik vind mijn eigen gevoel hierin wel belangrijker en ik zie het gewoon echt niet zitten om naar het ziekenhuis te gaan als er geen complicaties zijn en ik me gewoon prima voel.

Lastig zeg! Misschien helpt het hem om deze teee filmpjes van de Verlosmoeder te zien: https://youtu.be/8TFOJoKSJjo?si=-4GXQ_EX75fmd3lm https://youtu.be/iAKKqSG-akE?si=V0FO_zzsHDhjRwl_ Met name die tweede is heel fijn, daarin legt ze uit welke spullen een verloskundige allemaal bij zich heeft voor spoedsituaties en hoe ze daar op voorbereid zijn. Dat nam bij mij de laatste angst weg voor een thuisbevalling. Ik heb daarna nog met mijn vk hierover gesproken en zij kon ook heel goed laten zien hoe ze voorbereid zijn op spoed.

Dank je wel! Heel fijne filmpjes inderdaad, ik heb ze net bekeken en naar hem doorgestuurd, hij gaat ze bekijken👍🏻 Hij is er al iets rustiger onder, het viel hem vanmorgen nogal rauw op zijn dak en ik snap echt niet hoe dit heeft kunnen gebeuren🙈

Het is me helder hoor. Man dacht dus: als het snel gaat blijven we thuis, duurt het allemaal langer dan gaan we sowieso naar het ziekenhuis🙈 Maar hij heeft het inmiddels geaccepteerd dat ik het echt thuis wil proberen, ongeacht de tijdsduur. Dus de rust is hier weer wedergekeerd. Ondertussen friemelt de baby alle kanten op en doet ze me af en toe zo'n zeer🙈 Ze kan echt heel hard duwen, je ziet dan gewoon een hele uitstulping. Was dit eerst alleen aan de zijkanten van mijn buik, nu vouwt ze volgens mij haar beentjes regelmatig onder haar billen en duwt dan omhoog😅 Ik schiet hierbij zelf ook omhoog en moet echt even een andere houding aannemen zo naar voelt dat. Morgen 39 weken en ik ben echt zó benieuwd wanneer het gaat beginnen. Er rommelt nog niks, dus ik ga er eigenlijk vanuit dat het net zoals bij de eerste pats boem ineens begint. Maar ja, wanneer dan hè?

Fijn dat jullie er uit zijn!! Herkenbaar dat je buik soms een heel eigen leven leidt, soms doet het echt pijn haha! Ik vind dat wachten op de bevalling ook irritant. Heb nu in elk geval al een afspraak staan om (hopelijk) te strippen bij 40+3. Lijkt me ergens ook wel fijn om dmv vliezen breken of strippen iets van controle te hebben over wanneer het begint…ivm de peuter thuis. Ben heel benieuwd!

Wat spannend dames! Jullie zijn al verder dan ik. Ik ben zaterdag 38 weken, maar de kleine zit volgens mij nog heel lekker 😊 Hier ook flinke bulten in m'n buik onder m'n ribben van voetjes denk ik. Ik geniet er nog maar even van, waarschijnlijk is het de laatste keer 🥹 Net nog door de dierentuin gestruind met man en peuter. Ga die momentjes de komende weken met m'n eigen herstel wel missen. Dus nu 100% genieten en daarna bijslapen op de bank 🤣🥲

Dit heb ik nu ook echt haha, die bulten😱 ik hoop zo dat mijn partner dit weekend wat tijd vrij houdt om samen met z’n drieën wat te doen. Vooral omdat mijn dochter er een beetje tegenop kijkt. Stukje bij beetje ben ik er wel bijna klaar voor maar heb een beetje spijt dat ik niet sneller dingen op orde heb geprobeerd te maken. Nu ben ik zo moeC vooral in de (na) middag🥱

Heel benieuwd hoe jullie het ervaren nu dames! Hier echt beter dan ik me kon voorstellen, wat is het heeeeeerlijk weer zo een babietje. En hij lijkt zo op zijn zusje toen ze een baby was. Nu heb ik ook bijna geen “herstel” want los van een wat moe lichaam voelt het haast niet alsof ik ben bevallen haha. Alles gaat zo goed en er hangs een sfeer van kalmte en rust in het huis die ik hoop zo lang mogelijk vast te houden. Wel is mijn dochter wat hyper geweest de eerste dagen maar nu gaat dat ook beter. De eerste ontmoeting was ook zo cute!!! Want ze had door de bevalling heen geslapen en werd wakker met een broertje 🥹

Jaa hier hetzelfde! Vond het bij de eerste allemaal zo heftig en dat was ook een heftige baby. Nu zijn we vooral aan het genieten. De baby is zooo chill en grote zus is zo schattig. Vind het allemaal best wel relaxt tot nu toe, hoewel ik af en toe wel overprikkeld ben van een peuter die veel aandacht nodig heeft en baby die de hele dag aan de borst wil. Maar voel me verder helemaal prima! Deze week al even met z’n vieren naar de dierentuin geweest, met 1,5 week na de bevalling. Fijn dat het bij jullie ook goed gaat!

Mijn zoontje is 7 en word in oktober 8. Ik hoop dit keer normaal te bevallen en anders sta ik open voor een keizersnede (last resort 🤞🏽)

Hier genieten wij nu 2 weken van de kleine. Ik had met de oudste wel veel meer tijd qua huid op huid of gewoon lekker bij je liggen en nu bij de 2e gebeurt dat veel minder omdat de oudste van 14 maanden ook nog aandacht vraagt. Maar als hij in bed ligt dan ga ik bewust even met de kleine knuffelen. Zo probeer ik ook iedere dag even wat te doen met onze oudste. Vandaag hebben wij heerlijk een rondje gefietst en daar maak ik hem zo gelukkig mee. Onze oudste is ook heel erg lief naar zijn broertje toe. Veel knuffels en kusjes geven zo geweldig om te zien!