Zwanger van de tweede — kletsgroepje! ✨

Alleen met de twee zijn vind ik ook nog spannend, morgen komt hopelijk de kraamhulp nog in de ochtend, anders is het morgen echt mijn eerste dag met ze alleen. Mijn man kan pas de week na volgende week het partnerverlof na de bevalling opnemen dus we moeten nog een weekje half met hem doen. Wat kan je wel samen doen als de baby telkens aan de borst is/bij mama wil zijn? Ik heb nu namelijk in tegenstelling tot dochter die altijd in de wieg sliep, een baby die de wieg niet accepteert 😂 (hij ligt nu ook weer in mijn armen, vandaar het nachtspoken). En ik wil nog niet alleen met ze wandelen omdat dochter een enorme breakdown had toen we haar met de baby ophaalden en ze niet ook in de wagen kon liggen (ze klom er al bijna in😂). Dus dat, en het meerijdplankje) moeten we even oefenen als papa erbij is.

Een hele dag alleen heb ik ook nog niet gehad. Denk dat het heel drukke dagen zijn haha! Hier ook al een kinderwagen drama gehad, dochter vond het maar stom dat zij er niet in mocht. Ze vraagt ook de hele dag om de borst terwijl ze al maanden alleen voor het slapen dronk, dus ik blijf maar uitleggen de hele dag waarom ze niet mag (de baby heeft nog geen tandjes, kan alleen maar melk drinken, jij bent al groot en kan ook andere dingen eten). Natuurlijk zou ik haar kunnen geven, de productie past zich wel aan maar ze is bijna 3 en ik vind het eigenlijk wel mooi geweest voor haar. Hier is het trouwens precies andersom, mijn dochter liet zich nooit wegleggen en de baby vind het prima om af en toe even een uurtje in de box te liggen. Dat is fijn, dan kan ik even iets anders doen. Ik heb gisteren zitten puzzelen met dochter, ik lees boekjes voor, ik zit bij haar aan tafel als ze zit te kleien/kleuren/knutselen. Dat kan natuurlijk allemaal ook met een baby op de arm. Ik ga vandaag of morgen maar eens kijken of ik de draagdoek nog snap, dan ga ik lekker even een rondje speeltuin doen.

Hier was het de eerste keer ook huilen ivm de kinderwagen, maar al heel snel accepteerde ze dat de wagen nu van de baby is en dat het meerijdplankje van haar is. Ze vindt dat meerijdplankje nu helemaal geweldig! Ik heb ook een plakbaby, vind dat ook nog wel lastig ivm peuter die het liefst de hele dag samen speelt op de grond. En dan idd zegt: wil je de baby wegleggen mama? Dan breekt mijn hart een beetje, zeker nu de baby regeldagen heeft en de hele dag aan de borst hangt. Ik ben nog niet langer dan een uurtje alleen geweest met beide. Ik vrees dat het de eerste weken toch wat meer schermtijd wordt voor de oudste…en de baby wat meer in de draagdoek ofzo?

Hoe grappig dat beide jullie kindjes dit ook hadden met de kinderwagen 😂 vandaag ben ik voor het eerst tot 2/3 uur alleen met ze, ik zal verslag doen haha! En ik ga het ook maar proberen hem in de box te leggen. Dan wacht ik even met naar buiten gaan op papa om niet alleen te zijn. Edit: haha ik was dit aan het typen en de kraamzorg belde aan. Zo blij dat ze er is want het is echt lastiger dan ik dacht😂

Ik had gisteren even een momentje alleen met de meisjes, man ging even de geboortekaartjes op de post doen en met de honden naar het bos. Ging goed👍🏻 Grote zus heeft geholpen met kleine zus verschonen en omkleden en toen zijn we met zijn allen in ons bed gaan zitten. De kleine aan de borst en de grote heb ik een boekje uit laten zoeken. Was erg gezellig vond ik🥰 Toen weer naar beneden en de oudste ging gewoon lekker spelen en ik heb nog even zitten knuffelen met de kleine.

Hier ging het vandaag echt perfect, was nog fijner zonder de kraamzorgster omdat we gewoon lekker ons ding konden doen. Mijn dochter begrijpt alles zo goed, echt niet normaal. Als ik aangeef dat iets niet kan, luistert ze zo goed. Ik had gister/vanmorgen alvast ontbijt klaargemaakt en baby werd om 8 uur wakker om te drinken en sliep weer precies toen zus wakker werd😅 dus we konden rustig samen ontbijten. Verder wat tv gekeken naar het park gegaan en in de middag getekend en boekjes gelezen op bed tijdens het voeden. Voelt zo positief🥹

Ah moet echt even m’n hart luchten hoor. Even al een dag of 2-3 flink moeite met de nieuwe situatie met twee kindjes. Dochter is nu 8 dagen oud, dus de hormonen gieren natuurlijk ook volop door mijn lijf, maar heb het echt even heel moeilijk met het feit dat ik minder beschikbaar ben voor de oudste. Hij doet het hartstikke goed verder en probeer echt wel regelmatig kleine een op een momentjes met hem te hebben, zoals ‘s ochtends uit bed halen of even op mama’s bed een boekje lezen, maar het begint me een beetje op te breken dat ik zo weinig met hem ben en vooral met de kleine zit. Die ook nog eens volop in de buikkrampen zit, dus vooral veel huilt. Dat helpt natuurlijk ook niet voor m’n gemoedstoestand. Maar heb zo’n intens gevoel van de oudste missen, terwijl dat niet per se een realistische gedachte is maar wel een heel sterk gevoel dat overheerst. Zijn er mama’s die al bevallen zijn van de tweede die dit herkennen? Of juist niet? Moet het vooral gewoon even van me afschrijven want het zit op het moment even echt heel hoog, maar ben ook wel benieuwd naar ervaringen van anderen…

Oh heel herkenbaar, ik ben (sorry) stiekem blij dit te lezen. Ik probeerde net een onrustige baby op bed te leggen wat dus totaal niet lukte terwijl man met peuterdochter beneden was. Peuter was vandaag bij opa en oma en ik had echt zin om nog wat tijd met haar door te brengen. Lang verhaal kort, na een uur ben ik huilend met baby weer naar beneden gegaan, ik voelde me zó tekort schieten. Dochter is ook best heel dwars de laatste dagen wat mijn schuldgevoel alleen nog maar verder aanwakkert. Het voelt als een soort bevestiging dat ze inderdaad te weinig aandacht krijgt terwijl ik ook wel weet dat dit heus wel meevalt. Vervolgens ga ik net dochter op bed leggen (ze drinkt nog altijd aan de borst voor het slapen gaan) en ik hoor de baby beneden bij man krijsen alsof ze in brand staat. En dan voel ik me weer schuldig naar haar en mijn man toe dat ik boven lig. Dus ja, ik vind het ook even heel pittig nu.

Klinkt ook heel intens ja, zeker als je peuter er zo op reageert. En ratio en gevoel ligt dan zover uit elkaar hè. Mijn partner zei gisteravond in m’n mega huilbui ook “vergeet niet dat we tot 13:00u een hele fijne dag hadden”, en dat klopt want we zaten lekker in het zonnetje op het terras voor het eerst met de baby sinds de bevalling. Maar alles wat er dan na gebeurt overschaduwt het dan waardoor dat negatieve gevoel de overhand neemt, terwijl ik echt wel weet dat het allemaal wel meevalt, we een fijne dag hadden, de dreumes er echt niet zoveel last van heeft én dat mijn hormonen door mijn lijf gieren. Maar toch 😂. Vandaag weer een nieuwe dag, hopelijk lukt het om dat gevoel een beetje los te laten, ook voor jou!

Gelukkig kan jouw partner ook relativeren, dat is wel fijn! Hier gisteren tot 19:00 een topdag, de baby was hartstikke lief en mijn dochter super gezellig toen ze thuis kwam. Dus inderdaad, waar gáát het over🙈 En baby's zijn soms heel onrustig en kunnen heel hard huilen, ze plannen het alleen altijd zo rot😂 Vanmorgen sloeg mijn dochter haar armpjes om me heen toen ze wakker werd en toen zei ze: ik vind mama lief🥹 Dus dat zit nog wel goed😄 Vandaag weer nieuwe ronde, nieuwe kansen. Straks naar peuterzwemmen, dat was altijd ons ding, maar nu gaat man zwemmen en ga ik kijken en we zien wel wat de dag ons verder brengt. Fijne dag ook jullie!

Ik moest hier na een hele heftige avond even heel hard om huilen. Wat een herkenning zeg.. dreumes hier krijst het uit als hij naar bed moet, papa komt en pakt hem en hij slaapt binnen 10 minuten. Ik helemaal overstuur dat de dreumes nu een hekel aan me heeft omdat er zoveel tijd naar zijn zusje gaat. En ik mis hem zo ontzettend erg en de dagen samen. Ben vanaf maandag alleen met allebei en ik zie er ontzettend tegenop. Ook omdat ik nog niet lang kan staan en de baby vaak huilt en alleen rustig wordt op mij of in de draagzak. Pfff.. ik vind het even heel heftig vandaag.. 😟

Ik voel me precies hetzelfde! Pff wat is dit moeilijk zeg. Voel me zo tekort schieten naar mijn oudste. Mis hem zo ontzettend en hoop maar dat hij er zo min mogelijk last van heeft. Probeer wel echt 1-op-1 momentjes met hem te hebben door een boekje te lezen of even te knuffelen. Het is allemaal wat. Hormonen helpen ook niet echt mee 🙈

Ik snap echt helemaal dat wat je zegt over missen en de dagen samen! Het wisselt hier zo met de dag. Vandaag was een goeie dag met een rustige baby en lekker op pad met de dreumes erbij, maar het kan zo per dag of zelfs per uur wisselen hoe ik me erover voel. Het is ook zo naar als dan bij papa alles wel lijkt te lukken hè… ik hoop dat het bij ons allemaal vooral de hormonen zijn die een loopje met ons nemen en dat het elke dag een beetje beter, makkelijker en stabieler wordt. En tot die tijd is af en toe even een flink potje erom janken ook heel erg oke natuurlijk!

Dit is even zo fijn om te lezen... Hier is de kleine vandaag precies 2 weken oud. Ze is een schatje, maar alleen in slaap vallen; ho maar. Ze wil alleen maar bij ons liggen en wanneer we haar wegleggen is het brullen. Ondanks dat het nog een paar weken duurt voor ik echt een dag alleen ben met peuter & baby vind ik het nu al spannend 🫣 m'n man is gelukkig heel lief en relativeert lekker. Maar die herkenbaarheid om te lezen dat ik niet alleen ben is zooo fijn

Dikke virtuele knuffel voor jullie allemaal! Het is echt zó heftig soms en soms ook zó genieten. We moeten ook maar proberen niet te streng voor onszelf te zijn, want laten we eerlijk zijn, het is niet niks allemaal: een zwangerschap, een bevalling, slaaptekort, hormonen die alle kanten op schieten en het dagelijkse leven gaat ook gewoon door. Ik had gisterenavond weer een heel onrustige baby, ze is wakker geweest van 19:00 tot 22:30, was alleen maar aan het huilen of hing aan de borst, spugen, boeren, poepen, alles zat haar dwars😑 Nog met haar onder de douche gestaan om de spuug uit haar nek te wassen, huid op huid gelegen, ook met papa, maar ze bleef maar brullen. Tussendoor de peuter nog op bed gelegd wat gelukkig vrij makkelijk ging, maar ik was zooooo moe. Maar gelukkig, blijkbaar was de baby er ook zo moe van dat ze me 4! uur aan één stuk heeft laten slapen en daarna nog een keer 2,5, uur ofzo. Ben daar echt wel van opgeknapt. Ik ben maandag ook voor het eerst alleen, spannend! Nog geen idee hoe ik het moet doen met slaapjes enzo, dit is ook geen baby die je zo even op bed legt en dat ze dan lekker gaat slapen.

Ah sterkte! Baby lekker in de draagzak volgende week? Hier hetzelfde, we hebben een heel chille baby maar ze wil wel 24/7 bij je liggen. Geen idee hoe ik dat straks in mijn eentje moet doen. Maar ik ga in elk geval even oefenen met de draagzak. Als ze daar de hele dag in wil kan ik in elk geval wel een beetje achter de peuter aan/eten voor haar maken enzo. En verder heel herkenbaar al jullie verhalen over je oudste missen en schuldgevoel enzo! Ik geniet er ook wel weer van dat ons mama’s kindje nu wat meer naar papa toe trekt, maar het is wel lastig dat je altijd 1 vd 2 tekort doet.

Zo fijn die herkenbaarheid inderdaad wat betreft de oudste en het missen... Ik ben nu thuis met de kleine meid. Ze ligt voor de verandering (ingebakerd met een dekentje) in de box te slapen en ik kan even in d'r boekje schrijven. M'n man is met onze oudste naar de dierentuin. Ik heb last van Fomo (ander soort fomo dan 10 jaar geleden, maar veel intenser 😆) maar waardeer tegelijkertijd dit rustige momentje voor mijzelf ook enorm. Wat een rollercoaster aan emoties zijn het toch!! En die draagzak ga ik hier ook inzetten als ik weer alleen ben. Ik heb voor deze eerste weken een ergobaby embrace. Fijn voor newborns, maar geen gedoe met knopen. Ik heb met mijzelf afgesproken dat ik -voor m'n man weer moet werken- een draagconsult ga doen én aan de hand daarvan een draagzak ga aanschaffen die echt lekker en goed zit. M'n rug zal mij dankbaar zijn denk ik. Wie weet nog een tipje voor anderen 💛 We verdienen dat namelijk!!

Zat even alle reacties terug te lezen. We reageerden eerder met veel positieve ervaringen en dat was geruststellend voor aanstaande mama’s om te lezen. How times have changed 😂 hoe ervaren de toekomstige mama’s van twee de recente berichten? Ik vind het zelf heel fijn en mooi om te lezen hoe het voor iedereen zo herkenbaar is. Het is niet alleen maar rozengeur en manenschijn. Maar ik lees gelukkig ook nog positieve berichten, zij het tussen de regels door. Het is inderdaad een rollercoaster en het kan zo wisselen per dag, of zelfs per uur. Het is toch knap dat we dit allemaal aankunnen hè (ok, meestal dan 😝)?

Hoi lieve mama’s, Ik ben geen mama meer van 2, maar ondertussen van 3. Maar ik wilde jullie even gerust komen stellen! 😊 Het gevoel dat je je kindjes tekort doet, wordt vanzelf minder. In het begin is het echt even zoeken naar een nieuw soort ‘ritme’, maar daarna wen je er snel aan (en je oudste kindje ook). Hier hielp het heel goed om het slapen van de baby in zijn/haar eigen bedje los te laten. Lukt dat in het begin niet of kost het (te) veel moeite en/of tijd? Dan slaapt de baby waar slapen wel lukt: in de wandelwagen, in de box, bij jou op de borst of in de draagzak. Onze tweede was 9 maanden (!) lang een huilbaby (door krampjes en verborgen reflux) en hij heeft enorm veel in de draagzak gezeten. Zo had hij een geborgen gevoel en kon ik met onze dochter leuke dingen doen. Win-win situatie dus. Het kan dus helpen om te investeren in een goede draagzak of draagdoek. Probeer te genieten van jullie gezin van 4. De dynamiek tussen je 2 kindjes zien is een van de mooiste dingen die er is 🥰.

Dit helpt 💛💛