Zwanger van de tweede — kletsgroepje! ✨

Ochh, ik moet even mijn diepe geluk delen van een bed gevuld met ons en de kinderen😭 Ik kan wel janken elke ochtend zo fijn is het🥹 lekker nog even knuffelen en samen boekjes lezen, baby kusjes geven. En nu slapen hij en papa dus gaan dochter en ik lekker ontbijt maken 🥞 Hoe is het bij jullie?

De peuter ligt iedere nacht nog deels bij ons in bed, sowieso het laatste deel van de nacht en we hebben inmiddels een soort ritueeltje. Na de laatste nachtvoeding leg ik de baby niet meer terug en slapen we samen verder. Dan heb ik aan de ene kant dus mijn baby liggen en aan de andere kant de peuter die klem tegen me aan ligt. Heerlijk slapen vind ik dat🥰 Als de peuter dan wakker wordt (meestal pas rond 8 uur/half 9, hoe fijn is dat?!) is het eerste wat ze doet over me heen hangen om te kijken of haar zusje naast me ligt. Dan kruipt ze heel zachtjes om ons heen om aan de andere kant van de baby te gaan liggen en haar te overladen met kusjes en knuffels😍 Ik smelt zowat mijn matras in dan. Verder gaat het hartstikke goed. Ik heb echt wel mijn momenten dat ik het pittig vind, de baby huilt behoorlijk veel, is slecht te troosten en is gewoon best vaak ontevreden en de peuter krijgt nu eenmaal minder aandacht van mij wat ik moeilijk vind. Maar ik geef de baby wel makkelijker dan de eerste uit handen om tijd voor mijn oudste vrij te maken. Al is het maar iets kleins zoals samen douchen. Ik vind het soms dubbel. Aan de ene kant geniet ik heel bewust van die newbornfase want het gaat zó snel voorbij en aan de andere kant kan ik bijna niet wachten tot de baby iets groter is en mij wat minder nodig heeft.

Ahh ja, hetzelfde! Soms is het zooo intens, vooral als de baby huilt en de peuter daar gestresst van wordt en ook begint te gillen, en soms word ik helemaal gek van alle prikkels. Maar vaak is het ook zo leuk, en zoveel liefde! Laatst huilde de baby en zei de peuter: stil maar baby’tje, je hoeft niet te huilen, ik ben bij je. Voor altijd en altijd. Altijd en altijd, ik ben hier’. Janken 😭🥺❤️

Ahhh dit is toch té lief🥹 Mijn dochter komt ook meteen even kijken als broertje wat geluid maakt met “niet huilen baby”. Ik ben het eens met de prikkels, ik had dat vandaag echt opmerkelijk omdat ik ook niet genoeg had gegeten. Maakte zo een verschil pff. Gelukkig huilt de baby bijna niet, en de meeste dagen valt hij makkelijk in slaap, dus dat scheelt.!

Je haalt me de woorden uit de mond ahh, dochter slaapt wel in haar eigen bed, maar elke ochtend ook rond 8/9 uur komt ze uit haar kamer bij ons liggen en dan is het dolle boel. Meestal ligt baby dan net te slapen dus kan ik haar wat liefde geven, het is gewoon zooo lief. En ik geef je gelijk, heerlijk zo een babytje maar soms is het echt overweldigend. But we got this mama’s🥰

Hoe trekken jullie het met 2? Ik geniet heel erg van onze baby van 5 weken Maar merk dat super overprikkeld raak van onze 3 jarige meid.. Ze is een schat maar zooo druk en hyper en slaapt laatste weken opeens heeel slechts snachts. Wilt hele dag en nacht liefst aandacht van mij. Wat ik begrijp want ben veel bezig met de baby voeden bv En heb hem veel in me armen omdat tie overdag slecht slaapt anders. Ik merk dat echt op ben. Voel me een zombie ben zoooo moe! Ondertussen geniet ik ook enorm van hun samen Maar ben wel echt elke dag aan het strijden om rustig en lief te blijven tegen onze 3 jarige. Ben snel geïrriteerd op haar omdat zo moe ben. En ja ze mag heel veel mee helpen met de baby en betrek haar overal bij. Toch is ze ook wel enorm jaloers en zegt ze ook ik mis je mama ik wil ook bij jou slapen enzo zulke zinnen. Echt breekt me hart dan 😔 Hoe gaat het bij jullie?

Zo herkenbaar dit! Mijn zoontje van net 3 gaat wel elke week beter maar ik vind het ook pittig en aan de andere kant was hij vandaag naar de opvang en dan vind ik dat ergens ook weer jammer omdat ik ze dan niet samen zie, maar ook heel fijn omdat ik dan kan meeslepen met de baby (oudste slaapt niet meer overdag). Ik probeer wel echt 1 op 1 momentjes met de oudste te hebben als mijn man ook thuis is en verder vooral lekker de deur uit te gaan. Op de een of andere manier gaat alles makkelijker als ik maar eenmaal op stap ben (vervolgens wel doodop als ik thuis kom).

Zo lastig hé! Oma past gelukkig soms een middag op m'n 3jarige En dan geniet ik heel erg van m'n middag alleen met de baby en kan ik lekker in rust alle huishouden doen en ook nog zelf rustig eten en serietje kijken. Maar tegelijkertijd mis ik m'n dochter dan wel ofzo en ook schuldgevoel. Denk als de babyfase voorbij is dat het allemaal veel soepeler gaat. Hoeft tie niet hele tijd te drinken meer bij me. En heb ik meer me handen vrij om 1 op 1 met de oudste dingen te doen. Klopt ja buiten lekker even eruit met de kids is het fijnste en daarna idd echt gesloopt op de bank haha

Mijn oudste is iets jonger (wordt eind deze zomer 2) maar hij heeft het ook zwaar. Herken vooral ook heel erg het overprikkeld raken van zijn drukte. En hij is veeeel slechter gaan slapen. Ik snap het helemaal met alle veranderingen, maar pfoe, wat is het zwaar.

Ik heb deze weken juist wat extra opvangdagen genomen (vakantie uren) en vind het fijn voor haar en voor mij. Ik ben veeeel relaxter en zij kan lekker spelen met haar vrienden overdag. Nu haal ik haar rond 4 uur op, gaan we spelen in het park of thuis iets doen wat ik heb voorbereid. zo kan ik het ook doen dat de baby slaapt, gister hebben we lekker koekjes gebakken samen :) Wel zal ze minder gaan vanaf september omdat ik gewoon thuis ben, maar de volle dagen met z’n drieën vind ik ook best slopend. Gelukkig is ze super zelfstandig en niet jaloers! En ik kan haar genoeg aandacht geven wanneer baby slaapt. (Ik ben weer een week alleen omdat partner weer weg is)

Hier heeft de baby me nog best veel nodig overdag met in slaap vallen én blijven, maar we beginnen onze weg daarin te vinden. Soms kan ik haar even in de box wegleggen, bedje vind ik nog teveel gedoe met een rondrennende peuter. Verder lekker op schoot of in de draagzak/doek en het lukt me momenteel ook prima om de peuter dan te vermaken (of ze vermaakt zichzelf). Ze is gelukkig ook helemaal niet jaloers, maar eist zeker wel haar aandacht op en is grenzen aan het verkennen. In de nachten is ze echt super aanhankelijk naar mij, we hebben haar nu wel weer zover dat ze de nacht in eigen bed start, maar eenmaal bij ons in bed kruipt ze bijna in me. En dan het ontwaken van de baby er nog bij... Ik slaap vaak ook pas laat vanwege het huiluurtje(uren), dus ja, ik ben ook moe. Kapotmoe😂 Hierdoor is mijn lontje soms ook wat korter dan ik graag zou willen🙈 Maar goed, het leven met twee kinderen begint langzaamaan te wennen en het gaat steeds beter. De baby wordt natuurlijk iets makkelijker, maar ik leer haar ook beter kennen en durf haar nu gerust heel even te laten huilen als ik even met iets anders bezig ben (bv met de peuter of een persoonlijk toiletbezoekje😄). Mijn oudste pakte ik echt bij iedere piep op en ik begin nu wel in te zien hoe moeilijk ik het mezelf daarmee maakte...

Dit is zoo herkenbaar. Ik denk nu ook heel vaak waarom vond ik het bij de oudste zo moeilijk, daar durfde ik nog niet 2 minuten te tanden poetsen omdat ik bang was dat ik zou missen dat hij was gaan huilen. Nu inderdaad af en toe eerst even afmaken waar ik mee bezig was en dan de huilende baby pas pakken (max een paar minuten) ipv alles uit je handen laten vallen en niets afmaken geeft zoveel meer rust in mijn hoofd.

Ik weet nog dat mijn dochter na 7 maanden pas voor het eerst verkouden/ziek was. Nu een verkouden baby van 6 weken en ik heb de hele nacht niet geslapen, wat k’inkt dat zielig :( Toch maar even de ha bellen.. dochter is namelijk ook verkouden en aan het hoesten. En dat met dit weer😭

Maandag begint mijn partner weer met werken na 7 (!) weken. Ik zie er heel erg tegenop, omdat we nog totaal geen soepel ritme hebben met twee. De oudste heeft energie voor tien en moet het liefst wel twee keer per dag naar buiten om uit te razen, we wonen namelijk niet zo groot dus binnen worden we allemaal gek. Baby laat zich nog voor geen meter wegleggen en slaapt nu eigenlijk alleen nog maar in de draagzak. En als ze in de draagzak zit, wil de dreumes eigenlijk niets liever dan op schoot bij mama. Dat gaat natuurlijk niet. Geen idee hoe ik dit ga doen haha. Heeft iemand bemoedigende woorden of handige tips? 😅

Geen tips helaas, mijn man is een extra week met verlof omdat het hier ook nog echt niet soepel loopt, dus lees graag even mee 🫣

Ik ben nu in totaal 3 weken(van de 6 weken) helemaal alleen geweest; lees dag en nacht😂; Ik weet niet hoe oud je kindje is maarwaar ik vooral op lette was: Alle gevaarlijke dingen weg leggen, in alle ruimtes. Samen naar buiten direct nadat de baby heeft gedronken zodat die wakker is in de wagen draagzak, meestal maak ik mijn dochter en mezelf al klaar voor dat moment, neem haar dan voor het voedingskussen met een filmpje en kan zo baby voeden :) In de ochtend alle ontbijt/lunch/snacks klaarmaken zodat je direct wat kan geven. Wij gaan inderdaad ook vaak ochtend en middag naar buiten. En heeeel veel geduld, heb ik soms echt niet en ik merk dat dat mijn eigen mood ook verpest. Als er wéér een beker drinken valt, probeer ik nu echt rustig te blijven😂

Goeie tips, thanks! Hoe doe jij het dutjesmoment? De oudste is 1,5 en slaapt doorgaans ergens tussen 12-15 twee uurtjes. Het naar bed brengen kost toch al gauw een kwartier, wat doe je in die tijd met de baby? 😅

Bij mij gaat het afwisselend en wat de ene dag werkt, dat werkt opeens de andere dag niet. Mijn tips: -accepteren dat er soms iemand huilt. Beter om en om iets doen voor de kinderen met tijd/aandacht/zonder fouten dan als een stresskip van alles proberen en dat er dan dingen "fout" gaan. -pick your battles. Peuter doet iets "stouts" maar is het ongevaarlijk en kan het even wachten? Laat dan maar even gaan. (Lees: negeer, en met een beetje mazzel stopt peuter er dan ook nog mee) -wees lief voor jezelf. Even eten/drinken/plassen metn2 huilende kinderen is treurig maar als je zelf ook moet huilen of flauwvalt is het helemaal treurig. -ik probeer vaak hardop te praten om mijn oudste rustig te houden (18 mnd) en ik moet zeggen dat werkt soms ook goed voor mijzelf. "Ja hoor jij ook je zusje huilen beneden? Dat is niet erg hoor. Ik ben nu even gezellig jou aankleden. Als we weer beneden zijn stopt zusje vast met huilen, ze wil jou graag zien" -in het kader lief zijn voor jezelf: accepteren dat de tv veel meer aan staat dan je wil. Het is even niet anders. -als ik het gevoel heb de dreumes te kort te doen omdat ik weer borstvoeding geef, maar hij wel in mijn buurt is dan praat ik het hardop goed "wat zitten we hier gezellig met zijn 3tjes met de auto's te spelen he?" (Terwijl ik bedoel: arm kind sorry dat ik niet mee kan doen) Sommige dagen zijn pure ellende en sommige dagen voel ik me een rockster 🤣

Ja, bij mij slaapt ze af en toe in de middag, ben het een beetje aan het afbouwen. Maar afgelopen weekend toch maar op schema haar wakker gemaakt om 7:30 zodat we om 12:30 naar bed gingen. Ik deed baby in de draagzak, en dochter naar bed dan, even boekje lezen en deur dicht. Soms moest ze nog poepen (ze heeft alleen een luier bij het slapen) maar voor 1 uur sliep ze wel alle keren. En elke keer sliep baby precies dan ook. Nu kan ik hem gelukkig wel makkelijk wegleggen, dus dat is misschien lastig als dat niet lukt, maar ik heb dan ook gewoon tot 2 uur geslapen😂 Daarna snel beetje opruimen en lunch neerzetten en haar wakker maken. Ik probeer haar max een uur te laten slapen maar dat lukt echt nog niet haha, ze houdt zo van slapen😆

Oh ik lees nu dat de oudste 1,5 is!! Ja die slaapt sowieso nog dan hahah, maar de draagzak vond ik best prettig !