Baby gevallen met kinderwagen.

Hoi is mij gebeurt gelukkig had de klein niets ben naar de dokter geweest was toen door de week voelde enorm schuldig dit mij gebeurde de arst baby kunnen wel klein stootje Maar nog hopelijk heb iets aan het niet alleen jou mij gebeurt ☺️

Je hebt het niet laten gebeuren, het is je overkomen. En dat is echt heel schrikken en verdrietig. Mijn oudste is met 2 maanden van de bank gevallen. Ze lag op de bank omdat ik haar een jasje wilde gaan aandoen. Ik weet nog steeds niet of probeerde te draaien of dat ze er gewoon afgleed, maar ineens valt ze van de bank. Ik vergeet dat moment nooit meer. Ik ben dagen overstuur geweest en durfde zelfs niet meer alleen met de baby te zijn. Ik kreeg dezelfde adviezen als jij. En het is helemaal goed gekomen, maar wat is dat schrikken he. Ik denk dat ik het gevoel van paniek nooit meer vergeet. Hou haar maar lekker bij je zodat je ziet dat ze oke is. Maar let ook op jezelf. Praat erover met je partner of vriendin. Komt goed, maar kost tijd (tenminste bij mij).

Ik heb tot twee keer toe in de vingers geknipt toen mijn eerste nog baby was. Ik huilde harder dan hij. Er gebeuren dingen, ze zal straks nog harder vallen als ze zelf gaan beginnen met lopen 🙂 wees maar lief voor je moeder hart. Mijn moeder heeft mijn zus van de trap laten vallen🤪 ze is nu 35 en het is voor iedereen behalve mijn moeder een grappig verhaal wat goed is afgelopen

Wat heftig, ik voel helemaal mee met de paniek die je hebt gevoeld. Maar weet: je bent absoluut niet de enige. Het is mij ook overkomen dat mijn zoontje zomaar plots van het bed af rolde. Probeer het los te laten. Baby’s zijn kwetsbaar, maar ze zijn ook veerkrachtiger dan we soms denken. En als de huisartsenpost zegt dat het goed lijkt te gaan, dan mag je daar op vertrouwen.

Je kunt nooit iets 100% vertrouwen. Maar ongelukken gebeuren helaas. En zullen ook in de toekomst nog gaan gebeuren. Het is met een sisser afgelopen en nu proberen los te laten

Oh dit heb ik ook gehad.. vreselijk gevoel. Je moet het echt loslaten. Als er echt wat is met je baby dan merk je dat snel genoeg!

Lieverd, je mag het loslaten. Straf jezelf niet. Je bent een lieve moeder 🩷💜

Ik voel met je mee. Kan me nog goed herinneren dat ik mijn dochter (toen ongeveer een jaar denk ik) op ons bed (hoge boxspring met bergruimte eronder) had gezet. Ik bleef er altijd bij, maar meestal speelde ze het liefst met het lichtknopje bij ons hoofdeinde en bleef daar lekker zitten. Alleen die ene keer draaide ik me 10 seconden om, om even sokken uit de kast te pakken. En ja hoor, beng! Daar viel ze van het bed. Ik heb me zo schuldig gevoeld en vond ook dat ik het had moeten voorkomen. Maar ik ken niet één gezin waar dit soort ongelukjes nog nooit zijn voorgekomen. Het overkomt je gewoon. Je kunt ze nou eenmaal niet in een bubbel bewaren. Het belangrijkste: je hebt goed gehandeld door haar te troosten en de huisartsenpost te bellen. De vragen die zij stellen zijn bedoeld om erachter te komen of er letsel is. Je mag echt op hun deskundigheid vertrouwen. Mocht je wat meer zekerheid willen in dit soort situaties, dan kun je overwegen om een EHBO cursus te doen.

Wanneer jouw baby geboren wordt wil je hem/haar beschermen tegen alles van wereld. Alle ellende. En misschien ben je (onbewust) zelfs vastbesloten om dit te verzorgen. En IN IEDER GEVAL wil jij nooit oorzaak zijn van pijn bij jouw kindje.. ik herinner mij mijn eerste dochter haar eerste val, bloedlipje en mijn eigen onbeschrijfelijke schuldgevoel alsof het gisteren was.. lieve mama, misschien is het punt niet dat onze kindjes nooit pijn zullen hebben en misschien zelfs niet eens dat wij er nooit oorzaak van zullen zijn.. maar alles wat jij omschrijft, het troosten en afgaan van alle stappen om te checken of zij oké is en de zorgen.. je bent een liefdevolle mama en dat is alles wat je kunt zijn. Elke moeder maakt (onbewust) ‘fouten’ en misstappen. Vergeef jezelf, want mama’s hoeven niet perfect te zijn. Alleen maar liefdevol en aanwezig, zoals jij🤍

Bijna elke moeder gaat deze bezorgdheid/schuldgevoel een keer meemaken. Ik heb een keer meegemaakt met mijn oudste dat ik in slaap was gevallen met hem op mij en ik zo diep sliep dat ik ben gaan draaien en hij is uit bed op de grond gevallen. Vreeeselijk hoe ik mij nog dagen slecht heb gevoeld. Die knal die ik hoorde bleef maar in mijn gedachten. Het is inderdaad belangrijk dat ze gelijk na een val gaan huilen. Dus dat is een goed teken. Let op spugen en wekadvies heb je waarschijnlijk ook gekregen. Het zal inderdaad hopelijk wel meevallen.

Mijn ervaring met de huisartsenpost is enorm wantrouwend! Het gaat niet over een baby maar over mezelf ze hadden me weg gestuurd terwijl ik een Dvt had een trombose been zelfs hadden ze een echo gemaakt en me weer weg gestuurd niets aan de hand, Ik vol blijven houden en spoedeisende hulp gebeld en bleek dus inderdaad een trombose been te hebben gehad met geluk optijd bij !! Nooit iemand vertrouwen zonder nagekeken te hebben dan pas kun je opgelucht zijn!

Vreemd dat ze niet wordt gezien. Een baby onder de drie maanden dient altijd te worden gezien, dat is de afspraak die er is gemaakt met huisartsen en HAP'en.

Wat een schrik! Gelukkig is ze niet uit de kinderwagen gekukeld en huilde ze meteen! Als je het echt niet vertrouwd kan je altijd vandaag je eigen huisarts bellen. Maar de huisartsenpost kan over het algemeen meestal een hele goede inschatting maken of het nodig is om gezien te worden. Wees niet te streng voor jezelf mama, deze dingen gebeuren🥰

Dit is echt mega toevallig, mijn kind is gisteren ook uit de wagen gevallen! En echt eruit op de grond! Voelde me ook mega schuldig, vreselijk! Begrijp ik het goed dat jouw baby er niet echt uit is gevallen? Ik moest wel gelijk naar het ziekenhuis voor de zekerheid. Ook geen pretje hoor. Hebben daar scan gemaakt omdat ze ook een krasje op neus had en mogelijk breuk had. Er was niks aan haar te merken, maar moesten toch aantal uur blijven voor de zekerheid. Protocol schrijft zelfs voor 24 uur blijven. Wij zijn in de avond naar huis gegaan met wekadvies. Er was namelijk echt niks aan haar te merken en scan liet ook niks zien.. maar dit kon alleen omdat wij het zelf aandurfden. Vreemd dat ze bij jou zo anders reageren. Hopelijk is alles goed bij jou ook. Ik kan het wel van me afzetten nu, ongelukken gebeuren nu eenmaal. We doen ons best

Lieve lieve mama, Je voelt je schuldig, je bent verdrietig. Laat dat er even zijn en sluit dat gevoel dan af. Iedere ouder krijgt ergens in het leven van hun kind net zo iets te maken. Echt iedereen. Ik heb 3 kids.. de oudste 2 zijn allebei een keer uit hun bed gevallen. De eerste uit onwetendheid, de tweede door uitstelgedrag. Er is er een een keer van ons bed gevallen (toen was ze wel al een jaar, maar het gevoel blijft) Ik heb m’n dochter per ongeluk een keer gelanceerd toen ik naar de voordeur liep, terwijl mijn dochter 1 seconde daarvoor aan de andere kant van de woonkamer stond en toen ineens dus toch al naast mij stond.. met een hele grote bult en bloedlip tot gevolg.. of een speentje in doen in het donker en dan per ongeluk met m’n nagel langs het oogje van mijn zoontje gekomen.. Ik heb me enorm schuldig gevoeld. Maar heb ook geleerd dat ongelukken gebeuren. Je voelt je even de aller slechtste moeder ter wereld. (Slaapt er een nacht slecht van, kon alleen maar huilen, bij de aller eerste keer dat zo iets gebeurde..) en dan moet je door. Zolang je het niet expres doet en er van leert is het oké toch? Ik weet 1 ding zeker, dit gaat jou nooit meer gebeuren. Je zal altijd alert blijven. Als je kindje hetzelfde gedrag laat zien als was je gewend bent, dan komt het echt wel goed. Ze zijn heel kwetsbaar, maar toch ook heel weerbaar. Hou haar gewoon goed in de gaten. En wel haar desnoods tussendoor een keer. Maak je je zorgen? Dan bel je gewoon opnieuw de huisarts/huisartsen post.

Mijn zoon van 6 weken is vanmorgen uit mn arm gevallen toen ik op de bank zat… Hij lag op mijn borst te slapen en plotseling zette hij zich af en viel zo uit mn arm met head first op de bank, zn benen lagen nog op mijn schoot… ik ben me rot geschrokken. Hij lag zo diep te slapen dat hij er zelf niks van mee heeft gekregen. Toen ik hem oppakte sliep hij gewoon verder, ik heb m wakker gemaakt maar hij viel gelijk weer in slaap (foodcoma). Even later werd hij wakker en heeft die weer flink gehuild zoals ik gewent ben. Daarna hebben we nog even gespeeld en gezongen, hij volgde alles nog met zijn oogjes, maakte geluidjes en had geen verdikkingen etc. Drinkt zijn flessen op, er komt niks terug… Ik voel me nog enorm k*t grof gezegd… vooral omdat ze nog zo klein zijn 😢 Ik geloof niet dat er wat aan de hand is maar ik slaap vanavond slecht dat weet ik wel vooral t gevoel „wat als er wel wat is” heb er nog buikpijn van. Mijn dochter klapte met 8 maanden recht naar achter met dr hoofd toen ze bij een raam stond op de tegels.. flink gehuild maar echt flink daarna niets aan de hand. Maar dan nog maak je je zorgen…

Je baby heeft de bevalling ook overleefd, ze kunnen echt wel wat hebben. Het was een ongeluk je deed het niet expres. Fouten maken mag! Hoort erbij en overkomt ons allemaal!! Mijn vriend liet mijn zoontje de kinderwagen duwen, die drukte iets in waardoor de kinderwagen inklapte met baby erin, ze viel head first naar beneden in de kinderwagen bak. Ook erg geschrokken en bezorgd natuurlijk maar ze was direct goed troostbaar en de bak is zacht van binnen. Ik merkte niets anders dan anders en mn gevoel zei dat alles goed was. Kan gebeuren, geef jezelf geen trap na!

Ja als ouder hebben we meer van dit soort momenten. We willen alles voorkomen maar dat gaat niet altijd. Wat dan fijn 😊 is, is dat ze bij jou rust en troost vindt, dus je doet het top! En dit kan gebeuren en er zullen nog wel vaker van die momenten komen. Je hebt goed gehandeld en daar gaat het om.

Hoe gaat het vandaag met je en je kindje?

Ik ben ook van de trap gevallen met mijn 10 dagen oude dochter. Ik glee gewoon uit. Gelukkig viel get mee, ik had gaar stevig vast. Ze begon van de schrik te huilen en ik voelde zo ellendig. Heb me dagen niet goed erover gevoeld. Maar ook dat gevoel wordt minder, maak je maar al niet te druk. Het is je overkomen en je zal gauw genoeg merken als er wat mis is met de kleine