Eenzaamheid en geen roze wolk

De enige tip is hier wat vaak herhaald wordt; communiceren, communiceren, communiceren. Je kunt dit of accepteren, of bespreekbaar maken en hem vertellen dat je door hem niet serieus genomen wordt (of dat hij de zwangerschap niet serieus neemt). Vertel waarom je het belangrijk vindt dat het huis af is. Kijk samen wat de prioriteiten zijn, wat écht als eerst af moet en schrap/verschuif sommige dingen (want de projecten van een nieuwbouwing zijn altijd groot, en je huis is nooit af, en ergens moet je accepteren dat niet alles in X periode kan). Ik begrijp dat je wilt dat hij dingen oppakt in het weekend. Ik denk alleen dat hij de sociale dingen nodig heeft om op te laden na een week werken. Ja, ik herken wat je zegt; ons huis heeft ook nog grote projecten open staan zoals alle deuren en kozijnen vervangen, na een badkamer én vloer verbouwing, en het is hier een complete bende. De voordeurlamp hangt al jaren scheef en de trapleuning die van de muur is gehaald tijdens een project jaren geleden is nooit teruggezet en ligt ergens op zolder op de grond, en de kussens van onze zomerse lounge liggen nog steeds beneden op de grond in de woonkamer wat behoorlijk in de erg zit, om maar iets van ergernis op te noemen. Ja, ik zeur er soms ook om. Maar ik kan mijn partner niet dwingen omdat ik weet dat hij door de zwangerschap ook een drukke tijd heeft (hij kookt en doet het huishouden), naast zijn werk. Het belangrijkste vind ik dat de kinderkamer af is uiterlijk in de laatste twee maanden van onze zwangerschap.

Hey meid, ik heb geen tips maar je bent iniedergeval niet de enige die zich zo voelt! Wij net verhuist, we waren er zo blij mee maar doordat ik heel ziek ben geweest was mijn partner veel thuis, nu is ons budget klein om ons huisje mooi te maken en het lijkt echt op een bij elkaar geraapt studentenhuis 😒 Al het klussen is geen tijd voor geweest.. maar ook ik vraag me wel eens af of dit niet efficiënter kan omdat hij er toch heel veel is geweest🙄Maar ben te moe om ook nog een volwassene te dirigeren… dus dit is het nu. Ziek dus, weinig energie om aan te kleden, mezelf te verzorgen op welke manier dan ook naast de zorg van mijn zoontje en ik word onzeker in die lelijke zwangerschaps-spullen.. maar weinig budget en moe en lijk steeds het verkeerde uit te kiezen. Familie vind dat we met een tweede hadden moeten wachten (waar bemoei je je mee in godsnaam..)Dus dat word ook geen gezellige baby shower ofzo…Dus nee ik heb ook zeker geen roze wolk!! Heb er helemaal geen gevoel bij dat er een baby’tje in zit!

Ik zou dit toch met je vriend bespreken. Dat dit echt wel een ding is voor jou en dat je hier stress van ervaart en dat dit niet goed is voor jou en de baby. Misschien kunnen jullie samen tot een compromis komen, dat je afspreekt welke klussen jullie prioriteit gaan geven. Zodat jij ook weer wat rust ervaart. Kun je kijken met je werk of je minder reistijd kunt krijgen en misschien wat minder evenementen? Dat je wellicht achter de schermen (computer/kantoor) wat meer kunt doen?