Geslachtsteleurstelling

Helemaal mee eens hoor! Ik heb drie jongens waarvan 1 overleden is en nu krijgen we een meisje! Ik ben oprecht heel gelukkig en was ondanks alles toch wel een beetje verdrietig geweest als het een jongen was geweest. En als het maar gezond is die opmerking dat snappen we allemaal tuurlijk als het maar gezond is, maar ik geloof oprecht dat we allemaal een voorkeur hebben. Hopelijk krijg je wat je wenst 🤍

Ik ben nu 14+2. We hebben gisteren de geslachtsecho gehad. Ik had echt het gevoel dat ik een meisje zou krijgen. Ik zag het al helemaal voor me en ik had al een jasje gekocht (lot tarten misschien ? 😂) nu bleek dat ik in verwachting ben van een jongetje. Ik heb gisterenavond wel even moeite gehad met het verwerken daarvan, omdat er een ‘droom’ toch vervloog hierdoor. Natuurlijk is een gezond kindje het belangrijkste, maar een voorkeur is heel normaal. Ik heb er nu een nachtje over geslapen en ik ben goed wakker geworden en begin steeds meer te wennen aan het idee. Het betekent niet dat ik niet blij ben met mijn jongetje, maar ik zag het leven wat ik van tevoren had bedacht ineens veranderen. Nu focussen op het leven met een jongetje! 😊💙

Is inderdaad zoiets wat iedereen zegt, maar denk dat dit veel vaker voorkomt dan men durft toe te geven. Het is heel politiek correct antwoord 🙊 Zelf hebben wij ook een voorkeur, maar houden we er ook rekening mee dat het zou kunnen dat het uiteindelijk niet onze voorkeur wordt. Je hebt er geen invloed op, maar wat Wenn zegt; het is even aanpassen, omdenken! Geef jezelf de ruimte om de teleurstelling te verwerken en straf jezelf er niet om 🤍Uiteindelijk houd je hoe dan ook van je kindje!

Jouw verhaal is echt precies het zelfde als mijn verhaal...

Het maakte mij echt niet uit bij de eerste, maar ik voelde aan alles dat het een meisje was. Het bleek een jongen🤣 was even gek na gender reveal, maar ik ben achteraf ook heeel blij met een jongen. Vind het zo leuk met hem en zie mezelf nu helemaal als boys mom dat ik het oprecht leuk vind als de 2e nu ook een jongen is. Wat ik hiermee wil zeggen, is dat het anders uit kan pakken dan je nu misschien denkt.

Ik denk dat iedereen een bepaald beeld van zijn of haar gezin maakt als je een positieve test in handen hebt. En hoe hard mensen ook roepen IK HEB GEEN VOORKEUR! Of ALS HET MAAR GEZOND IS! Onzin. Iedereen heeft een idee. En de ene schakelt meteen om. De ander heeft tijd nodig. En dat wil helemaal niet zeggen dat je niet blij bent met je zwangerschap of met het kindje. Het beeld dat je had gevormd moet aangepast worden. Dat is schakelen en duurt soms gewoon iets langer. Je gevoel je gevoel laten zijn en balen mag. Als je daarna maar gaat genieten van de zwangerschap en blij bent met je kindje, komt het helemaal goed. Vooral niet te hard naar jezelf zijn. Praat er over met iemand, dat kan opluchten. En een ieder die gaat roeptoeteren dat een voorkeur hebben niet mag/netjes is “omdat er heel veel mensen zijn die graag een kindje zouden willen maar niet kunnen…” of elke andere doodoener dan ook, tabee er mee de groeten. 👋

Ik heb een zoon en wou heel graag een meisje. Wat heb ik gejankt toen ik hoorde dat het een jongen werd. Had een dochter zo leuk gevonden! Dit is onze laatste dus het is ook dat je afscheid neemt van iets wat je nooit zal krijgen in je leven.. dat is even slikken..

Ik vind het hartstikke dapper dat je dit uitspreekt. Er rust een taboe op, maar dat betekent niet dat je die gevoelens niet hebt of mag ervaren. Ik kan in volle eerlijkheid zeggen dat ik geen voorkeur heb, ik voel ook echt niet meer blijdschap bij de gedachte aan een jongetje of meisje, maar dat heeft er misschien ook mee te maken dat ik blij ben dat een kindje ons gegund mag zijn. Met mijn verleden was dat niet vanzelfsprekend. Ieders situatie is weer anders, maar goed dat je gevoelens blijft delen denk ik :)

Dit onderwerp blijft een grijs gebied en dat hoeft helemaal niet (vind ik) want je hoeft je helemaal niet schuldig te voelen als je een voorkeur hebt. Bij mijn nub was de uitslag een jongetje, daarna 4x een geslachtsecho gehad (ik bespaar de details) maar het is toch echt een meisje. Ik zou ook moeten slikken als het een jongetje was geweest want ik wilde heeeel graag nog een meisje. Bij mijn eerste (dochter) was ik ervan overtuigd dat het een jongen was. Toen ik een meisje hoorde moest ik ook echt slikken want mijn voorkeur toen ging uit voor een jongen. Nu is mijn dochter 8 en had ik niks anders gewild. Weet dat het gevoel tijdelijk is en je, als je eenmaal het geslacht weet, het een plekje geeft en je steeds blijer gaat zijn met wat het is.

Zoals er meer is gezegd hieronder, dit is hartstikke normaal! Ik heb er zelf geen last van gehad met mijn eerste twee kinderen, qua schakelen, maar herken het zeker wel van vriendinnen. Misschien helpt het een beetje als ik zeg dat zowel bij mijn eigen kids als bij familie/vrienden, de meisjes heel erg hangen naar papa en de jongens heel erg naar mama. Mijn oudste is een meisje en zij wilde echt alleen maar papa. Dit was soms best even slikken voor mij. Bij de tweede (een jongen) zijn de rollen helemaal omgedraaid. Nu is het mama voor en mama na. En dit is stiekem wel heel erg leuk. Kortom: misschien heb je nu bepaalde ideeën bij een meisje, maar komen die ook wel uit bij jongen.

Toen ik erachter kwam dat de tweede (waarschijnlijk) een jongen wordt, moest ik wel even schakelen. Had het niet verwacht ofzo. En er bekroop me een soort onzekerheid. Begrijp ik jongens wel goed genoeg om een jongen op te voeden? Het hielp om dit uit te spreken naar mijn man. Hij zette mijn voeten weer op de grond door mij erop te wijzen dat ik als juf juist een hele goede band heb met de jongens in mijn klas klas. En door te zeggen: "je hebt mij toch?" Misschien helpt het om bij jezelf na te gaan wat je verwachtingen zijn. Hoe zie je het voor je als je een meisje krijgt? En als je een jongen krijgt? Zijn die verwachtingen realistisch? Zou je er ook naast kunnen zitten? Uiteindelijk ga je je kind toch vooral leren kennen als een eigen individu, waar je hier en daar wat familietrekjes in terugziet. Hoe leuk om dit nieuwe persoontje straks te gaan leren kennen!

Ik snap precies wat je bedoelt. Stiekem hoop je dat de nub tijdens geslachtsecho zo erg is veranderd dat je een jongetje ziet. Ik maak momenteel hetzelfde mee. Ik heb al een dochtertje en zou toch zo graag deze keer een zoontje willen. En ook mijn nub van 11 weken zag er precies hetzelfde uit als die van mijn dochter, dus ik weet bijna zeker dat het weer een meisje wordt. Ik laat aan de buiten wereld zien dat het me niet uitmaakt, maar diep van binnen hoop ik zo erg een jongetje. Maar uiteindelijk komt het allemaal wel goed, en is een zusje eigenlijk ook het beste wat ik aan mijn dochtertje kan schenken, maar ik snap je gevoel!

Wat fijn dat je dit topic opent. Heerst inderdaad een taboe op, terwijl stiekem heel veel mensen een voorkeur hebben. Wij hebben al een dochter van 3 en afgelopen week geslachtsecho gehad. Mijn vriend was ervan overtuigd dat we weer een meisje kregen en daardoor ik ook een beetje, maar uiteindelijk blijkt het dus een jongetje te zijn. Hoewel ik vooraf dacht dat het me niet zoveel uit zou maken bij een tweede, moet ik toch even schakelen.. vind mezelf echt een meisjesmoeder, hadden al 5 namen klaarliggen (voor jongens vinden we echt niks leuks) en ook de kleertjes enz vind ik veel minder. Komt nog bij dat mijn dochter meerdere keren per dag teleurgesteld zegt dat ze een zusjes baby leuker vindt.. Maar goed, denk dat als we eenmaal gewend zijn aan het idee en de kleine man er is, het geslacht helemaal niet meer uitmaakt. Maar weet dat je gevoel er mag zijn en je echt niet de enige bent

Herkenbaar, die dochter die liever een zusje wilde 🙈 mijn dochter wordt bijna 4, en zei: oh.. ik wilde eigenlijk liever een zusje. Toen ze hoorde dat het een broertje wordt. Vanmiddag zei ze in de auto (we zijn een week verder), mama, ik ben eigenlijk wel heel erg blij dat er een baby jongetje in jou buik zit. Het went wel. Komt vast helemaal goed. En wat die naam en kleding betreft… helemaal gelijk! Dat was de reden dat ik nu liever een meisje had gewild 🤣 stomme Dino’s, tractoren en auto’s.. ik vind het zo stom, al die kleding.. maar ik heb al een zoontje en het is inmiddels best goed te doen om wat leuks te vinden. Maar zo makkelijk als bij m’n dochter.. dat zeker niet! En die naam.. een meisje wisten we al..🤣 die jongensnaam.. ach we hebben nog ruim 5 maanden🙈

Dat is t gekke juist, een jongetje lijkt me leuker als ik denk aan de toekomst. Ik denk dat ik daarom ook m'n gevoel niet zo goed begrijp.

Maakt t natuurlijk nog moeilijker dat je dochter die opmerking maakt. Ik denk dat die omschakeling ook heel moeilijk gaat zijn.

Ik vind het zo mooi dat je dit schrijft met jouw ervaring, dankjewel voor je reactie.

Precies dezelfde situatie hier en ik vind het ook heel lastig. Goed verwoord 😊.

Ik vind je stoer dat je dit eerlijk deelt! Laat anderen lekker kletsen, en luister naar jezelf en de lieve reacties op dit bericht. 😇 Zelf ben ik nu 14w zwanger van de eerste en ik heb geen voorkeur behalve dat ik uiteindelijk van allebei 1 wil haha. Maar mijn man wil héél graag als eerst een jongen. De nub wijst naar een jongen maar zeker weten doen we het niet (totaal geen ervaring mee), en nu wil hij ineens een pretecho waar we vooraf op tegen waren... Ik vond eerst dat hij het te zwaar nam, maar ik begrijp zijn wens ook wel. Een voorkeur kun je niet uitzetten, het is een gevoel. Laat jezelf voelen wat je voelt en spreek het uit. Zelfs als je straks teleurgesteld bent na de echo. Door erover te praten, kun je het een plekje geven. En let maar op: als je je kindje straks in je armen hebt, is het toch perfect! ♡

Dan zal het voor je man heel spannend zijn! Ook mannen kunnen natuurlijk teleurgesteld zijn, soms vergeet ik t gevoel van mannen wel eens door de zwangerschap. Als die van mij al zegt dat hij moe is, kan ik hem al afschieten XD. Maar ik moet er inderdaad eens over praten met mijn partner.