Gisteren ontdekt 9 weken zwanger, wat nu ?!

Dames , houden we het gezellig en respectvol ? Dit is een forum waar we elkaar steunen en supporten ❤️

Gelijk starten met foliumzuur voor de zekerheid, en je beraden via steunpunten/vrouwen klinieken over je opties en de steun/hulp die je kunt krijgen. Ik denk dat niemand weet hoe het spiritueel zit. Het is aan jullie en alleen wat jullie denken doet ertoe.

Ik denk dat je vooral je eigen gevoel moet volgen. Een kindje laten weghalen lijkt mij heel lastig, en je moet er zelf echt volledig achterstaan om er later geen spijt of trauma aan over te houden. Anderzijds is het ook zó belangrijk dat je het kindje voldoende liefde, tijd en een stabiel leven kunt bieden. Dit heb ik helaas vaak zien misgaan en een kind moet niet de dupe worden van een "fout" die jullie gemaakt hebben door geen anticonceptie te gebruiken terwijl je op dit moment geen kinderwens hebt. Dit geldt uiteraard ook voor het laten weghalen van het kindje. Ik wil jullie heel veel succes en sterkte wensen met het maken van deze keuze, wellicht is het goed om er eens met een professional over te praten.

Edit : inhoud verwijderd-ongepast Jaleesa|Moderator

Ik zou vandaag nog het Fiom of Siriz bellen en daar een afspraak mee maken. Een huisarts is niet gespecialiseerd hierin. Wat overigens niet wil zeggen dat een huisarts geen toe gevoegde waarde kan hebben. Hetzij een luisterend oor, hetzij een doorverwijzing. Het Fiom en Siriz zijn wel gespecialiseerd en kunnen jou/jullie beter begeleiden en helpen met de vragen die jullie nu hebben. Sterkte met het maken van een keuze..

Dat kan ik inderdaad bevestigen! Mijn huisarts wist zelf niet zo goed wat ze ermee aan moest. En voor een afspraak met Fiom of Siriz heb je soms ook een wachttijd.

Sorry maar mijn bericht verwijderd wegens ongepast.. Omdat ik aangeef dat je ook kan kiezen voor adoptie? Vreselijke wereld 🥴

https://kiesleven.nl/?fbclid=PAZXh0bgNhZW0CMTEAAaYgbC3fmakIQUrTT9VBOdi-xsZSSyLgxS67_BHAqAnXEQdEF1E_exQ7KSU_aem_s_MMzLyYMptq6DeiIWLifw Je kan ook contact opnemen met hun, zij helpen mensen met onbedoelde zwangerschappen.

Ik zou het niet weg laten halen, zeker niet met dit termijn. En ook niet om deze redenen, want dit kan ook gebeuren als de kinderen op aarde zijn dan zetten we ze ook niet op straat. Ja er is zeker werk aan de winkel maar ik heb 2 dochters die zijn nu bijna 8& bijna 7 en niets ontgaat hun dus ik denk dat twee tieners echt wel doorhebben dat paps bij jou is. Qua spiritualiteit ja dat is een lastige vraag 🙋🏼‍♀️ de baby koos duidelijk de aarde en jouw als moeder, maar als het jouw keuze is zal het ook bij de baby bekend zijn dat het maar kort mocht duren. Ik lees niet echt dingen dat ik denk dit is niet te doen. Maar meer angst en onzekerheid die voelen we allemaal, bewust of onbewust zwanger. Jij moet ermee kunnen leven welke keuze het ook wordt. Want hier kan je niet op terugkomen, en een “ nieuwe “ maken ja…. Maar wie zegt dat jij het dan wel stabiel genoeg vindt? Jullie seksen al jaren dus er zit echt een connectie. De kinderen zullen schrikken maar uiteindelijk denk ik wel dat ze het leuk vinden. Want geen tienermeisjes hebben niet door dat hun paps zijn “ oude vriendin “ nog ziet. Het is aan jou, jouw baby, jouw lichaam en jullie leven.

Misschien kunnen jullie ook nog verder nadenken over verschillende mogelijkheden die in eerste instantie niet logisch lijken. Jullie wonen nog niet samen. Misschien hoeft dat ook nog niet wanneer het kindje geboren gaat zijn. Toen ik van mijn eerste kindje zwanger raakte was dit ook ongepland. Mijn partner en ik wonen niet samen. Dat werkt voor ons ook nog steeds beter zo om meerdere redenen. Hij komt wel elke dag en de band tussen mijn zoon en zijn vader is erg goed. En een tweede kindje is nu op komst. Ik maakte mij toentertijd ook zorgen om het financiële. Maar als alleenstaande moeder, zo wordt je gezien als je niet samenwoont, krijg je echt wel veel toeslag. Je kind gaat met dat bedrag niks tekort komen financieel. Ik denk verder dat elke vrouw die zwanger is, wel eens de angst heeft of ze er wel klaar voor is. Angst voor het onbekende. Vooral als het ongepland is. Ik kan je vertellen dat dat echt iets natuurlijks is en allemaal helemaal vanzelf gaat als je eenmaal moeder bent. Overweeg verschillende wegen, "er zijn meerdere wegen die naar rome leiden".

Wat ik toen heb gedaan is op marktplaats gratis spullen en kleding vragen en zoeken. Vooral het eerste jaar dragen ze de kledingmaat niet lang. Box, ledikant, commode etc staat vaak gratis aangeboden. De eerste maanden kan je kindje sowieso naast jou slapen en heb je niet veel ruimte nodig. Maar als je niet samenwoont, komt de zorg wel veel op jou neer. Dus je moet jezelf afvragen of jij alleen voor een kindje zou willen en kunnen zorgen. Het is in ieder geval goed als je professionele hulp bij je keuze vraagt. En wat je keuze ook is, sta er 100% achter. 🌹

Let op dat dit een pro-life beweging is en dus niet een onafhankelijke partij.

Laten we hier alsjeblieft niet gaan oordelen en het hebben over fouten. Spiritueel gezien is niks wat je doet fout, je moet doen wat voor jou goed voelt, ik zelf heb ook de zwangerschap beëindigd bij 5 weken ( hartje klopte nog niet ) terwijl ik het wel wou maar toen het zo ver was kreeg ik zo veel angst en paniek. Net alsof ik door de hormonen mezelf niet meer herkende. Heb toen ook een kaartlegging laten doen door een medium en daar kwam wel naar voren dat ik een kindje zou krijgen, die vrouw zei ook waarom zou het niet nog een keer kunnen. Als je zwanger bent kiest de ziel jou uit als mama, kijk de ziel sterft nooit dus wie weet komt die gewoon weer terug bij de volgende zwangerschap. Ik ben na een halfjaar opnieuw zwanger en superblij hiermee. Meid laat je niet gek maken en maak een keuze wat voor jou goed voelt. Er zullen altijd mensen over dit onderwerp oordelen, maar het gaat om jou. Succes ❤️

Met voor het zingen de kerk uit zit natuurlijk wel gewoon een risico aan? Ook omdat jullie het al voor een langere tijd zo doen verhoog je die kans weer. Ik denk dat jullie dan van binnen toch stiekem dat risico durfde te nemen. En nu slaat de angst toch toe. In mijn relatie waren de eerste drie jaar heel lastig, maar onze aantrekking was toch heel groot. We hebben er samen hard aan gewerkt en ook samen een kindje moeten verliezen. We zijn nu samen zo 'n sterkt team. Ik hoop dat jullie er samen uit gaan komen qua stel. En ook, voel goed wat jij wil als moeder. Financieel is Nederland inderdaad geen verkeerd land voor een alleenstaande moeder. Mijn zus heeft ook een relatie en kind, maar woont apart. Voor hun werkt dit prima! Ze proberen nu weer zwanger te worden voor een tweede. Waar een wil is een weg 🫶🩷

Kan maar 1 ding zeggen. Volg je hart.

Wij staan er ook zo voor. Dochter van 17,maar verwijt jezelf niets. Wees realistisch wat een ander ook zegt. Jouw leven.jouw keuze

Wat zal het schrikken geweest zijn om hier ineens achter te komen. Zelf heb ik een verleden dat het niet makkelijk was, maar ik vind niet dat mijn verhaal invloed moet hebben op andermans keuzes. Ik zie namelijk ook een andere kant tijdens mijn werk. Mensen die een kindje houden “omdat het zo hoort”, “omdat je er zelf bij was” of “omdat je zelf niet voorzichtig genoeg geweest bent”. Maak deze keuze met je hoofd. Een kindje lijmt geen relaties. Mijn advies is om eerst een stabiele relatie te hebben/ samen een goede keuze maken, voordat je levensveranderende keuzes maakt. Als dit is dat jullie samen verder willen gaan. Dan zou dit zeker met dit prachtige wondertje kunnen. Zolang je maar weet dat je 100% voor elkaar gaat, want zodra het kindje er is (over 7 maanden) zal het afhankelijke kindje op 1 komen te staan. Op dat moment is het belangrijk dat jullie precies van elkaar weten wat jullie van elkaar verwachten om zo een toekomst samen aan te gaan. En natuurlijk heeft niemand een glazen bol, maar voor nu moet het wel goed voelen. Hopelijk lukt het om een keuze te maken waar je gelukkig van wordt. Want dat is het allerbelangrijkste. Veel succes en geluk!

In mijn ervaring kan het krijgen van een kindje, het hebben van een baby veel druk leggen op een relatie. Ik zou dit in je achterhoofd houden. Vooral voor jou met de hormonen en wie weet fysieke ongemakken, herstellen na de bevalling is dit heel pittig.