Hier mag je ongeremd klagen

Hilarisch die ongecontroleerde woede verhalen 😂🤣 redelijk herkenbaar ook, hier thuis begint het een normaal iets te worden om net als een kat je tanden te laten zien en dan te blazen hahaha🙈. Soms voorkomt het lelijke woorden en het is meestal best lachwekkend! Ik ben nu 9+2 wkn en ik merk eigenlijk dat ik me ineens weer een stuk beter ga voelen. Minder vermoeid en misselijk etc. Herkent iemand dit? Eergisteren een echo gehad en alles was goed dus ik hoop eigenlijk dat m’n lichaam gewoon begint te wennen aan de hormonen.

Ik ben zooooo ontzettend moe van letterlijk niks doen. Moest van mezelf een bakje kwark aan de tafel eten, gewoon om beetje te activeren (om half 4 smiddags haaa). Maar eindstand: lig weer onder een dekentje op de bank met 1 hap kwark per 10 minuten. Kom echt al weken niet echt meer buiten, alleen als het echt moet..

Heeerlijk even klagen. Zo onwijs moe en misselijk. Het valt me enorm zwaar om te moeten zorgen voor onze dreumes die momenteel ziek is. Heb hem stiekem al veel te veel voor de tv gezet vandaag. Voel me zo'n slechte moeder maar ik kán gewoon niet. Het valt me onwijs zwaar om al een kindje te hebben. Kan niet wachten tot het 2e trimester en het hopelijk beter gaat. Wat een ellende en zelfmedelijden heb ik momenteel🤣

Gaat het spugen iets beter (niet meer de hele dag door) maar nog steeds heel veel moeite doen om 500ml vocht binnen te krijgen. Ben ik al 2 dagen aan de diarree (sorry onsmakelijk🤐). Ik doe zo mijn best en dan doet mijn lichaam mij dit er bovenop ook nog eens aan 😅😂. Vriendlief is lekker ijsjes aan het halen, zonder hem zou ik inmiddels uitgedroogd zijn gok ik 🙃.

Ik lig fijn wakker en heb net overgegeven. Misselijkheid wordt erger, hopelijk bijna de piek bereikt.

Mijn partner is vaak chagrijnig waardoor ik ook chagrijnig word. Misschien is het de spanning van de zwangerschap.. hebben meerdere mensen hier last van ?

Hier ineens een weekje heel neerslachtig en verdrietig. Kan om alles huilen. Vorige week was er nog geen wolkje aan de lucht. Gister maar 1,5 u gefietst om minder in mijn koppie te zitten en meer buiten te zijn. Ben onwijs moe dus sporten vind ik een behoorlijke opgave, terwijl dat hiervoor echt mijn uitlaatklep was. Die hormonen zijn wel een ding hoor pfff 😫

Even van me afschrijven inderdaad. Ik ben dolgelukkig dat het bij ons zo snel ging, maar mijn hemel wat ben ik klaar met het meh voelen. Ik heb relatief hele lichte klachten, maar een beetje pijn in m’n borsten, niet overgeven, geen of weinig moodswings, maar ik ben zo klaar met de constante misselijkheid en vermoeidheid. Ik leg het altijd uit dat het voelt alsof ik morgen ziek wordt. Dat net niet ziek voelen maar zo niet lekker in je vel. Ook geen zin in eten, word al misselijk bij het idee. Geen zin in seks, terwijl ik eerst juist een hoog libido had. Maar goed ik heb geluk met mijn lieve man die door alles heen zijn uiterste best doet om voor me te zorgen.

Ik heb het zoooo koud. En ik ben doodmoe maar het lukt me niet om te slapen. Verder ben ik ook verdrietig dat we geen snoepjes in huis hebben🤣🥴

Ik wil ook even klagen... Ik stoor me de laatste tijd zo aan mensen die zonder nadenken, kennis of onderzoek heel stellig bepaalde dingen zeggen (die dan niet eens kloppen). Vooral hier op het forum in deze geboortegroep valt het me enorm op dat er zoveel incorrecte dingen worden gezegd, of dingen waar totaal niet over is nagedacht. Een vorige geboortegroep waar ik een tijdje in mocht zitten had dat helemaal niet, die was veel gemoedelijker. Ik vind dat zo jammer.

Ik moet de was ophangen opdelen in twee momenten omdat ik tussendoor eventjes moet gaan liggen.. Ik ben nu eventjes vrij maar begin over twee weken weer met werken. Echt geen zin in 😅

Ik stoor me ontzettend aan het feit dat er veel topics worden geopend met dezelfde onderwerpen. Kijk of reageer eerst in de bestaande 🙈. Dat ik me hierover druk maak, zullen vast de hormonen zijn 🤪

Oh daar stoor ik me ook heel hard aan! Voor ieder symptoom, echo, whatever een nieuw topic, terwijl er met een reden gepinde grote topics zijn. Maar ik word dan soms door de hormonen een Karen en dan rapporteer ik alle dubbele topics 🫣 En dat voelt stiekem dan best wel lekker 😂

Haha ben blij dat ik niet de enige ben met die frustratie. Bij mijn vorige groepen was dat ook meer geordend, hou ik van. Mijn hormonen maken mij ook vaak een Karen hoor 🤪

Zo fijn dat ik niet de enige ben! Ik ga momenteel sowieso wel lekker op heel strak georganiseerde dingen. Structuur en duidelijkheid, love it!

Ik irriteer me aan moeders op het schoolplein die me scheef aankijken. Liefst blijf ik in de auto wachten 🤣

Mijn partner vind dat elke discussie etc aan mij en m’n hormonen ligt.. Ik weet echt wel dat ik soms scherper of botter uit de hoek kom en ik merk dat ik in sommige gevallen wat meer voor mezelf op kom als normaal gesproken maar ik weet dat ik vaak wel gewoon nog redelijk ben. Ik krijg nu zelfs een beetje afkeer tegen hem in de normale en fijne momenten dat ik soms denk ik wil eigenlijk helemaal niet knuffelen want straks doe je toch weer lelijk. Erg frustrerend pff

Ik zit de laatste dagen echt ontzettend slecht in mijn vel. Ben nog vaak erg misselijk ondanks de medicatie. Het is zeker al wat beter maar als ik me ga inspannen word de misselijkheid alleen maar weer erger. Vandaag echt een rot dag gehad met mijn kinderen. Ze waren me allebei echt heel erg aan het uittesten, samen ruzie maken en constant zeuren en huilen. Ik heb de energie haast niet om van de bank te komen en dan voel ik me nog schuldiger. Ook voel ik me rot naar mijn werk en het liefst start ik volgende week weer maar dan denk ik, hoe ga ik voor andermans kinderen zorgen als ik met heel veel pijn en moeite mijn kinderen kan entertainen en het huishouden compleet stil ligt 🫠. Je wordt ook geen gezelliger mens van op de bank liggen met je emmertje maar het voelt bezwaard om naar buiten te gaan aangezien ik ziek thuis zit. Dit was mijn klaagronde weer 🥲.

Ik heb dit ook! Mijn mening wordt meteen weggezet als "dat zijn de hormonen". Nee, niets daarvan. Soms is hij gewoon irritant en dan zeg ik er wat van en dat heeft niets met enige zwangerschap of hormonen te maken. Zo flauw

Donderdag is mijn vrije dag en ik vind het dan best intens; de 1e trimester kwaaltjes icm de zorg voor een peuter. Op een gemiddelde werkdag kom ik meer tot rust, maar ok. En dat mijn man dan 's avonds thuis komt uit zijn werk en zegt: poe ik ben zo moe, ik ga even een half uurtje liggen. Really? Terwijl hij natuurlijk ook best moe mag zijn, maar nu even niet hoor!