Mentaal zwaar

Hoi JB, heel herkenbaar! Hier ook depressieve klachten die momenteel heel ver reiken… morgen afspraak bij de huisarts om doorverwezen te worden naar de POP-poli. Van de week namelijk afspraak met FIOM omdat ik de zwangerschap zelfs wilde afbreken… schaam me ervoor maar had niet verwacht dat ik zulke donkere wolken (lees: zwart) zou ervaren tijdens m’n zwangerschap en nog steeds vind ik er geen HOL aan. Dikke knuffel 🫂

Heel herkenbaar. Wat goed dat je er over praat en wat begrijpelijk dat je het eng vindt om nu dingen te herkennen vanuit voorgaande sombere perioden. Hopelijk kan de POP-poli je helpen. Ik had tijdens mijn vorige zwangerschap ook depressieve gevoelens, dat was vrij heftig tijdens het eerste trimester, maar verdween bij mij bijna als sneeuw voor de zon toen ik in het tweede trimester kwam (tegelijk met de misselijkheid). Ik wil niet zeggen dat dit bij jou ook zo zal werken (ik hoop het wel natuurlijk), maar voor mij is dit nu wel een fijne houvast. Heel veel succes!

Heel herkenbaar. Wij hebben heel erg getwijfeld of we voor een tweede zouden gaan, omdat ik het na de eerste echt zwaar heb gehad. Toch ben ik ook zo blij met haar en was de wens voor een tweede heel groot. De vorige zwangerschap ging ook prima. Dus het valt me nu wel heel zwaar dat ik me nu steeds zo somber voel. Ik kijk oo dit moment helemaal niet uit naar de tweede en dat maakt me verdrietig Komt bij mij denk ook door de misselijkheid en extreme vermoeid. Hoop echt dat het tweede trimester beter wordt, maar dat voelt nog erg ver weg.

Tijdens de vorige zwangerschap en daarna had ik last van angsten. Ook nu weer dat er irreële gedachten naar boven poppen waarbij er meteen hartkloppingen ontstaan. Omdat ik het herkende van de vorige keer, heb ik het bij de verloskundige aangegeven. Dat was wel prettig. Ze bood medicatie aan, mocht het onhoudbaar worden. Daar wil ik het liefst niet aan beginnen, maar als het echt uit de klauwen loopt is het fijn dat die optie er is. Ik merk dat het voor mij goed werkt hier open over te zijn en dit met mensen die dichterbij staan te delen.

Hi! Ik denk dat het bij mij ook vooral komt doordat ik me fysiek ook gewoon niet goed voel nu. Dan komt het sneller naar boven. Ik hoop dat ik gewoon wat meer kan genieten zodra dat wat afneemt :)

Ja en dat is natuurlijk ook logisch. Als we normaal ziek zijn blijven we thuis en zieken we uit. Nu moet je maar doorlopen en dat is gewoon zwaar. Hopelijk wordt het snel beter allemaal!

Hoi JB2024. Ik ben zelf ook bekend met angst en slik al 3 jaar een ssri. Dit in overleven met arts ook blijven slikken tijdens de zwangerschap. Ik ben 8 weken zwanger en heb rond de 6 weken denk ik een piek gehad in hormonen. Ik viel in deze week weer terug in mijn angst en sombere stemming. Ook lichamelijk erg slecht gevoeld. Hieraan toegegeven en veel besproken met mijn vriend. De angst dat dit de gehele zwangerschap zou blijven was enorm. Gelukkig heeft dit maar 5 dagen aangehouden en voel me nu weer helemaal goed mentaal en fysiek. Het kan dus ook dat het bij jou weer minder wordt. Voelde jij je wel stabiel vóórdat je zwanger werd met je medicatie?

Ha! Ik ben ermee bekend en heb bij alledrie mijn kinderen antidepressiva door geslikt (sertraline) drie keer een kerngezonde tevreden baby en een hele fijne kraamtijd gehad, voor mij was het echt fijn. Nu drie hele leuke kinderen waar ik heel erg van kan genieten, dankzij dat steuntje in de rug van sertraline. Nu ben ik onverwachts weer zwanger (we waren eigenlijk wel klaar 😉) en ook 10 weken nu en ik las je topic. En: exact hetzelfde! Dit zijn echt pittige weken als je gevoelig bent voor de invloed van hormonen en mentaal daardoor wat neerslachtig wordt. Je bent niet alleen! Wat ik weet van vorige zwangerschappen, is dat ik deze periode altijd wat zwaarder vind. Goede nieuws is dus dat het beter wordt! Na een week of 12-16 gaat het hormonaal wat beter en klaart je koppie ook wat op. Ook krijg je wat meer duidelijkheid als je dat fijn vindt (echo’s’ en evt geslacht) dat helpt ook. Het is ook een enorme stap, maar mijn ervaring is dat een kind het beste in me naar boven haalt en ik heb nooit meer een diepe depressie gehad sinds de oudste is geboren (nu 7) Hou vol 😘

Jij ook een knuffel. Hou vol, mijn ervaring is dat het beter wordt!

Jouw reactie op JB stelt mij ook enorm gerust! Drie gezonde kinderen! Een mama die goed in haar vel zit is zo belangrijk ☺️

Echt, Eef! Allerbelangrijkste voor je baby. En mocht je toch een dip krijgen, dan weet je in ieder geval dat je alle middelen hebt aangegrepen.

Ik vind het zó fijn om jullie ervaringen te lezen. Dit is mijn eerste zwangerschap en die donkere wolken zijn zo vreselijk uitzichtloos. Heb zelf vanochtend een gesprek bij de huisarts gehad en die gaat met de POP-poli bellen om me met spoed langs te laten komen én eventueel in de tussentijd al te beginnen met een SSRI. Dat ik nu gehoord word, geeft al zoveel meer rust. Morgen echo nummer 2, hopelijk wordt dat ook een fijne afspraak.

Hey! Ja eigenlijk ging het al maanden wel erg goed. Dus durf wel te zeggen dat ik een goeie tijd stabiel was. Dat wilde ik ook graag voor we de stap zouden maken.

Wat “fijn” om te lezen dat ik niet de enige ben. En dan met name tussen haakjes omdat ik het niet fijn voor jullie vind dat je je zo voelt. Maar het geeft veel begrip en steun ondanks dat we elkaar niet kennen. We got this!

Ik herken het ook. Het eerste trimester was lichamelijk zwaar en mentaal. Ik ben eerder depressief geweest en die gevoeligheid zal er altijd zijn. Door de hormonen werd ik zo somber en het leek echt alsof ik in een klap weer depressief was. Nu ben ik precies twaalf weken en de misselijkheid is zoveel minder. Ook heb ik ineens weer goede dagen en kan ik weer blij zijn. Die hormonen doen zoveel met ons! Ik hoop voor iedereen die deze gevoelens herkent zich snel beter voelt en/of de juiste hulp krijgt ♥️

Goedemorgen JB, hoe gaat het nu met jou?

Wat lief dat je het vraagt! Het gaat heel ietsje beter. Ik heb alleen nu al sinds een aantal dagen vanaf een uur of 7-8 in de avond echt enorme onrust in mijn lijf. Ik word er helemaal gek van. Ik slaap er ook slecht door. Ik voel me eigenlijk wel de hele dag beetje futloos enzo. Hoe gaat het bij jou?

Ach jeetje! Die onrust, ik herken het. Weet je waar het door komt? Ben je ook bang om baar bed te gaan/te gaan slapen? Dat je daar gaat liggen malen. Meestal voelen we ons overdag minder onrustig, komt ook door de stofjes in onze hersenen, we kunnen dan beter relativeren. Heb je al wat gehoord van de POP-poli? Met mij gaat het na de afspraak bij de huisarts en doorverwijzing naar de POP (wat natuurlijk nog megalang duurt voor ik daar wat van hoor vanuit het EMC) gelukkig beter! Vandaag begonnen met sertraline, die bijwerkingen voel ik wel aardig nu dus lig al even lekker in bed te chillen met de tv aan. Echo bekijken deed me goed, baby was lekker druk aan het bewegen dus dat deed me goed. Dinsdag weer naar de huisarts om te bespreken hoe het gaat met de sertra en daarna direct naar de POH. Heb je vanuit de POH de mogelijkheid om tussentijds met hem/haar te kletsen en eventueel je medicatie te bespreken?

Ik ben idd aangemeld bij de POP-poli van het ziekenhuis! Ik ben niet per se bang om te slapen, eerder hoe ik wakker word…. Ben nu bijvoorbeeld echt helemaal kapot. Ik “moet” zo nog naar een verjaardag. Heb ook een volleybalwedstrijd gespeeld vandaag. Heb dan al zeker 1-2 uur dutje gedaan, maar word dan verrot wakker.. 😂 kan niet wachten tot ik mijn energie weer terug heb

Hoe gaat het met iedereen?