Hee allemaal, mijn ex en ik zijn na een pittig ICSI traject zwanger geraakt. Heel gewenst en gepland dus. Sinds ik zwanger was werd mijn ex agressief. Schelden, schreeuwen, vernederen, bedreigen. Ook werd het soms fysiek.
Woensdag heb ik ons kindje zien zwaaien op de termijn echo. Gister avond zocht mijn ex weer ruzie en sloeg mij met vuist op mijn borst (die behoorlijk pijn doen nu natuurlijk). Toen ging bij mij de knop om. Dit is klaar. Politie gebeld, hij vertrok toen ik belde maar toen politie weg ging ging 1 min later de deurbel. Ik dacht misschien is die politie iets vergeten of zo maar het bleek mijn ex die op mij afstormde. Ik heb op een of andere manier met al mijn kracht hem de deur uit gekregen en weer 112 gebeld.
Ik voel me sterk. Niemand komt aan mijn kind. Ik heb hem kansen gegeven en alles gedaan om de situatie te verbeteren, dus ik kan dat later tegen mijn kindje zeggen. Er zal me veel te wachten staan komende tijd qua regelen zoals woning, alimentatie, geen gezag etc. Dus het zal soms pittig zijn. Maar ik voel me krachtig en weet dat dit goed komt en mijn kind beter af is zonder een explosieve, onvoorspelbare en borderline vader (hij heeft letterlijk alle symptomen van borderline, niet vastgesteld maar ik werk zelf in de zorg dus weet er wel eea van).
Mensen die in zelfde situatie zitten? Die soms wel eens willen kletsen? Elkaar steunen of tips geven?
Liefs