Niet co-sleepen in mijn slaapkamer

Ons kindje gaat ook zsm op zijn eigen kamer. Ook omdat ik anders heel slecht slaap. Ik heb wel een cosleeper / wieg de eerste week op onze kamer, omdat ik de vorige keer zo in de kreukels lag dat ik mijn bed niet uit kon. Het wiegje kan ik dan daarna gebruiken voor het logeren bij opa en oma en eventueel lekker in de schaduw in de tuin (minder heet dan een kinderwagenbak).

Hier heeft de oudste twee ook na een week in eigen kamer gelegen. Dit deden we sowieso met de middag dutjes. Ging helemaal goed. Gewoon doen wat voor jou en je kindje werkt.

Volgens mij heb je zelf je antwoord al gegeven! :) doe vooral wat werkt, zo lang je hem/haar maar goed kan horen en snel kan reageren op signalen voor troost, liefde of honger

Haha true! Het is vooral dat ik een beetje 'bang' ben dat de kraamzorg hier weer een stellige mening over heeft en ik verwacht dat ik door die hormonen de eerste dagen nogal onzeker word 🫣

Je eigen welzijn is uiteraard belangrijk. Wel zou ik dan op ieder signaal gelijk reageren. Vergeet niet dat voor een baby werkelijk alles nieuw is. In de buik is de baby nooit alleen, nooit ‘geluidloos’, nooit honger en altijd een constante temperatuur. Kijk dus vooral of deze regeling ook voor je baby gaat werken.

Ik heb hetzelfde. Word ook van ieder piepje wakker. Omdat ik nu bang ben dat de baby onze oudste wakker gaat maken 's nachts, zal ik nu wellicht wel langer de baby op onze kamer (op zolder) houden. Ook omdat we naar zolder zijn verhuist en er dus een verdieping tussen zit. Maar bij onze oudste hebben we hem een week op onze kamer gehad en daarna in zijn eigen kamer naast ons. Ging direct goed! Inderdaad deuren open en babyfoon ook nog aan. Scheelt op later moment weer dat de baby moet wennen aan een nieuwe kamer denk ik dan maar. Dat hebben we toen dus niet gehad haha :). En ook fijn met de nachtvoedingen dat je partner (of jij als je partner ook fles geeft) niet wakker wordt doordat je in de babykamer kan voeden. Oh en de kraamzorg.. die zien genoeg andere gekke dingen denk ik zo. Volg je gevoel en leg het 1x uit eventueel waar het vandaan komt als dat jou zelf een beter gevoel geeft.

Misschien kan het nog helpen om oordoppen in te doen en je man je te laten wekken als er iets moet gebeuren? Vanuit hechting standpunt is het voor baby erg gewenst de nabijheid te hebben tot jou/jullie (en het beschermt je baby tegen wiegendood om jullie te horen ademen, en überhaupt de vitale functies beter te reguleren), maar snap heel goed dat jij boven al rust nodig hebt. Ik herken het heel erg, het overal wakker van worden. Ik merkte wel dat je na verloop van tijd ook went hieraan. Wij hebben wel een logeerkamer een deur verder en gaan daar om en om een paar uur liggen om wat dieper te kunnen slapen. Dus vind jullie plan van baby daar en om en om erbij gaan liggen ook slim bedacht! Wie weet gaat het wel beter met een tweede qua geluidjes verdragen (had ik in elk geval wel, echt minder alert omdat je het al meer gewend bent). Maar natuurlijk goed je eigen rust bewaken, als het met jou niet goed gaat, kan je er ook minder goed voor je kind zijn tenslotte!

Ik vraag mij af of dit een serieuze vraag is?! Een kindje wat 9 maanden lang zo dicht bij mama is geweest, op een andere kamer laten liggen omdat je goeie nachtrust wilt?! Had je dan wel aan kinderen moeten beginnen, of was misschien een hond beter geweest? Ik moet er niet aan denken hoe alleen, eenzaam en liefdeloos dat moet voelen voor je baby….💔

Doe eens even heel gauw normaal joh. Wat een ongelofelijk botte reactie. Mijn eerste zoontje heeft 8 weken lang alleen gelegen op de NICU, geen mogelijkheid om erbij te liggen. Met onze band is niks mis en hij is niks te kort gekomen. Zijn zusje hebben we sinds een paar nachten ook op haar eigen kamer liggen, daar slaapt zij zelf veel beter. Wij hebben top nachten. Een geluidje en we staan alsnog naast haar bed. Kind is nooit overstuur, huilt nooit. Onze kinderen zijn enorm tevreden, geliefd en hadden zich geen betere en meer betrokken ouders kunnen wensen. Dat jij het anders zou doen is prima, maar deze reactie gaat echt grenzen over en slaat werkelijk waar nergens op.

Dat is toch wel appels met peren vergelijken toch? Een kindje op de NICU hebben liggen en er niet bij mogen/kunnen liggen is iets heel anders dan een goeie nachtrust willen 😘

Doen waar jullie je goed bij voelen, dat is automatisch ook het beste voor je baby 🧡

Je kunt het ook meteen bij de intake of nu achteraf delen dat je dit van plan bent. En niet gediend bent van het feit dat ze je om willen praten. Vooral doen waar jij je goed bij voelt. Bij ons gaat ze na 3 weken naar dr eigen kamer

Ik vind dit ook een respectloze reactie. Als een baby slaapt, dan slaapt het. Een blije moeder is een blij kind. Ik heb ook een zeeeeer goed gehecht kind dat het veeeel fijner vindt om op haar eigen kamer te slapen. In tegenstelling tot sommige kinderen die op 3 jarige leeftijd nog niet zelfstandig slapen. Ieder zijn ding en TS is zich bewust van de geborgenheid die nodig is.

Als je niet tegen kritiek kan, moet je niet zulke topics plaatsen lijkt mij? Ik geef mijn mening en idee hierover, en daar hoeft ze niks mee te doen natuurlijk 😘 ik vind het belachelijk dat je een pasgeboren baby alleen in een kamer laat slapen… na een week/ of wat voor periode prima, als je aan elkaar gewend bent en weet wat werkt… maar ik snap gewoon niet wat je bezielt als je begint over nachtrust met een pasgeboren baby😅

Je geeft niet alleen je mening maar je beledigt me ook. Dat vind ik jammer want je kent mijn situatie totaal niet. Als je die wel had gekend dan had je geweten dat mijn dochter is opgegroeid met alle liefde van de wereld en dat ze zich geen moment alleen heeft hoeven voelen.

Laat iedereen in z’n waarden, iedereen heeft zn eigen verhaal. Deze topic starter stelt zich kwetsbaar op, wat maakt dat jij hier je mening over moet geven, dat vraagt ze toch niet?

Hi allemaal, Iedereen maakt z’n eigen keuzes en doet wat goed voelt voor hun gezin, en dat is helemaal oké. Fijn als we elkaar daarin kunnen respecteren, ook als je het zelf anders zou doen. We zijn hier tenslotte om elkaar te helpen, niet om elkaar de les te lezen. ❤️ Liefs, Eliza

Het gaat me om de woordkeuze. Jij mag jouw visie en mening hebben, maar TS stelt zich kwetsbaar op. Je kunt ook op een subtiele manier vertellen dat jij een andere visie hebt. Dit komt oordelend over.

Iedereen moet doen wat voor die persoon goed voelt. Als jij je baby op zijn/haar eigen kamer wilt, dan is dat toch goed? Waar je baby slaapt bepaald niet of jij een “goede” of “slechte” moeder bent. En de kraamzorg geeft adviezen. Je bent niks verplicht dus zeg het gewoon meteen dat je dit niet wilt. Komt allemaal goed!

Wij hebben van de week de eerste nacht onze baby in de co-sleeper gehad (die hadden we nog van ons eerste kindje). Ik heb idd ook slecht geslapen door al het geknor van de kleine. Volgende nacht toch in eigen ledikantje gelegd in het kamertje naast ons (ook bijna co-sleepen) en we hebben er allemaal een fijnere nacht van gehad! Dus de co-sleeper is alweer opgeruimd. Bij de ene past het ene en bij de ander het andere. Dus wat voor jou goed voelt mama is goed!