Hi lieve dames,
Ik heb altijd een kinderwens gehad, maar nu het zover is voel ik me lichtelijk depressief en kan ik nergens van genieten. Continue ziek voelen is vermoeiend. Ik heb al pillen gekregen tegen de misselijkheid, maar dit neemt alleen de scherpe randjes weg. Mijn huis stinkt, mijn man stinkt. Huilbuien..Ik heb alleen wat rust in mijn ouderlijk huis zonder mijn man. Ik word ook niet begrepen. Alsof ik me aanstel.
Als ik dit allemaal eerder wist, had ik dan wel zwanger willen worden is wat ik me vaak afvraag. Ik betwijfel het. En als ik een miskraam zou hebben, zou ik dat erg vinden? Zulke vragen spelen op. Is dit normaal?
Zijn deze gevoelens herkenbaar?