Hoi, mijn moeder is overleden, 5 dagen nadat ik voor het eerst positief testte. De dag van haar dood heb ik énorme stress ervaren omdat het allemaal wat onduidelijk was. Eten gaat ook niet meer goed, meer kleine hapjes die ik mezelf dwing te eten voor dat groeiend nieuw leven in mijn buik. Ik ben (natuurlijk) ook gewoon heel verdrietig en doe bijna niets anders dan huilen. Ik heb ook wat ‘bang’ dat dit allemaal niet oké is voor dat embryo’tje in mijn buik en ben erg bang dat het, door mijn eigen ‘schuld’ zal mislopen.. heeft er iemand dit hier al eerder meegemaakt en hoe is het bij jou verlopen? Tips hoe om te gaan met rouw? Er komen zowiezo nog stressvollere dagen aan, zeker bij de uitvaart weet ik nu al dat dit een verschrikkelijke dag zal worden. + ik heb ook een zoontje van bijna 3, ik heb hem nog niets verteld en weet ook niet of ik het wel ‘wil’ vertellen, waarschijnlijk snapt hij er toch niets van. Zouden jullie dat wel vertellen?