‘Schijn’ miskraam✨

Ja met mijn eerste zwangerschap laagliggende placenta

Was het verder een goede zwangerschap? 🫶🏼

Zo zie je maar weer dat echt niet alle bloedingen meteen gelijk staan aan een miskraam. Fijn dat je kleintje nog gewoon veilig in je buik zit. Wat zal dat een blije verrassing zijn geweest!

Dat was zeker een super verrassing🩷💙

Ja, hier. Op 1 oktober was ik aan het inpakken voor mijn reis naar Azië die ik die avond had. Bij het ophangen van kleding op mijn hoge kast voelde ik plots 2 scherpe steken in mijn buik. Heel kort erna ging ik naar de toilet en gutste er flink veel bloed uit. Toevallig had ik die middag nog een laatste echo staan vóór mijn trip. In het ziekenhuis (want ik volg een traject) zagen ze een vruchtje. Maar omdat ik toen pas op 5+4 zat was het te pril om te zeggen of het vruchtje goed groeide. Uiteraard was er ook nog géén hartslag te zien. En toen m'n gynaecoloog de staaf eruit haalde kwam er nog meer bloed uit. Hij gaf aan dat dat niet ok was en dat het hoogst waarschijnlijk een miskraam ging worden. Ik vroeg waar die steken en plotselinge bloed vandaan kwamen waarop de gynaecoloog zei dat het weleens kon dat de haarvaten van de baby (placenta) niet kunnen verbinden met de haarvaten van de moeder, en soms breken ze zelfs. Daar komen de steken vandaan en natuurlijk ook de bloedingen. Maar zoals ik toen bloedde was het heel slecht nieuws. En met dat nieuws ging ik op reis.. Maar ik weigerde te geloven dat dit het was! Ik had immers geen krampen, het waren 2 steken waardoor het bloed plotseling eruit gutste. Dat had een eigen verklaring! En die verklaring vertelde me dat het vruchtje niet direct gevaar liep! Noem het ongeloof, het niet willen accepteren, jezelf voorliegen, enz. Ik noem het intuïtie! Dus ik ging door met m'n medicatie en bleef voorzichtig doen met alles inclusief eten. De tweede dag had ik nog steeds rood bloed, maar het was minder dan de dag ervoor. Dat was voor mij teken genoeg om erin te blijven geloven. De dagen erna bleef het bij bruine spotting, soms meer, soms minder. Hier en daar nog steeds wat steekjes, krampjes en zeuren pijn, maar allemaal relatief mild. Ik was nog steeds met vlagen misselijk, en mijn borsten bleven vol. Ook was ik extreem vermoeid. Allemaal houvast voor me om m'n vakantie verdraaglijk te maken. Ik heb vrij weinig van het land gezien en weinig dingen gedaan. Voornamelijk geslapen en gerust in het huisje. Maar dat was goed genoeg voor me. En voor ik het wist was de vakantie voorbij. Gisteren was ik terug gekomen in Nederland. En vandaag op 7+5 mijn eerste termijnecho. Ik was nerveuzer dan tijdens een confronterende gesprek met mijn manager. Maar daar was het dan, op het scherm; een gezond vruchtje die mooi op tempo groeit, een hartje die snel klopt, en mijn uitgerekende datum zelfs 1 dag vooruit geschoven! Ik heb hiervoor 2 andere zwangerschappen gehad, maar nog nooit een kloppend hartje mogen ervaren, dus dit was een magisch moment. Vooral omdat men dacht dat dit een miskraam ging worden en ik twee weken lang in spanning zat. Het kan echt! 🥹❤️

Jeetje wat een verhaal! Super fijn dat de baby okee is! 🫶🏼

M'n schoonzusje bijna de hele zwangerschap 🥲 maar wel altijd laten checken, maar soms hoor je het idd wel eens!