20 maanden sprong?

Volgens mij hebben we de laatste sprong al gehad paar maanden geleden

Ik geloof niet in sprongen waar je de klok op gelijk kunt zetten maar wij hebben dit 2 weken geleden ook gehad. Niks was goed, niet willen lopen, alleen maar opgetild willen worden en echt chagrijnig. Als een aapje aan me vastgeklampt zitten, slecht eten.

Nou.. hier is het slapen een drama.. Tussen 22 en 23u wakker en niet meer willen slapen tot half 2 ofzo. De combinatie met een baby van 3mnd is echt heftig! Ze krijst het uit snachts, dus eerst dachten we aan een oorontsteking. Maar dat is uitgesloten door de huisarts. Nu denken we dat wormpjes het probleem zijn. Met goede hygiëne lost het zich nog niet op. Dus 2dg geleden eerste tabletje gehad.. hopelijk gaat dit snel voorbij, want ik heb wallen tot aan m'n knieën 😭

Mijn dochtertje is nu 9 maanden, en huilt ook erg veel. Maar ik denk vaak dat het omdat ze dan haar zin niet krijgt, als ze bijv niet op de slontafel mag klimmen, of in de vensterbank🤣 Ze kan ook spontaan gaan huilen als ik ze naar beneden heb gedragen en dan weg zet op de grond bijv.... er lijkt maar weinig goed te zijn. En als ze huilt is het dikke tranen en harde uithalen, heel dramatisch, alsof er iets zeer ernstigs aan de hand is.... hopelijk gewoon een fase

Nou hier nu ook 20 maanden en precies t zelfde! Al 1.5 week drama in huis. Drift buien, niks willen/goed vinden en werkelijk om alles boos worden, echt tegenwerken in alles en als je doet wat ze vraagt zelfs ook boos haha. Ook gedacht niet fit/tandjes maar is het ook niet. Zal gewoon inderdaad weer zo'n fase zijn

Ja hier net zo afgelopen weken. 19,5 maand. Je leest veel qua slaapregressie met 18 maanden. Maar volgensmij is dat ook nu hier. Niet in zijn bed willen. Dan krijst hij het uit. Tussen ons in alleen maar klieren. Dus hij slaapt elke dag super laat. Slaapt dan opzich wel goed. Smiddags is het ook drama met naar bed gaan. Moeten soms zelf de auto in en een stuk rijden om hem in slaap te krijgen anders vertikt hij het echt en is hij niet te genieten omdat hij moe is. Eten wil hij ook niet veel trouwens! Huilt ook om het kleinste dingentjes. Het is een fase en gaat weer over😊 na 2,5/3 weken is hij weer helemaal de oude, en is nog gekker en vrolijker dan voorheen! Vooral veel kletsen.

Das met 9 maanden wel normaal idd, rond die tijd is er ook een sprongetje. Maar dit is de geboorteclub nov 2020 en met +/- 20 maanden is er geen sprong bekend

Ik vind het wel gaaf dat je nog weet hoeveel maanden de kleine is. 💪 Ik ben te tel totaal kwijt en hier is ze nog steeds 1.5 😅

19 maanden bedoelde ik..... lees net terug en zie 9 maanden staan.... ze is 19 maanden. En vaak zeg ik ook vaak 1,5 hoor hahaha had nu alleen echt zitten tellen

Ik bedoelde ook 19 maanden hahaha

Alsof dit m'n eigen bericht is 🙈🙈🙈 m'n lieve makkelijke jongetje is omgeslagen in een terror dreumes 🤣🤣 nu 20 maanden en telkens als ik nee zegt is het huilen of driftig doen... met slapen was ie altijd zo makkelijk... nooit wakker in nacht en nu midden in nacht om mama roepen en krijsen als ie z'n zin niet krijgt 😬😬 meestal maken ze idd wel een sprong... maar hou mij niet echt bezig met welke... en zie ik wat ze daarna weer kunnen

Oh haha!

Ik tel ook iedere keer weer op mn vingers hoor 🤣

Herkennen jullie ook dat slaan/ krassen 😭 en hoe gaan jullie daar mee om ? Op dit moment is niks goed rn als het hem niet zint gaat hij of krassen of slaan

Hier ook ja en ook met zijn zus. Die doet het wel terug ook. Ik zeg gewoon steeds dat het niet mag en dat het pijn doet. Ik weet het ook niet zo goed.

Wij zitten er nu midden in! Laat slapen want hij wilt niet. Middagdut is ineens korter geworden. Net nog zitten krijsen en gillen (ik vermoed nachtangst door slaap te kort). Ik hou me hart vast, want de buren (studenten die boven ons wonen) hadden eerder geklaagd. Ben zo bang dat ineens veilig thuis voor me deur staat terwijl ik er alles aan doe om me kind tevreden te stellen☹️ zit er zelfs aan te denken om een kinderpsycholoog in te schakelen omdat eigenlijk niks goed is wat ik ook doe. Meer mama’s die zo onzeker zijn?

Ik zet haar stoeltje voor een blinde muur, pak haar vast en zet haar op het stoeltje. Ondertussen zeg ik haar dat ze niet mag slaan en daarom maar even op het stoeltje moet gaan zitten. Dan blijft ze heel netjes zitten en blijft ze huilen (bijna aandoenlijk en grappig om te zien) en na een halve minuut ofzo loop ik weer naar haar toe, ga naast haar op de grond zitten, vraag haar of ze weer lief kan doen en of ik een knuffel mag. Als ze nog boos is krijg ik geen knuffel en herhaal ik het proces. Meestal krijg ik een knuffel, zeg ik: zo, traantjes weg en we gaan verder met wat we aan het doen waren🤭

Onze boef is nu 19 maanden, maar heeft ook behoorlijke drift buien waarbij als hij zijn zin niet krijgt gaat slaan of met dingen gaat gooien. Wij zeggen dat het niet mag en negeren hem gewoon tot dat hij weer rustig is en dan zeg ik goh ben je niet meer boos en vaak doen we dan een knuffel en gaan we weer spelen of iets anders doen. Hij kan zich ook heel dramatisch op de grond laten zakken op de rug en zo een kwartier lang gieren. Troosten helpt niet met hem praten maakt het nog erger, dus we laten hem voor wat het is en gaan verder met ons eigen ding. Het slapen thuis gaat tot nu toe (klopt af) redelijk goed. Wel merk ik dat ondanks dat hij savonds moe is probeert nu om tijd te rekken hij gaat dan langzamer zijn melk opdrinken en wanneer hij de beker weg zet en we hem op bed willen doen drinkt hij weer verder 🙈 Smiddags ergens anders slapen dan bij ons thuis is echt een drama dan duurt het bijna een half uur voordat hij echt slaapt en meestal is hij binnen een uur weer wakker. Waarschijnlijk ook door de warmte. Weet niet of het een sprong is of dat het zijn karakter is om zijn zin door proberen te drijven 🤣