47 Reacties

4 jaar geleden
Ik begrijp je volledig. Ook hier geen eenvoudige situatie met de schoonouders. Zelf vind ik het ook moeilijk om bepaalde dingen te zeggen tegen hen want in het algemeen heb ik dat probleem niet, integendeel. Het grote nadeel is dan wel dat ik alles dan voor mezelf houd en dat het wel eens zou kunnen dat het er op een bepaald moment ook allemaal ineens uitkomt en op een soms niet al te goede manier 🤭😬 oeps... is nie eenmaal mijn karakter. Mijn vriend probeert hen zoveel mogelijk te zeggen en duidelijk te maken maar dringt precies maar eventjes door. Dus ik wens je nog heel veel sterkte en moed en hopelijk snappen ze het ooit en luisteren ze naar jullie.

4 jaar geleden
Wij hebben hier ook een beetje de regel dat ieder zijn eigen familie aanspreekt als dat nodig is.
Ik zou het er toch een keer over hebben, omdat het inderdaad wel een beetje apart is.
Als ze er met z'n tweeën een keer zijn rustig bespreken dat je niet wilt dat je kind gevoerd wordt en dat er zomaar kleren worden uitgetrokken.

4 jaar geleden
Sorry maar waarom voelt het ongemakkelijk als je schoonvader hem uitkleed? Vind t beetje apart dat je daar raar over denkt/voelt 😬

4 jaar geleden
En met raar bedoel ik voor mensen t niet goed opvatten... dat een schone luier verschonen toch normaal is? Of je moet ze niet "vertrouwen"

VRIEND
4 jaar geleden
Reactie op Mommyofthelittle1
Sorry maar waarom voelt het ongemakkelijk als je schoonvader hem uitkleed? ...
Hij kleed hem helemaal uit en speelt dan met hem wel waar ik bij ben maar vind het gek dat hij uitgekleed moet worden. En mn partner vertelt me zelfs dat het normaal is in zijn cultuur maar ik ken geen cultuur waarvan het normaal is

4 jaar geleden
Ik vind het heel raar dat hij uitgekleed wordt! Bij een schone luier is het natuurlijk niet gek, maar als daar geen sprake van is zou ik mij daar ook niet prettig bij voelen en dan zou ik mijn dochter direct weghalen. Dat lijkt mij echt niet ok. Slagroom aan een kind van 2 maanden vind ik ook niet ok. Pas vanaf 4 maanden mogen ze een beetje groente/fruit hapjes hebben. Maar ook dat is maar heel weinig. Misschien moet je hier eens goed met je partner over praten en desnoods samen het gesprek aangaan met je schoonouders. Succes!!

4 jaar geleden
Persoonlijk zou ik er toch gewoon wat van zeggen op het moment zelf. Dat van die slagroom kun je echt wel op een rustige manier uitleggen waarom je dat niet wilt. Ik denk dat er meer druk op ligt als je hier echt een gesprek van gaat maken en er later op terug komt.

4 jaar geleden
Ik ga er keihard tegenin wat ze proberen en heb dat maar een paar keer hoeven doen (na de geboorte van m'n oudste). Dit zorgde er eventjes voor dat ze helemaal niet meer langskwamen, maar heeft ze wel op hun plek gezet. Nu vragen ze alles netjes voordat ze iets doen.
M'n zoontje kan bijvoorbeeld niet heel goed tegen veel suiker, dan krijgt hij diarree. In het begin moest ik echt dingen afpakken die ze hem aan wilden geven, maar nu vragen ze het eerst en kiezen ze zelf al voor een gezonder alternatief. Uitkleden mogen ze mijn kinderen sowieso niet, doe ik bij hun toch ook niet. Ik ben er heel duidelijk in geweest. Ook afscheid nemen of hallo zeggen mag m'n kindje zelf bepalen hoe hij het doet, zolang hij maar minimaal gedag zegt. Kussen/knuffelen etc mag hij zelf weten. Wij zijn de ouders niet hun. 🤷🏼♀️

4 jaar geleden
Oohh hier hetzelfde. Een schoonmoeder die vind dat ze het te koud heeft dus een extra dekentje of vestje aan moet, ze heeft het helemaal niet koud! 🙄 Of als ze gaat huilen, gelijk zeggen Ze heeft honger. Ze heeft geen honger ze heeft niks gegeten hou gewoon je *** 😅 Ook mijn vader daarentegen die vind dat ze niet 2talig opgevoed moet worden en daar opmerkingen over maakt. Pfff gelukkig voeden wij ons kind samen op en luisteren we lekker niet naar wat een ander zegt of vind!
Hier blijft het gelukkig bij woorden maar ik zou in jouw geval er wel wat van zeggen hoor.. een baby van 2 maanden slagroom geven is helemaal niet goed.. Miss kan je er met je vriend nog eens over praten en hij of jullie samen dan met zijn ouders weer bespreken.

4 jaar geleden
Ik heb 3 zoontjes. Bij mijn eerste das het de hel met mijn schoonouders. Nu na 3 kinderen blijven ze zich moeien. Ik heb bij mijn eerste zoontje echt een grens moeten trekken. Het ging van kwaad naar erger. Dit met alle gevolgen van dien... mijn schoonouders proberen zich nog steeds te moeien! Zeker sinds mijn mama 3 jaar geleden overleden is en de band met mijn vader niet goed is sindsdien. Vroeger zweeg ik en dief ik niets zeggen. Nu flap ik het er gewoon uit! Zij doen dat ook dus zie ik geen reden waarom ik dan zou moeten zwijgen

4 jaar geleden
Reactie op Mellx
Dat is toch ook raar? Ik zou mij daar ook ongemak bij voelen.
Dus jij vindt dat een cultuur gewoonte raar is? 🤔

4 jaar geleden
Ja hoor, hier ook, vreselijk..
Op alles wat wij hebben besloten commentaar.. Vooral in het begin, wij wilden niet dat onze zoon van arm naar arm naar arm ging, hij was daar nog veel te klein voor vonden we. Dus de afspraak was één iemand per dag.
Maar dan nam mijn schoonmoeder hem gewoon over van mijn schoonvader om hem vervolgens aan mij te geven....
En aan hem zitten terwijl hij sliep, waardoor hij wakker werd..
En dan had ik steeds een gefrustreerde baby... En dat deed ze vooral wanneer wij beide even niet in de kamer waren..
Was ik iets uit de auto aan het pakken, wist ik dat onze zoon sliep in de maxicosi. Zag ik had door de gordijnen voorovergebogen bij de maxicosi, hoorde onze zoon huilen, trok ik de voordeur achter me dicht en hoorde ik mijn schoonmoeder gewoon naar de keuken rennen...
En again... Gefrustreerde baby... Waarom!?
Zo'n spijt dat we haar hebben gezegd dat ze een dag op mag passen wanneer ik weer moet beginnen (over 2 weken). Scheelt dat ik 's middags en 's avonds werk en borstvoeding geef, ik ga niet kolven zodat hij 's ochtends ook naar haar kan. En als borstvoeding niet meer lukt dan wil ik hem gewoon thuis hebben wanneer ik niet werk.. Ik zie daar zo tegenop.. De andere 2 dagen gaat onze zoon naar de opvang. En als onze regels niet worden gerespecteerd gaat hij wat mij betreft ook die andere dag naar de opvang..
Ik heb altijd mijn mond gehouden om geen ruzie te veroorzaken, het is zelfs zo erg nu dat ik gewoon heel chagrijnig word als ik weet dat ze weer komen en dat ik ze bijna niet kan zien..
Er is jaren geleden al iets heel vervelends voorgevallen tussen mijn man en zijn vader, we kwamen alleen nog bij zijn ouders om zijn moeder.. Maar dat gevoel is voor mij nu ook helemaal weg..
Fijn om de reacties van de anderen te lezen, dat advies zou ik zelf ook geven.. Denk dat ik die adviezen ook op ga pakken en voor onszelf op moet gaan komen, mijn man vindt dat heel lastig maar ik vind het eigenlijk wel zijn taak. Het zijn zijn ouders en in de ogen van zijn vader kon ik toch al nooit wat goed doen... 🙈