Commentaar van onbekenden

Lieve mama's, Ik heb twee kindjes, eentje van 2 (joh ;-) ) en eentje van 6 maandjes. Het valt me op hoeveel commentaar ik van onbekenden op straat krijg sinds ik moeder ben. Net nog: Toen ik met mijn dochter door de dorpsstraat liep en er kwam in de verte een auto - stapvoets rijdend ' aan, nam ik haar mee naar de kant, zodat ze niet over de straat kon rennen. Komt een man langs met 'nou je was net op tijd, je kind lag bijna onder de auto' (uhhh, helemaal niet? Die auto was echt 15 m verder) Toen mijn dochter laatst op straat moest huilen (zonder schreeuwen) een vrouw 'zo, opvoeden is er ook niet meer bij' Toen ik laatst met de fiets was gevallen en ik compleet in paniek was (kindjes beiden geschrokken maar gelukkig ongedeerd) kwamen er allemaal omstanders aan die commentaar kwamen geven 'Let wat beter op!' 'Nou je hebt geluk had, dit had heel anders kunnen aflopen!' 'Dat moet je echt nooit meer doen! Levensgevaarlijk!' En dit heb ik gewoon echt elke week wel een keer, die kritiek van mensen die ik niet ken. Terwijl ik echt heel voorzichtig ben, grenzen stel en de kindjes zelf ook rustig zijn, goed luisteren en niet schreeuwen etc. Maar alsnog altijd die commentaar. Ik weet dat ik me er niets van aan moet trekken, ik reageer er meestal ook niet op, ik wil geen gedoe waar mijn kindjes bij zijn. Maar het raakt me wel. En ik snap het ook oprecht niet. Ik zou een andere moeder nooit op iets aanspreken, waarom zou ik? Oja mijn man krijgt na elke verschoonde luier een staande ovatie zo'n beetje, hij heeft hier verder ook geen last van. Hij krijgt altijd alleen maar glimlachende oma's enzo. Herkennen andere mama's dit?? Alvast bedankt. Liefs.